Borelli, Giovanni Alfonso - De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus

Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

preſſio ſupra ſuperficiem hydrargyri D altiùs ele-
uatur mercurius in fiſtula BFA. ſic ſi noua fiſtula, vel
inſtrumento pneumatico aer inſuffletur, vt compri-
mat ſuperficiem hydrargyri D eleuatur quoque ſu-
prema ſuperficies F hydrargyri in fiſtula clauſa; & ſi
è contrà embolo retracto, velùti exugatur aer impe-
diatur que compreſſio eius ſupra mercurium D ſpon-
tè labetur mercurius deſcendetque deorsùm versùs
B. præterea ſi ſupra mercurium in D infundatur aqua,
quæ propagetur vique ad libellam GI, tunc quidem
mercurius quoque eleuatur ab F vſque ad H, & quod
mirum eſt, eleuatur mercurius præcisè pro menſura
ponderis aquæ incumbentis GD, ſcilicèt altitudo G
D erit quatuordeciès maior, quàm FH, quia talis re-
ciprocè eſt proportio ponderis mercurij ad aquam.
Si igitur in ſpatio inani nulla alia cauſa vlterioris ele-
uationis hydrargyri FH aſſignari poteſt præter gra-
uitatem aquæ collateralis GD cum qua mercurius F
H æquilibrium efficit, quare negabimus reliquum
mercurij FB eleuari à pondere aliquo premente ſu-
perficiem D, quæ ſit ſemper eiuſdem roboris? cùm-
que nullum aliud corpus grauitans aſſignari poſſit
prætèr aerem, igitur neceſſariò ab hoc mercurius
eleuatur.

Cap. 5. de ae-
ris grauitate
æquilibrio,
ſtructura, &
vi elaterią
eius.

Prætermiſſis alijs experimentis excogitatis à viris
doctiſſimis in Italia, Gallia, & Anglia, de quibus fusè
agitur in libro experimentorum noſtræ Academiæ ex-
perimentalis Mediceæ nè repetamus ea, quæ iam paſ-
ſim vulgata ſunt, tantummodò recenſebo, & ad exa-

Text layer

Text normalization

Search