Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

Table of figures

< >
[Figure 31]
[Figure 32]
[Figure 33]
[Figure 34]
[Figure 35]
[Figure 36]
[Figure 37]
[Figure 38]
[Figure 39]
[Figure 40]
[Figure 41]
[Figure 42]
[Figure 43]
[Figure 44]
[Figure 45]
[Figure 46]
[Figure 47]
[Figure 48]
[Figure 49]
[Figure 50]
[Figure 51]
[Figure 52]
[Figure 53]
[Figure 54]
[Figure 55]
[Figure 56]
[Figure 57]
[Figure 58]
[Figure 59]
[Figure 60]
< >
page |< < of 579 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000387">
                <pb pagenum="82" xlink:href="010/01/090.jpg"/>
                <arrow.to.target n="marg92"/>
                <lb/>
              prout plenum, & principium materiale deficeret,
                <lb/>
              aut abundaret in ipſis; & inſuper ait, quòd aſcenſus
                <lb/>
              ſursùm aliquorum corporum, nempè ignis,
                <expan abbr="">non</expan>
              à prin­
                <lb/>
              cipio aliquo poſitiuo, ſcilicèt leuitate pendere an­
                <lb/>
              tiquì cenſebant, ſed effici huiuſmodi aſcenſum per
                <lb/>
              extruſionem factam à fluidis corporibus ambienti­
                <lb/>
              bus ponderoſioribus. </s>
              <s id="s.000388">Si igitur hæc fuit antiquorum̨
                <lb/>
              ſententia, quomodo eis tribui poteſt tàm enormis
                <lb/>
              abſurditas, quòd nimirum vacuum moueatur, impel­
                <lb/>
              lat, habeat ſitum, & regionem ſursùm, versùs quam
                <lb/>
              tendit? </s>
              <s id="s.000389">quomodò, inquam, hæc affirmare poterant il­
                <lb/>
              li, qui apertè aìebant motus omnes naturales corpo­
                <lb/>
              rum elementarium tendere deorsùm omneſque pen­
                <lb/>
              dere ab vnico principio poſitiuo, ſcilicèt à pleno, &
                <lb/>
              materia corporea? </s>
              <s id="s.000390">nec quia aer ſursùm impellitur,
                <lb/>
              extruditurque, inde ſequitur, quòd vacua in aere
                <expan abbr="cõ-tenta">con­
                  <lb/>
                tenta</expan>
              moueantur, atque ſursùm aſcendant, nam ſi va­
                <lb/>
              cuum nil aliud eſt, quàm ſpatium, id erit immobile,
                <lb/>
              & proindè aer ſecum non aſportabit vacuum ipſum
                <lb/>
              ſursùm, ſed in ipſo aſcenſu ſucceſſiuè acquiret noua
                <lb/>
              ſpatia: relinquendo præcedentia, quæ ſunt omninò
                <lb/>
              immobilia. </s>
              <s id="s.000391">at ſi nomen vacui meram pleni priuatio­
                <lb/>
              nem, ac nihilum ſignificet, certum eſt quòd nihilum
                <lb/>
              moueri non poteſt, nec impellere, nec ab vno ad
                <lb/>
              alium locum migrare. </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000392">
                <margin.target id="marg91"/>
              Ibidem.</s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000393">
                <margin.target id="marg92"/>
              Cap. 4. poſi­
                <lb/>
              tiuam leui­
                <lb/>
              tatem noņ
                <lb/>
              dari.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000394">Poſtquam conſiderauimus Ariſtotelis argumenta
                <lb/>
              contra Antiquos, qui leuitatem poſitiuam omninò
                <lb/>
              negabant, reſtat modò vt eiuſdem Ariſtotelis ratio­
                <lb/>
              nes pro leuitatis ſtabilimento, & poſitione conſide-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>