Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Table of figures

< >
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <p id="N141A8" type="main">
              <s id="N141AA">
                <pb pagenum="137" xlink:href="005/01/145.jpg"/>
              los videri ad motum faciliores, eo quod maior eſt angulus
                <lb/>
              contingentiæ ad planum, circumferentiæ minoris, quàm
                <lb/>
              maioris circuli, vt in ſubiecta figura maior eſt angulus ABC,
                <lb/>
              quàm DBC: probat quidem mi­
                <lb/>
                <figure id="id.005.01.145.1.jpg" xlink:href="005/01/145/1.jpg" number="53"/>
                <lb/>
              nores circulos minus offenſare
                <lb/>
              propter maiorem eleuationem
                <lb/>
              ipſius anguli à terra, vt ſupra ex
                <lb/>
              plicuimus; ſed non probat per ſe
                <lb/>
              facilius moueri; imò oppoſitum.
                <lb/>
              </s>
              <s id="N141C9">Nam quo curuior eſt linea, eo re­
                <lb/>
              motior à motu recto, ac naturali,
                <lb/>
                <expan abbr="ideoq.">ideoque</expan>
              tardius mouetur, vt cum
                <lb/>
              Ariſtotele pariter probauimus in
                <lb/>
              principio. </s>
              <s id="N141D7">Nec recurrere fas eſt ad rotam materialem, quæ
                <lb/>
              ſi maior fit, maiore ſui parte tangit planum, cum idipſum
                <lb/>
              deſtruat eius aſſumptum, quod fundatur in eleuatione an­
                <lb/>
              guli contactus ſupra punctum B ſupponendo contactum
                <lb/>
              fieri in puncto ipſo B, & non in parte diuiſibili. </s>
              <s id="N141E2">Quod ſi di­
                <lb/>
              catur reuera fieri in parte diuiſibili tanto maiore, quanto
                <lb/>
              maior fuerit circumferentia, tunc variatur ſuppoſitio ante­
                <lb/>
              cedentis in conſequenti,
                <expan abbr="nihilq.">nihilque</expan>
              propterea verè concluditur. </s>
            </p>
            <p id="N141EF" type="main">
              <s id="N141F1">Iam verò lo quendo Ariſtoteles de duobus reliquis mo­
                <lb/>
              dis, quibus dixerat rotunda, vel orbiculata corpora circula­
                <lb/>
              riter moueri abſque eo, quod agitentur ſecundum abſidem,
                <lb/>
              ſeu abſide planum contingant, ait, his etiam modis iam ex­
                <lb/>
              plicatis facillimè ipſa corpora moueri, ac alia ipſis adiuncta
                <lb/>
              veluti onera commouere. </s>
              <s id="N141FE">Non quidem ex eo, quod parua
                <lb/>
              ſui portione planum attingant, vel offenſent, vt dicebamus
                <lb/>
              de primo modo: ſed alia ex cauſa, quam initio huius operis
                <lb/>
              textu ſexto expoſuimus. </s>
              <s id="N14207">Nimirum quia circulus cum ex
                <lb/>
              duabus efficiatur lationibus, vel cum ſi moueatur ſecundum
                <lb/>
              circumferentiam, duabus feratur motionibus: altera obli­
                <lb/>
              qua, ac præter naturam; altera verò recta, ac ſecundum na­
                <lb/>
              turam: ad hanc ſemper habet nutum, ſeu propenſionem. </s>
              <s id="N14212">Si­
                <lb/>
              cut verbi gratia quodlibet graue ad
                <expan abbr="motũ">motum</expan>
              deorſum. </s>
              <s id="N1421B">Quam­
                <lb/>
              obrem qui mouent ipſum circulum ſecundum circumferen-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>