GEORGIVS AGRICOLA GEOR
gio Fabricio S. P. D.
gio Fabricio S. P. D.
Q
Vanquam duos libros de ſtirpibus ſcripſit Ariſtoteles, tamen
ijs Theophraſtum diſcipulum non deterruit, quo minus ſuam
de ijſdem ſtirpibus ſententiam multis libris explicaret. Nec ipſe
Theophraſtus tanta ſcientia, tantaque copia ſtudium Dioſcori
dis ardoremque reſtinxit: ſed etiam is poſteritati ſeruiens quarun
dam arborum ac herbarum figuras & uires, longo atque multo uſu perceptas,
literis memoriæque mandauit. Male enim ſe habuiſſent ſtudia, ſi ætate inferi
oribus ad ca quæ à maioribus erant inuenta, nihil addere licuiſſet: certe ſi
Græci hanc legem iniquam quondam accepiſſent, nulla ars, nulla ſcientia,
nulla diſciplina potuiſſet perfici. Quapropter etſi Ariſtoteles libros com
plures edidit, in quibus animantium naturas, partes, ortus, ratione & uia eſt
perſecutus: tamen philoſophiæ deditos auocare nec uoluit, nec debuit, à ſtu
dio tum perquirendi poſterisque prodendi naturas earum animantium, de qui
bus parum aut nihil ſcripſit: tum tractandi locos, quos in ijs libris non ſatis
expreſſit. Itaque etiam apud Græcos Oppianus ſcripſit de piſcibus, de animan
tium natura Porphyrius & Ælianus: apud Latinos item de piſcibus Ouidi
us, de omnibus ferè animantibus Plinius. Quos ſcriptores ego ſecutus cum
res ſubterraneas, quæ anima carent, expoſuiſſem pluribus libris, ut rationem
inſtitutam, quoad fieri poſſet, abſoluerem, animantes etiam deſcripſi ſubter
raneas: nec eas modo quæ perpetuo ferè uerſantur in terra, ſed eas q̊que quæ
certis anni temporibus in eadem ſolent latere. Quo ſanè modo & beſtiarum
quarundam formas Ariſtoteli & alijs uel incognitas, uel parum expreſſas,
& illius locum de animantibus, quæ hybernis ſe condunt menſibus, uolui
latius explicare. Hunc librum ſi probauero tibi, qui Latinis & Græcis li
teris in primis eruditus, animantium naturas ſcrutaris, & iam multarum co
gnitionem cepiſti, eum facilius, ut ſpero, cæteris qui item rerum occultarum
ſtudio delectantur, probabo. Vale Kempnicij, III Idus Aug. Anno
M. D. XLVIII.
ijs Theophraſtum diſcipulum non deterruit, quo minus ſuam
de ijſdem ſtirpibus ſententiam multis libris explicaret. Nec ipſe
Theophraſtus tanta ſcientia, tantaque copia ſtudium Dioſcori
dis ardoremque reſtinxit: ſed etiam is poſteritati ſeruiens quarun
dam arborum ac herbarum figuras & uires, longo atque multo uſu perceptas,
literis memoriæque mandauit. Male enim ſe habuiſſent ſtudia, ſi ætate inferi
oribus ad ca quæ à maioribus erant inuenta, nihil addere licuiſſet: certe ſi
Græci hanc legem iniquam quondam accepiſſent, nulla ars, nulla ſcientia,
nulla diſciplina potuiſſet perfici. Quapropter etſi Ariſtoteles libros com
plures edidit, in quibus animantium naturas, partes, ortus, ratione & uia eſt
perſecutus: tamen philoſophiæ deditos auocare nec uoluit, nec debuit, à ſtu
dio tum perquirendi poſterisque prodendi naturas earum animantium, de qui
bus parum aut nihil ſcripſit: tum tractandi locos, quos in ijs libris non ſatis
expreſſit. Itaque etiam apud Græcos Oppianus ſcripſit de piſcibus, de animan
tium natura Porphyrius & Ælianus: apud Latinos item de piſcibus Ouidi
us, de omnibus ferè animantibus Plinius. Quos ſcriptores ego ſecutus cum
res ſubterraneas, quæ anima carent, expoſuiſſem pluribus libris, ut rationem
inſtitutam, quoad fieri poſſet, abſoluerem, animantes etiam deſcripſi ſubter
raneas: nec eas modo quæ perpetuo ferè uerſantur in terra, ſed eas q̊que quæ
certis anni temporibus in eadem ſolent latere. Quo ſanè modo & beſtiarum
quarundam formas Ariſtoteli & alijs uel incognitas, uel parum expreſſas,
& illius locum de animantibus, quæ hybernis ſe condunt menſibus, uolui
latius explicare. Hunc librum ſi probauero tibi, qui Latinis & Græcis li
teris in primis eruditus, animantium naturas ſcrutaris, & iam multarum co
gnitionem cepiſti, eum facilius, ut ſpero, cæteris qui item rerum occultarum
ſtudio delectantur, probabo. Vale Kempnicij, III Idus Aug. Anno
M. D. XLVIII.