Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Table of figures

< >
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <p id="N16FCF" type="main">
              <s id="N17004">
                <pb pagenum="238" xlink:href="005/01/246.jpg"/>
                <figure id="id.005.01.246.1.jpg" xlink:href="005/01/246/1.jpg" number="79"/>
                <lb/>
              Quod vt præ ocu­
                <lb/>
              lis habeatur eſto
                <lb/>
              lignum AB, pon­
                <lb/>
              dus C appenſum
                <lb/>
              in D proximius
                <lb/>
              ipſi A; baiulorum
                <lb/>
              verò alter hume­
                <lb/>
              rum, vel manum
                <lb/>
              ſupponat in A; al­
                <lb/>
              ter in B. </s>
              <s id="N1702E">Dicimus ergo cum Ariſtotele, lignum ipſum AB,
                <lb/>
              vectem conſtitui ſuffultum in D, tanquam fulcimento in­
                <lb/>
              uerſo ad deprimendum humerum aſportantis in A, per mo­
                <lb/>
              tum aſportantis in B, qui baiulando, ſemper eleuare cona­
                <lb/>
              tur extremitatem ſibi incumbentem in B. </s>
              <s id="N17039">Quandoquidem
                <lb/>
              punctum D, quod conſtituitur centrum in motione ipſius
                <lb/>
              vectis, ita à pendente pondere præmitur, & figitur, ac ſi im­
                <lb/>
              mobile omnino eſſet ad fulciendum ipſum vectem. </s>
              <s id="N17042">Quod
                <lb/>
              euidentius fiet ſi eundem vectem inuerſo modo conſidere­
                <lb/>
                <figure id="id.005.01.246.2.jpg" xlink:href="005/01/246/2.jpg" number="80"/>
                <lb/>
              mus, in ſequenti fi­
                <lb/>
              gura; Nimirum vt
                <lb/>
              ſi vectis A B ſu­
                <lb/>
              ſpendatur in C ex
                <lb/>
              puncto intermedio
                <lb/>
              vbi D, ad eleuan­
                <lb/>
              dum onus impo­
                <lb/>
              ſitum in extremo A
                <lb/>
              per depreſsionem alterius extremi B. </s>
              <s id="N1705F">His namque po­
                <lb/>
              ſitis ad primam figuram redeuntes facilè intelligitur cur
                <lb/>
              baiulus geſtans in A magis grauetur à pondere C,
                <lb/>
              quàm geſtans in B. </s>
              <s id="N17068">Quanto enim longior eſt pars vectis
                <lb/>
              DB, ipſa DA, eo facilius geſtans in B eleuat, vel ſuſti­
                <lb/>
              net ipſum extremum B reſpectu ſuſtinentis in A tanquam
                <lb/>
              in loco centro vectis propinquiori quàm ſit ipſum B. </s>
            </p>
            <p id="N17071" type="main">
              <s id="N17073">Quod autem cum Ariſtotele explicuimus per rationem
                <lb/>
              vnius vectis, Piccolomineus explicat per rationem duplicis </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>