1
inter quos recenſeri videtur Carteſius, qui ait ſub
ſtantiam corpoream indefinitè extenſam mundum̨
habere, & licèt non vtatur voce, infiniti, idem nihi
lominùs dicere videtur, niſi nos ludit, aut decipit;
nam inter finitum, & infinitum medium non datur,
quòd nimirùm maius ſit finito, & minus infinito, cùm
quicquid infinitum non eſt neceſſariò terminos ha
bere debeat; præterea idipſum ex eius verbis elici
tur, nullos enim extenſionis fines habere, idem eſt
prorsùs, ac infinitum eſſe, vtraque enim phraſi nega
tur vniuerſitati corporeæ finis, aut terminus. & licèt
ſe excuſent dicendo ſe non percipere mundum cor
poreum finitum eſſe poſſe, in hoc iterum nos deci
piunt, nam eſt prorsùs impoſſibile vt intellectus
humanus percipiat, & capiat entitatem infinitam, quan
doquidem imagines, ſeùideas corporum finitas quas
ſenſibus hauſit licèt conetur ampliare, augere, & ex
tendere quocumque conatu, ſemper tamen concep
tus, & phantaſia in aliqua idæa vndique terminis clau
ſa permanet, & in ſumma limites infinitatis ne per
ſomnium quidem attingere poteſt. veriſſimumquę
eſt, quod dici ſolet, quod quotieſcumque infinitum
affirmamus, tunc quidem rei quam non capimus no
men obſcurum, & incompertæ ſignificationis tribui
mus; verum vt proferam id, quod ſentio videtur Car
teſius aſſeruiſſe mundi corporei infinitatem non ab
aliqua firma ratione ductus, ſed ne diſſentiret à præ
iudicio facto, quod ſpatium inane dari non poſſet,
propterea quod ſpatium, ſcilicèt dimenſiones neceſ-
inter quos recenſeri videtur Carteſius, qui ait ſub
ſtantiam corpoream indefinitè extenſam mundum̨
habere, & licèt non vtatur voce, infiniti, idem nihi
lominùs dicere videtur, niſi nos ludit, aut decipit;
nam inter finitum, & infinitum medium non datur,
quòd nimirùm maius ſit finito, & minus infinito, cùm
quicquid infinitum non eſt neceſſariò terminos ha
bere debeat; præterea idipſum ex eius verbis elici
tur, nullos enim extenſionis fines habere, idem eſt
prorsùs, ac infinitum eſſe, vtraque enim phraſi nega
tur vniuerſitati corporeæ finis, aut terminus. & licèt
ſe excuſent dicendo ſe non percipere mundum cor
poreum finitum eſſe poſſe, in hoc iterum nos deci
piunt, nam eſt prorsùs impoſſibile vt intellectus
humanus percipiat, & capiat entitatem infinitam, quan
doquidem imagines, ſeùideas corporum finitas quas
ſenſibus hauſit licèt conetur ampliare, augere, & ex
tendere quocumque conatu, ſemper tamen concep
tus, & phantaſia in aliqua idæa vndique terminis clau
ſa permanet, & in ſumma limites infinitatis ne per
ſomnium quidem attingere poteſt. veriſſimumquę
eſt, quod dici ſolet, quod quotieſcumque infinitum
affirmamus, tunc quidem rei quam non capimus no
men obſcurum, & incompertæ ſignificationis tribui
mus; verum vt proferam id, quod ſentio videtur Car
teſius aſſeruiſſe mundi corporei infinitatem non ab
aliqua firma ratione ductus, ſed ne diſſentiret à præ
iudicio facto, quod ſpatium inane dari non poſſet,
propterea quod ſpatium, ſcilicèt dimenſiones neceſ-