Borelli, Giovanni Alfonso - De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus

Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

prout plenum, & principium materiale deficeret,
aut abundaret in ipſis; & inſuper ait, quòd aſcenſus
ſursùm aliquorum corporum, nempè ignis, non à prin-
cipio aliquo poſitiuo, ſcilicèt leuitate pendere an-
tiquì cenſebant, ſed effici huiuſmodi aſcenſum per
extruſionem factam à fluidis corporibus ambienti-
bus ponderoſioribus. Si igitur hæc fuit antiquorum̨
ſententia, quomodo eis tribui poteſt tàm enormis
abſurditas, quòd nimirum vacuum moueatur, impel-
lat, habeat ſitum, & regionem ſursùm, versùs quam
tendit? quomodò, inquam, hæc affirmare poterant il-
li, qui apertè aìebant motus omnes naturales corpo-
rum elementarium tendere deorsùm omneſque pen-
dere ab vnico principio poſitiuo, ſcilicèt à pleno, &
materia corporea? nec quia aer ſursùm impellitur,
extruditurque, inde ſequitur, quòd vacua in aere con-
tenta moueantur, atque ſursùm aſcendant, nam ſi va-
cuum nil aliud eſt, quàm ſpatium, id erit immobile,
& proindè aer ſecum non aſportabit vacuum ipſum
ſursùm, ſed in ipſo aſcenſu ſucceſſiuè acquiret noua
ſpatia: relinquendo præcedentia, quæ ſunt omninò
immobilia. at ſi nomen vacui meram pleni priuatio-
nem, ac nihilum ſignificet, certum eſt quòd nihilum
moueri non poteſt, nec impellere, nec ab vno ad
alium locum migrare.

Cap. 4. poſi-
tiuam leui-
tatem noņ
dari.

Poſtquam conſiderauimus Ariſtotelis argumenta
contra Antiquos, qui leuitatem poſitiuam omninò
negabant, reſtat modò vt eiuſdem Ariſtotelis ratio-
nes pro leuitatis ſtabilimento, & poſitione conſide-

Text layer

Text normalization

Search