let: & ſimul coquere tantulo temporis ſpacio, quantulo quis quindecim paſ-
ſus ambulare poſſit: tum catillo forcipe prehenſo hauriendum eſt aurum, &
in uas oblongum, quod aquam frigidiſſimam contineat, ex alto infunden-
dum paulatim, ne globuli nimis craſſi fiant: quanto enim magis fuerint ina-
nes & tenues, minus rotundi, tanto magis ſunt idonei: qua de cauſa bacillo,
ab imo ad medium in quatuor partes ſciſſo, aqua ſæpius eſt commouenda. Sed
bractea ſecetur in particulas & inijciatur, ut etiam globuli argentei, in ampul
lam uitream: & tanta aqua eis affuſa, quanta ad digiti altitudinem ſuperet ar
gentum, ampulla tegatur ueſica, uel linteo incerato ne exhalet: mox calefiat,
donec argentum diſſoluatur: cuius rei ſignum eſt aqua ebulliens. Reſidet au-
tem in fundo aurum colore nigricans, argentum cum aqua permiſtum ſuper-
natat: quam alij effundunt in catinum æreum, & ei affundunt frigidam, quæ
argentum ſtatim congelat: id aqua effuſa exemptum ſiccant: ſiccatum coquunt
in catino fictili donec liqueſcat: liquatum infundunt in canaliculum ferreum.
Aurum uerò, quod in ampulla remanſit, eluunt calida, colant, ſiccant, cum
pauca chryſocolla, quam boracem uocant, in catino coquunt: liquatum item
infundunt in canaliculum ferreum. Alij in ampullam, quæ continet aurum &
argentum, & aquam, quæ eam ſeparauit, calidam illius ualentis duplam uel
triplam infundunt, & in eandem ampullam, uel in catinum, in quem omnia
effuſa fuerint, conijciunt bracteolas plumbi nigri & æris: quo modo aurum
ad plumbum, argentum ad æs adhæreſcit: atque ſeorſum plumbum ab auro,
ſeorſum æs ab argento ſeparant in catino cinereo. Sed neutra ratio nobis pro-
batur, quod aqua, aurum ab argento ſeparans, pereat, cùm rurſus uſui eſſe
poſſit. Itaque ampulla uitrea interius in fundo in metulam aſſurgens, exterius
luto inferiore parte, ut ſupra dixi, obducatur, & in eam inijciatur argentum,
quod pendat Romanas libras tres & dimidiam: atque aqua, quæ alterum ab
altero ſecernat, infundatur & imponatur in arenam, quam catinus fictilis aut
capſa continet: lenique igni primò calefiat. Ne uerò exhalet aquam, eius ſupe
riori extremitati undique lutum illinatur, & tegatur operculo uitreo: cuius nari
ſubijciatur altera ampulla, quæ guttas deſtillantes recipiat: ea ſimiliter in ca-
pſa, quæ contineat arenam, collocetur. Coctum autem rubeſcit: ſed cùm ru-
bor amplius non apparuerit, ampulla ex catino uel capſa exempta mouea-
tur: quo motu aqua incaleſcens iterum rubeſcit. Quod ſi bis aut ter factum fu
erit, anteaquam alia aqua affundatur, & opus citius perficitur, & aqua minus
multa conſumitur. Sed cum prima omnis deſtillauerit, in ampullam inijcia-
tur tantum argentum, quantum prius: nam ſi tam multum ſemel fuerit inie-
ctum, aurum ab eo difficulter ſecernitur: atque infundatur altera aqua, ſed ca-
lefacta: ut ipſa & ampulla pariter caleant, utque hæc frigore non diſſiliat: quæ
quoque, ſi uento frigido affletur, diſſilire ſolet: deinde tertia aqua infundatur:
atque etiam, ſi res hoc poſtulauerit, quarta, hoc eſt aqua alia atque alia infunda-
tur, donec lateris cocti color auro inſederit. Artifici autem ſint in promptu
duæ aquæ, quarum una ſit altera ualentior. Efficaciore primò utatur, dein-
de minus potente, poſtremò rurſus ualentiore. Sed cùm iam fuluus color fu
erit auro, aqua fontana affuſa ſubditis ignibus efferueſcat: quater eadem ab-
luatur: uſque eò coquatur in catino dum liqueſcat: aquæ, quibus abluitur au
