Guevara, Giovanni di
,
In Aristotelis mechanicas commentarii
,
1627
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 84
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 84
[out of range]
>
page
|<
<
of 303
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N10019
">
<
p
id
="
N15959
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N15964
">
<
pb
pagenum
="
190
"
xlink:href
="
005/01/198.jpg
"/>
tum habere, quòd cum dens lubricus in ſe ſit, magis for
<
lb
/>
ſan è manu quæ leuis, & mollis eſt, quàm ex rudi, ac tenaci
<
lb
/>
forcipe elabatur. </
s
>
<
s
id
="
N15970
">
<
expan
abbr
="
Statimq.
">Statimque</
expan
>
hanc ipſam rationem impugnat,
<
lb
/>
ac penitus euertit, inquiens, potius ferro, quàm digitis con
<
lb
/>
tingere, vt dens ab illis apprehenſus, propter ſui lubricita
<
lb
/>
tem aufugiat. </
s
>
<
s
id
="
N1597C
">Quandoquidem ferrum, ſeu ferrei dentiforci
<
lb
/>
pes, minus quàm digiti
<
expan
abbr
="
vndiq.
">vndique</
expan
>
dentem valent comprehen
<
lb
/>
dere. </
s
>
<
s
id
="
N15987
">Mollis enim digitorum caro cedendo, ac flectendo
<
lb
/>
ſeſe, adhæret, & complectitur magis quàm ferrum præ ſua
<
lb
/>
duritie, ac in flexibilitate. </
s
>
<
s
id
="
N1598E
">Vnde perperam huiuſmodi Ariſto
<
lb
/>
telis verba intelligunt cum ij, qui ea tanquam in confirma
<
lb
/>
tionem prioris rationis, aut ſolutionis dicta exponunt: tum
<
lb
/>
etiam qui ex oppoſito, ea ipſa propoſitam quęſtionis ſuppo
<
lb
/>
ſitionem arbitrantur deſtruere. </
s
>
<
s
id
="
N15999
">Etenim non ſuppoſitioni, &
<
lb
/>
experientiæ aſſumptæ, ſed priori duntaxat opponuntur ſolu
<
lb
/>
tioni, vt vidimus,
<
expan
abbr
="
rationemq.
">rationemque</
expan
>
dubitandi non mediocriter au
<
lb
/>
gent, vt magis ea,
<
expan
abbr
="
quã
">quam</
expan
>
traditurus eſt vera ſolutio eluceſcat. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N159AA
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N159AC
">Soluit igitur Ariſtoteles
<
expan
abbr
="
quæſtionẽ
">quæſtionem</
expan
>
dicens, id ex eo con
<
lb
/>
tingere, quòd in dentiforcipe duo continentur vectes ſibi in
<
lb
/>
uicem contrarij, videlicet ipſa dentiforcipis brachia, quorum
<
lb
/>
vnicum eſt commune hypomochlion, nempe ipſa vtriuſque
<
lb
/>
connexio, parisque alterius ad
<
expan
abbr
="
alterũ
">alterum</
expan
>
inflexio, qua
<
expan
abbr
="
inuicẽ
">inuicem</
expan
>
ob
<
lb
/>
uiantur. </
s
>
<
s
id
="
N159C7
">Proindeq,
<
expan
abbr
="
horũ
">horum</
expan
>
<
expan
abbr
="
vectiũ
">vectium</
expan
>
virtute arctius, ac validius,
<
lb
/>
quàm digitis
<
expan
abbr
="
dentẽ
">dentem</
expan
>
perſtringi,
<
expan
abbr
="
faciliusq.
">faciliusque</
expan
>
<
expan
abbr
="
cõſequenter
">conſequenter</
expan
>
auelli. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N159E0
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N159E2
">Sit enim dentiforcipis inſtrumentum AB, quod dentem
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
quidẽ
">quidem</
expan
>
comprehen
<
lb
/>
dat, & conſtringat
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.005.01.198.1.jpg
"
xlink:href
="
005/01/198/1.jpg
"
number
="
70
"/>
<
lb
/>
per ſui extremum
<
lb
/>
B. </
s
>
<
s
id
="
N159F6
">Vectis autem
<
lb
/>
vnus ſit brachium
<
lb
/>
BC. </
s
>
<
s
id
="
N159FE
">Alter verò
<
lb
/>
AD ſuffulti in con
<
lb
/>
nexione quaſi axe
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
vtriuſq;
">vtriuſque</
expan
>
vbi E. </
s
>
<
s
id
="
N15A0B
">Pon
<
lb
/>
duſque ſit ipſum
<
lb
/>
dens F. </
s
>
<
s
id
="
N15A13
">Vtroque </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>