124[Figure 124]
Dixi de uarijs arenæ, in qua auri ramenta inſunt, lauandæ rationib.
nunc dicam
de materiæ permiſtæ cum lapillis nigris, ex quib. plumbum candidum conficitur,
lauandæ rationib. quarum octo ſunt uſitatæ: atque ex his duæ nuper inuentæ. Ta
lis aut materia metallica plerunque à uenis & fibris impetu aquarum abrepta lon
gè lateque reperitur: etſi interdum uenæ dilatatæ ex eadem conſtant: illam materiam
foſſores ligonib. latis eruunt, hanc cuſpidatis effodiunt: ſed anatis roſtro ſimili
bus excindunt lapillorum expertem: quæ non raro in id genus uenis reperiri ſo
let. Verum in locis, qui eam continent, ſi abundauerint aquis, & ualleſtres aut mol
liter deuexi & concaui fuerint, ut riui in eos deduci poſſint, lotores æſtiuis di
ebus primo foſsam agunt longam & decliuem, ut aquæ permanantes rapidè ferantur.
Deinde materiam metallicam foſſa acta detectam unà cum cute, quæ alta eſt pedes
plus minus ſex, & coagmentata conſtat ex muſco, ex radicib. herbarum, fruticum,
arborum, ex terra, utrinque ligonib. latis fodiunt, et in aquas, quæ manant per foſ
ſam, deijciunt. Tum arenæ & lapilli nigri, quod graues ſint, in fundo foſſæ reſi
dent: muſcum et radices, quod leues, aquæ ex foſſa defluentes rapiunt. Ne uerò ſimul
rapiant lapillos nigros infimum foſſæ ceſpitib. & lapidib. obſtruitur: at ipſi lo
tores, quorum pedes teguntur altis peronibus ex corio, non tamen crudo, factis,
ſtant in foſſa, & radices arborum fruticum herbarum ligneis furcis ſepticornibus
ex ea eijciunt: atque lapillos nigros ad caput foſſæ repellunt. Poſtque ſpacio qua
tuor hebdomadarum in hac re conſumpſerint multum operæ & laboris, iſto mo
do tollunt lapillos nigros: arenam cum ipſis miſtam identidem ex foſſa batillis ferreis
ſublatam huc & illuc in aquis agitant uſque dum arena ex eis defluat & deci
dat in foſſam, ſoli lapilli nigri reſtent: quos omnes collectos rurſus in lacu
de materiæ permiſtæ cum lapillis nigris, ex quib. plumbum candidum conficitur,
lauandæ rationib. quarum octo ſunt uſitatæ: atque ex his duæ nuper inuentæ. Ta
lis aut materia metallica plerunque à uenis & fibris impetu aquarum abrepta lon
gè lateque reperitur: etſi interdum uenæ dilatatæ ex eadem conſtant: illam materiam
foſſores ligonib. latis eruunt, hanc cuſpidatis effodiunt: ſed anatis roſtro ſimili
bus excindunt lapillorum expertem: quæ non raro in id genus uenis reperiri ſo
let. Verum in locis, qui eam continent, ſi abundauerint aquis, & ualleſtres aut mol
liter deuexi & concaui fuerint, ut riui in eos deduci poſſint, lotores æſtiuis di
ebus primo foſsam agunt longam & decliuem, ut aquæ permanantes rapidè ferantur.
Deinde materiam metallicam foſſa acta detectam unà cum cute, quæ alta eſt pedes
plus minus ſex, & coagmentata conſtat ex muſco, ex radicib. herbarum, fruticum,
arborum, ex terra, utrinque ligonib. latis fodiunt, et in aquas, quæ manant per foſ
ſam, deijciunt. Tum arenæ & lapilli nigri, quod graues ſint, in fundo foſſæ reſi
dent: muſcum et radices, quod leues, aquæ ex foſſa defluentes rapiunt. Ne uerò ſimul
rapiant lapillos nigros infimum foſſæ ceſpitib. & lapidib. obſtruitur: at ipſi lo
tores, quorum pedes teguntur altis peronibus ex corio, non tamen crudo, factis,
ſtant in foſſa, & radices arborum fruticum herbarum ligneis furcis ſepticornibus
ex ea eijciunt: atque lapillos nigros ad caput foſſæ repellunt. Poſtque ſpacio qua
tuor hebdomadarum in hac re conſumpſerint multum operæ & laboris, iſto mo
do tollunt lapillos nigros: arenam cum ipſis miſtam identidem ex foſſa batillis ferreis
ſublatam huc & illuc in aquis agitant uſque dum arena ex eis defluat & deci
dat in foſſam, ſoli lapilli nigri reſtent: quos omnes collectos rurſus in lacu