fuerat, ergo à temporanea aeris rarefactione, & dila
tatione ſpatium illud vacuum repleri omninò non poteſt,
& ideo vacuum procùl dubio remanebit.
Cap.
12. dę
vacui neceſ
ſitate.
vacui neceſ
ſitate.
His declaratis oſtendendum eſt neceſſariò vacuum
diſperſum intra exiguas corporum particulas admit
ti debere.
diſperſum intra exiguas corporum particulas admit
ti debere.
Quia manifeſtum eſt motum in rerum natura dari
intra corpora fluida, ſi oſtenderimus motus aliquos
fieri non poſſe abſque vacui intermixtione, erit pro
fectò certum vacuum admitti debere.
intra corpora fluida, ſi oſtenderimus motus aliquos
fieri non poſſe abſque vacui intermixtione, erit pro
fectò certum vacuum admitti debere.
PROP. CCLXVI.
In diſciſsione corporis flexibilis, dum partes tractione ſepa
rantur, neceſſariò vacuum intercipitur.
rantur, neceſſariò vacuum intercipitur.
ET primò conſideremus motum, quo diuelluntur,
ſcinduntur, & ſe parantur duo fragmenta ſaxi du
riſſimi ab aliqua valida percuſſione diffracti, vel à vi
cunei, aut vectis exſciſſi, in ijs duę ſuperficies fragmen
torum, quę arctiſſimè connexę & vnitę erant, licèt in inſtan
ti videantur ab inuicem ſeparari, tamen fatendum eſt
in tempore breuiſſimo diuiſionem peragi; atque hoc
contingere ex flexione quam patiuntur prædicta frag
menta, licèt ſint marmorea, aut adamantina, ex qua
inflexione fit vt prædicta fragmenta in actu diuiſionis
aliquantiſper incuruentur, & ſic non tota ſimùl in in
ſtanti à ſubiecta ſuperficie diuellatur, ſed ſucceſſi
uè vna pars poſt aliam; vt ſi duæ laminæ marmoreæ
vniantur duabus planis ſuperficiebus AB, & CB, cum
diuellere planum CB aliqua potentia conatur, ſi CB
flexibilis ſupponatur, patet quod diſiuncta particula
ſcinduntur, & ſe parantur duo fragmenta ſaxi du
riſſimi ab aliqua valida percuſſione diffracti, vel à vi
cunei, aut vectis exſciſſi, in ijs duę ſuperficies fragmen
torum, quę arctiſſimè connexę & vnitę erant, licèt in inſtan
ti videantur ab inuicem ſeparari, tamen fatendum eſt
in tempore breuiſſimo diuiſionem peragi; atque hoc
contingere ex flexione quam patiuntur prædicta frag
menta, licèt ſint marmorea, aut adamantina, ex qua
inflexione fit vt prædicta fragmenta in actu diuiſionis
aliquantiſper incuruentur, & ſic non tota ſimùl in in
ſtanti à ſubiecta ſuperficie diuellatur, ſed ſucceſſi
uè vna pars poſt aliam; vt ſi duæ laminæ marmoreæ
vniantur duabus planis ſuperficiebus AB, & CB, cum
diuellere planum CB aliqua potentia conatur, ſi CB
flexibilis ſupponatur, patet quod diſiuncta particula