1
AF, & poſito quod prædicta mercurij ſublimatio de
pendeat à compreſſione, quam cylindrus aereus SD
vſque ad ſupremam aeris ſuperficiem extenſus ſuą
grauitate efficiat ſupra ſtagnantem mer
91[Figure 91]
curium D, ſequitur, quod ſi occludatur
orificium G eiuſdem fiſtulæ remanebit
portio aerea intercepta GD eodem mo
do compreſſa reſtrictaque vt priùs, quia
nimirùm digitus, vel operculum reti
net conſeruatque aerem in eadem po
ſitione, & conſtrictione, quam prius ab
incumbente aere patiebatur. Eodem̨
ferè modo, ac ſi loco aeris ſuperpone
rentur mercurio plures cylindri lapidei
vnus ſuper alterum incumbens, tunc
profectò infimus cylindrus comprime
ret ſuperficiem ſubiecti hydrargyri D
non tantùm energia ponderis proprij,
ſed vi conflata ex grauitate omnium incumbentium
cylindrorum modò ablatis ſemotiſque ſupremis om
nibus columnis ſi in fimus cylindrulus, tantummodò
tabula, vecte, aut quo cumque alio retinaculo eadem
vi fixè in eodem ſitu retineretur, patet quòd æquali
energia comprimeret ſubiectam mercurij ſuperficiem
D ac priùs premebatur à prælonga illa ſerie colum
narum incumbentium; Et hic dicendum eſſet, quòd
cauſa immediata impellens mercurium non eſt longa
illa ſeries columnarum SD, ſed eſt infimus cylindru
lus GD qui tanta vi comprimit ſubiectum mercurium
AF, & poſito quod prædicta mercurij ſublimatio de
pendeat à compreſſione, quam cylindrus aereus SD
vſque ad ſupremam aeris ſuperficiem extenſus ſuą
grauitate efficiat ſupra ſtagnantem mer
91[Figure 91]curium D, ſequitur, quod ſi occludatur
orificium G eiuſdem fiſtulæ remanebit
portio aerea intercepta GD eodem mo
do compreſſa reſtrictaque vt priùs, quia
nimirùm digitus, vel operculum reti
net conſeruatque aerem in eadem po
ſitione, & conſtrictione, quam prius ab
incumbente aere patiebatur. Eodem̨
ferè modo, ac ſi loco aeris ſuperpone
rentur mercurio plures cylindri lapidei
vnus ſuper alterum incumbens, tunc
profectò infimus cylindrus comprime
ret ſuperficiem ſubiecti hydrargyri D
non tantùm energia ponderis proprij,
ſed vi conflata ex grauitate omnium incumbentium
cylindrorum modò ablatis ſemotiſque ſupremis om
nibus columnis ſi in fimus cylindrulus, tantummodò
tabula, vecte, aut quo cumque alio retinaculo eadem
vi fixè in eodem ſitu retineretur, patet quòd æquali
energia comprimeret ſubiectam mercurij ſuperficiem
D ac priùs premebatur à prælonga illa ſerie colum
narum incumbentium; Et hic dicendum eſſet, quòd
cauſa immediata impellens mercurium non eſt longa
illa ſeries columnarum SD, ſed eſt infimus cylindru
lus GD qui tanta vi comprimit ſubiectum mercurium