Borelli, Giovanni Alfonso - De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus

Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

Table of figures

[Figure 81]

[Figure 82]

[Figure 83]

[Figure 84]

[Figure 85]

[Figure 86]

[Figure 87]

[Figure 88]

[Figure 89]

[Figure 90]

[Figure 91]

[Figure 92]

[Figure 93]

[Figure 94]

[Figure 95]

[Figure 96]

[Figure 97]

[Figure 98]

[Figure 99]

[Figure 100]

[Figure 101]

[Figure 102]

[Figure 103]

[Figure 104]

[Figure 105]

[Figure 106]

[Figure 107]

[Figure 108]

[Figure 109]

[Figure 110]

1
men reuocabo difficultates contra ratiocinium Torri
cellianum, & noſtrum à doctiſſimo viro allatas cum ait.
Dicebatur ſegmentum mercurij IC ſustineri à cylindro aeris
eiuſdem baſis, itaut perfectum ſit vtrinque æquilibrium.
Contra hanc ſententiam nonnulla militant ſi appendatur fi

stula BD poſtquàm ſubducto digito deſcendit mercurius in
IC ſtatera fideli adhibita, & ſignetur pon
deris ratio, ac deindè citrà mercurij deſcen
ſum eadem fiſtula cum æquali quantitate
mercurij appendatur, eadem ratio ponderis
inuenietur paulò maior, æqualem quantita
tem mercurij intelligo ſegmento IC; Et pau
lò infra ſubſequitur. Si mercurius IC
ſuſtinetur à cylindro exterioris aeris, igitur
cum illo perfectum æquilibrium facit, igitur
cum alio æquali pondere ad libram appenſo

83[Figure 83]
aliud æquilibrium facere non potest. Supponemus enim mer
curium IC eße trium librarum, æquilibrium facit cum cy
lindro aeris etiam trium librarum. Si autem aliud pondus
trium librarum in alter a lance appendatur cum hoc mercuri
us æquilibrium facere nequit, alioquin ſex Libris mercurius
æquilibraret, quod legibus staticæ repugnat.

Cap. 5. de ae
ris grauitate
æquilibrio,
ſtructura, &
vi elaterią
eius.

Defficulta
tes contra
noſtram do
ctrinam.

PROP. CII.

Text layer

Text normalization

Search