Descartes, René - Renati Des-Cartes principia philosophiae

1exemplum in reliquis ibi poli eſſe cenſentur, ubi
maxima vis apparet. Nec etiam iſta -;is alia eſt in uno
polo quàm in alio, niſi quatenus particulae ſtriatae, per
unum ingreſſae, per aliùm egrediuntar: atqui nulla
eſt tantilla pars magnetis, in quâ, ſi habent ingreſſum,
non habeant etiam egreſſum.

CLVII.
Cur eadem ſit vis in
quâvis magnetis
parte, ac in toto c.

Nec mirum eſt, quòd ferrum, magneti admotum,
vim magneticam ab illo acquirat. Jam enim habet
meatus recipiendis particulis ſtriatis idoneos, nihilque
ipſi deeſt ad iſtam vim acquirendam, niſi exi
guae quaedam ramulorum, ex quibus ejus ramenta
conſtant, extremitates hinc inde in iſtis' meatibus pro
mineant; quae omnes verſus unam & eandem partem
flecti debent, in iis meatibus per quos tranſire poſ
ſunt particulae ſtriatee ab Auſtro venientes, &
oppoſitam in aliis. Atqui, magnete admoto, particu
lae ſtriatae, magnâ vi & magnâ copiâ, torrentis inſtar,
in ferri meatus irruentes, iſtas ramulorum extremita
tes hoc pacto inflect; ac proinde ipſi dant id omne,
quòd in eo ad vim magneticam deſiderabatur.

CLVIII.
Cur magnes ſuam vim
ferro ſibi admoto
communicet a.

Et quidem pro variis partibus magnetis, ad quas
ferrum applicatur, variè ac
cipit iſtam vim. Sic pars R
ferri RST, ſi applicetur polo
Boreali magnetis P, po
lus Auſtralis ferri, quia per
illam ingredientur particulae
ſtriatae ab Auſtro venientes,
&sper partem T ingredientur Boreales, ex polo A

Table of figures

Text layer

Text normalization

Search