1
Cap.
12. dę
vacui neceſ
ſitate.
vacui neceſ
ſitate.
PROP. CCLXIV.
Primò ſi duæ ſuperficies planæ duorum corporum inflexibi
lium ſeſe tangant, & poſtea ſeparari debeant, aut illo
motu, quo plana ſemper ad inuicem æquidiſtant, aut an
gularitèr inclinentur, neceſſariò vacuum admitti debet.
lium ſeſe tangant, & poſtea ſeparari debeant, aut illo
motu, quo plana ſemper ad inuicem æquidiſtant, aut an
gularitèr inclinentur, neceſſariò vacuum admitti debet.
SInt duæ laminæ omninò duræ, & inflexibiles AB
C, & FEH, quæ ſuis planis ſuperficiebus ADC,
& GEH ſe mutuo tangant. aio,
183[Figure 183]
quod ſi ſuprema lamina ſubleue
tur, aut flectendo angularitèr, aut
transferendo ſursùm ſuperficiem
GEH motu ſibi ipſi æquidiſtanti,
neceſſariò vacuum admitti debet;
quia ob rigidam inflexibilemque
duritiem corporum ABC, & FEH ſuperficies ADC,
& GEH ſemper eamdem directam planitiem retinent,
ſiuè quieſcant, ſiuè moueantur, ergo in actu ſepara
tionis fieri non poteſt vt pars plani GEH diuellatur,
ſepareturque à ſubiecto plano perſeuerante contactu
reliquæ partis, aliàs duo plana haberent ſegmentum
commune, quod eſt impoſſibile. Hinc ſequitur, quod
diuulſio, & ſeparatio planarum ſuperficierum ADC,
& GEH fieri debeat non ſucceſſiuè, & in tempore, v
na pars poſt aliam, ſed tota ſimùl in vnico inſtanti,
itaut omnes partes ſupremæ ſuperficiei ſimul diuelli,
ſepararique debeant ab omnibus partibus ſuperfi
ciei infimæ; quaproptèr neceſsè eſt, vt in illo vnico
inſtanti ſeparationis creetur ſpatium interceptum̨,
cuius figura, aut parallelepipeda erit, (ſi ſuperficie-
C, & FEH, quæ ſuis planis ſuperficiebus ADC,
& GEH ſe mutuo tangant. aio,
183[Figure 183]
quod ſi ſuprema lamina ſubleue
tur, aut flectendo angularitèr, aut
transferendo ſursùm ſuperficiem
GEH motu ſibi ipſi æquidiſtanti,
neceſſariò vacuum admitti debet;
quia ob rigidam inflexibilemque
duritiem corporum ABC, & FEH ſuperficies ADC,
& GEH ſemper eamdem directam planitiem retinent,
ſiuè quieſcant, ſiuè moueantur, ergo in actu ſepara
tionis fieri non poteſt vt pars plani GEH diuellatur,
ſepareturque à ſubiecto plano perſeuerante contactu
reliquæ partis, aliàs duo plana haberent ſegmentum
commune, quod eſt impoſſibile. Hinc ſequitur, quod
diuulſio, & ſeparatio planarum ſuperficierum ADC,
& GEH fieri debeat non ſucceſſiuè, & in tempore, v
na pars poſt aliam, ſed tota ſimùl in vnico inſtanti,
itaut omnes partes ſupremæ ſuperficiei ſimul diuelli,
ſepararique debeant ab omnibus partibus ſuperfi
ciei infimæ; quaproptèr neceſsè eſt, vt in illo vnico
inſtanti ſeparationis creetur ſpatium interceptum̨,
cuius figura, aut parallelepipeda erit, (ſi ſuperficie-