Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000215">
                <pb xlink:href="028/01/029.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              potius eſſe caſum ab acceleratione violentum, quàm à ſimplici
                <lb/>
              motu naturalem. </s>
              <s id="s.000216">Quàm parùm autem cenſendum ſit, quod
                <lb/>
              ex ſimplici motu eſt, ex eo probatur, quòd ſi qualis incipit mo­
                <lb/>
              tus quo momento primo eſt adhûc ab acceleratione liber, talis
                <lb/>
              perſeueraret per duarum
                <expan abbr="orgyiarũ">orgyiarum</expan>
              altitudinem; ille, aſſumpto
                <lb/>
              pro primo momento, vno minuto ex ijs, quæ decima vocant, non­
                <lb/>
              dum eſſet planè peractus poſt annos
                <emph.end type="italics"/>
              5322380:
                <emph type="italics"/>
              neque adeò lapis,
                <lb/>
              ſi occœpiſſet illo motu ab vſque initio Mundi cadere, perfeciſſet
                <lb/>
              iam ſeptimam vnam digiti partem. </s>
              <s id="s.000217">Deinde, cùm illud vio­
                <lb/>
              lentum dicatur, cuius principium extra eſt; etiam deſcenſus, ſeu
                <lb/>
              ſimplex motus eſſe comprobatur à principio externo, nempe à
                <lb/>
              virtute attractrice Terræ (credebatur tunc poſſe quoque aër à
                <lb/>
              tergo impellere) tum quia lapis ſeu intra vacuum (vbi nihil
                <lb/>
              cum Mundo, Terráque adeò communicaret, ac perinde illi fo­
                <lb/>
              ret, ſeu eſſet, ſeu non eſſet Mundus) ſeu intra aërem infinitum
                <lb/>
              (ſi ſolus præter ipſum foret) talem motum nullum haberet:
                <lb/>
              tum quia quæ res ſunt intenſionis capaces, à qua cauſſa habent
                <lb/>
              gradus reliquos, ab ea nanciſcuntur & primum; atque adeò,
                <lb/>
              vti dum calefit aqua, non cæteri gradus ab externo ſunt, pri­
                <lb/>
              mus ab interno principio, ſed omnes ab externo ſunt: ita dum
                <lb/>
              lapis deorsùm mouetur, non cæteræ motus partes ab externa
                <lb/>
              cauſſa, & prima ab interna ſunt; verùm ſunt omnes ab ex­
                <lb/>
              terna.
                <emph.end type="italics"/>
              A p. </s>
              <s id="s.000218">240. in 246. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000219">ART. XI. XII. XIII. XIV. </s>
              <s id="s.000220">Terram grauia
                <lb/>
              attrahere; &, Quid illi contingeret, ſi verſus
                <lb/>
              Lunam dimoueretur? </s>
              <s id="s.000221">Quid lapidi, ſi intra for­
                <lb/>
              nicem ad centrum Terræ conſtitueretur? </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000222">
                <emph type="italics"/>
              Cùm attrahi grauia à Terra videantur, ob cauſſam iam
                <lb/>
              expoſitam: Ad illud, quod quærit R. P. quid ipſi Terræ con-
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>