Borelli, Giovanni Alfonso - De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus

Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

ribus duris, cum arenæ particulæ quieſcant, nec tamen
cumulum ſolidum, & durum efficiant. Ex eo igitur,
quod videmus in corpore duro vnam eius partem̨
moueri non poſſe quieſcentibus collateralibus, planè
deducitur, quòd non ſufficit ſimplex contactus par-
tium immotarum, ſed præterea neceſſe eſt, vt ſint ad
inuicem connexæ, & agglutinatæ, vt firmitudinem, &
duritiem creare poſſint. & ſanè ſi reuerà corpus ſub-
diuiſum fuerit in minutiſſimas particulas rotundas,
aut ad rotunditatem proximè accedentes, & careant
omni ſcabritie, ſintque omnes æquè graues, & in qui-
ete conſtitutæ, tunc eſt impoſſibile, vt prædictum ag-
gregatum durum, & conſiſtens ſit, nec poterit ſuſti-
neri, vt arena in accliui, & montuoſa eleuatione, prop-
terea quod particularum figuræ rotundæ, & lęuigatæ
non poſſunt vetare excurſum, atque deſcenſum par-
tium earundem grauium, & proindè neceſſe eſt vt ex-
planentur, nec vna eius pars maiorem eleuationem̨
ſupra planitiem horizontis habere poterit, quàm a-
lia; præterea quodlibet corpus conſiſtens intra præ-
dictum aggregatum demerſum ſi vim compreſſiuam,
ſeù grauitatem maiorem habuerit, quàm particulæ
illæ ſub diuiſæ, facilè poterunt impelli, ac eleuari ſu-
pra eius libellam, & ob earum rotunditatem, & lęui-
tatem nullo negotio excurrere circa corpus demersum
poſſunt, idque omni ex parte contingere, atque ad

eius figuram accommodari.

Cap. 7. dę
natura flui-
ditatis.

Argumentum
contra ſupe-
riorem do-
ctrinam.

Sed videamus qua ratione ingenioſiſſimus Author
neotericus hanc ſententiam confirmare nitatur, quòd

Text layer

Text normalization

Search