Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Table of figures

< >
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <p id="N14F63" type="main">
              <s id="N14F81">
                <pb pagenum="168" xlink:href="005/01/176.jpg"/>
              cuneo, duo ſunt vectes ſibi inuicem aduerſi, quorum vter­
                <lb/>
              que & pondus habet, & fulcimentum, quod comprimens
                <lb/>
              diuellit; impulſu ſcilicet accepto ab ipſo motore, qui dum
                <lb/>
              cuneum malleo, vel alio corpore percutit, ſimul vtroque
                <lb/>
              vtitur vecte. </s>
              <s id="N14F94">Magna autem vis illi incutitur ex mallei per­
                <lb/>
              cuſſione, eo quod malleus celerrimè motus moueat ſiue
                <lb/>
              percutiat. </s>
              <s id="N14F9B">Lationis enim celeritate validius ferit. </s>
              <s id="N14F9E">Ob vectis
                <lb/>
              igitur naturam, quam cuneus participat, & qua vires augen­
                <lb/>
              tur, validamque mallei percuſſionem, magnas contingit
                <lb/>
              ſcindi, aut ſaltem findi corporum moles, paruo adhibito
                <lb/>
              cuneo in rimula ipſius molis. </s>
              <s id="N14FA9">Quod adhuc ſchemate decla­
                <lb/>
              rans, hæc ferè ſubnectit idem Ariſtoteles. </s>
            </p>
            <p id="N14FAF" type="main">
              <s id="N14FB1">Eſto cuneus ABC, cuius apex, ſeu vertex B ſit ìntra
                <lb/>
              corpus ſcindendum DEFG. </s>
              <s id="N14FB7">Vectis autem vna conſiderata
                <lb/>
              in ipſo cuneo ſit AB, cuius pondus infra verticem B, nem­
                <lb/>
              pe ad partes ED, vt vbi H. </s>
              <s id="N14FBF">Fulcimentum verò I circa in­
                <lb/>
              greſſum cunei, ſeu principium rimæ. </s>
              <s id="N14FC4">Huic autem vecti alius
                <lb/>
                <figure id="id.005.01.176.1.jpg" xlink:href="005/01/176/1.jpg" number="61"/>
                <lb/>
              oppoſitus vectis
                <lb/>
                <expan abbr="cõſtituatur">conſtituatur</expan>
              BC,
                <lb/>
              cuius
                <expan abbr="põdus">pondus</expan>
              ſu­
                <lb/>
              pra verticem B
                <lb/>
              ad partes FG
                <lb/>
              vbi K, fulcimen­
                <lb/>
              tum verò in L.
                <lb/>
              </s>
              <s id="N14FE4">Valde igitur per­
                <lb/>
              cuſſo cuneo in
                <lb/>
              AC, vectis AB fulta in I ſimul fulcimentum præmens, mo­
                <lb/>
              uebit verſus G; onus autem H verſus M. </s>
              <s id="N14FED">Vice autem ver­
                <lb/>
              ſa vectis CB, fulcimentum L mouebit verſus D: Onus ve­
                <lb/>
              rò K verſus N. </s>
              <s id="N14FF5">Quibus motibus dum partes molis ad
                <lb/>
              oppoſita impelluntur, molem ipſam ſcindi neceſſe eſt. </s>
            </p>
            <p id="N14FFA" type="main">
              <s id="N14FFC">Huic autem Ariſtotelis doctrinæ, ac ſolutioni duo obijcit
                <lb/>
              Baldus. </s>
              <s id="N15002">Primum eſt, quia ſi darentur explicati vectes in cu­
                <lb/>
              neo, eorum extremitates inuicem contendentes in puncto
                <lb/>
              B altera alteri ne quidquam operarentur eſſet impedimen­
                <lb/>
              to, vt late probat Guidus Vbaldus tractatu de cuneo. </s>
              <s id="N1500C">Se-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>