Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Table of figures

< >
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <p id="N15BAB" type="main">
              <s id="N15BD5">
                <pb pagenum="195" xlink:href="005/01/203.jpg"/>
                <figure id="id.005.01.203.1.jpg" xlink:href="005/01/203/1.jpg" number="71"/>
                <lb/>
              tanquam in manubrijs,
                <expan abbr="nimirũ">nimirum</expan>
              in BD. </s>
              <s id="N15BEA">Conſideretur dein­
                <lb/>
              de vtrum que brachium tanquam duplicem vectem moueri
                <lb/>
              circa immotum fulcimentum E; ita vt ad motum B verſus
                <lb/>
              D, alterum extremum nempe C appropinquetur ad A; & è
                <lb/>
              conuerſo, ad motum D verſus B, ipſum A appropinquetur
                <lb/>
              ad C. </s>
              <s id="N15BF8">Tunc dicimus nucem, quę quidem tanquam pondus
                <lb/>
              ab vtroque extremo duplicis vectis AC pellitur ac repelli­
                <lb/>
              tur, facilè comprimi, ac tandem nimia compreſſione con­
                <lb/>
              fringi, ſiquidem dum magis ac magis ipſa extrema AC ad
                <lb/>
              inuicem appropinquantur, neceſſariò quæ inter ipſa interci­
                <lb/>
              pitur, nucem comprimunt, & comprimendo confringunt. </s>
            </p>
            <p id="N15C05" type="main">
              <s id="N15C07">Addit autem primò Ariſtoteles, quo
                <expan abbr="lõgiora">longiora</expan>
              fuerint bra­
                <lb/>
              chia huius inſtrumenti à connexione ipſorum ſeu
                <expan abbr="fulcimẽto">fulcimento</expan>
                <lb/>
              ad extrema, quibus applicatur potentia: & ex alia parte, quo
                <lb/>
              breuiora eadem brachia fuerint à conexione ſeu
                <expan abbr="fulcimẽto">fulcimento</expan>
                <lb/>
              ad nucem, eo facilius confractionem fieri; ac proinde à mi­
                <lb/>
              nori potentia, ita vt id ipſum quod cum percuſſione feciſſet
                <lb/>
              pondus, præſtetur à binis explicatis vectibus in contrarium
                <lb/>
              ſeſe conantibus, & comprimentibus ipſam nucem; cuius
                <lb/>
              reſiſtentia gerit vicem ponderis. </s>
            </p>
            <p id="N15C26" type="main">
              <s id="N15C28">Secundo verò addit Ariſtoteles, eò
                <expan abbr="maiorẽ">maiorem</expan>
              fieri vectium
                <lb/>
              ſeu brachiorum dilatationem,
                <expan abbr="quõ">quom</expan>
              propinquius fulcimento,
                <lb/>
              ſeu angulo connexionis eorum nux confringenda conſtitua­
                <lb/>
              tur, quia nimirum vterque angulus ad verticem ab illis
                <expan abbr="cõ-ſtitutus">con­
                  <lb/>
                ſtitutus</expan>
              , per talem appropinquationem dilatatur (nempe
                <lb/>
              AEC. & BED.) & cum angulo ipſa quoque brachia, quæ
                <lb/>
              angulum conſtituunt, ita vt magis tunc diſtare oporteat in­
                <lb/>
              ter ſe extrema AC, ſicut & DB,
                <expan abbr="">cum</expan>
              maius ſit latus, quod ſub </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>