Borelli, Giovanni Alfonso - De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus

Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

Cap. 7. dę
natura flui-
ditatis.

QVærimodo debet ſignum ex quo lumine natu-
ræ euidentiſſimè dignoſcere valeamus an ali-
quod corpus actu diuiſum ſit implùres partes, vel ſit
vnum continuum, licèt prædictæ partes ob exiguita-
tem, vel tranſparentiam earum ſint inconſpicuæ, &
inobſeruabiles; hoc autem ſignum erit motus, & quies,
ſcilicèt ſi conſtat quòd vna pars A compoſiti mouetur
varijs modis dum relique adiacentes partes B, H, E, CI,
&c. in eodem ſitu quieſcunt, certum erit partem illam
agitatam A à reliquis diſciſſam, & diſcretam eſſę.
at quando omnes partes eiuſdem compoſiti mouen-
tur, videndum qua ratione euidentèr dignoſcere poſ-
ſimus an prædictæ partes ſint continuatæ, & vnitæ,
vel ab inuicem diuiſæ, & profectò non ſemper inæ-
qualitas motuum indicat diuiſionem potiùs quàm̨
continuitatem, nam in vertigine rotæ ſolidæ, & du-
ræ earum particulæ licèt tenaciter ei affixæ, & con-
nexæ ſint, nihlominùs mouentur inæqualibus veloci-
tatibus ſecundùm proportionem, quam habent di-
ſtantiæ ab axi firmo eiuſdem rotæ circumductæ, igi-
tur in aliquo fluido reuoluto ſi orbes ab eius particu-
lis eodem tempore deſcripti maiores fuerint, quo
magis ab axe reuolutionis recedunt, & ſecundùm̨
proportionem diſtantiarum, dubitare profectò poſ-
ſumus an particulæ prædicti fluidi ſint continuatæ, an
verò actu diſcretæ.

Hinc deducitur, quòd ſi in rotæ vertigine vna eius
pars magis, vel minùs, quàm priùs à centro recedat,
vel celeriori, aut tardiori motu feratur, quàm com-

Text layer

Text normalization

Search