1temporéque eodem peruenire in terram: vtcúmque aliunde
Ariſtoteles cenſeat cadere maiorem velociùs, & peruenire
citiùs. A p 41. in 53.
Ariſtoteles cenſeat cadere maiorem velociùs, & peruenire
citiùs. A p 41. in 53.
ART. XXIX. XXX. XXXI XXXII. XXXIII.
De Tempore, quo R. P. colligit parteis ſpatij
ſingulas decurſum non iri.
De Tempore, quo R. P. colligit parteis ſpatij
ſingulas decurſum non iri.
Origo fuit mali, quòd R. P. & Experimentum falſum
(ſeu quod nul um eſſet) pro vero habuerit. & illam Motus
æquabiliter accelerati definitionem aſſumpſerit, quæ traditur
nulla temporis mentione: cum impoßibile tamen ſit ſeu celerita
tem, ſeu accelerationem, maximéque æquabilem, intelligi, ſine
comparatione ad tempus. Et quia ſupponendo velocitates
acquiri, vt spatiæ, manifeſtè ſequitur, vt ſecundum æquale
spatium decurratur dimidio temporis, quo primum; tertium
triente, quartum quadrante, &c. (quippe tempore ſemper
exſiſtente ad velocitatem increſcentem ſubmultiplo) cum heic
tamen conſequantur incommoda varia, ac illud speciatim,
quod acceleratio fieret, vt difformiter. ſic in ratione pluſquam
tripla: ideò oſtendit quidem R. P. ex quibuſdam incommodis
fieri non poſſe vt decurrantur ſpatia temporibus huiuſmodi;
ſed oſtendit tamen aduerſus ſeipſum, quatenus decurri neceſſariò
ſequitur ex ea poſitione, quod velocitates ſe habeant vt ſpatia.
A p. 13. in 63.
(ſeu quod nul um eſſet) pro vero habuerit. & illam Motus
æquabiliter accelerati definitionem aſſumpſerit, quæ traditur
nulla temporis mentione: cum impoßibile tamen ſit ſeu celerita
tem, ſeu accelerationem, maximéque æquabilem, intelligi, ſine
comparatione ad tempus. Et quia ſupponendo velocitates
acquiri, vt spatiæ, manifeſtè ſequitur, vt ſecundum æquale
spatium decurratur dimidio temporis, quo primum; tertium
triente, quartum quadrante, &c. (quippe tempore ſemper
exſiſtente ad velocitatem increſcentem ſubmultiplo) cum heic
tamen conſequantur incommoda varia, ac illud speciatim,
quod acceleratio fieret, vt difformiter. ſic in ratione pluſquam
tripla: ideò oſtendit quidem R. P. ex quibuſdam incommodis
fieri non poſſe vt decurrantur ſpatia temporibus huiuſmodi;
ſed oſtendit tamen aduerſus ſeipſum, quatenus decurri neceſſariò
ſequitur ex ea poſitione, quod velocitates ſe habeant vt ſpatia.
A p. 13. in 63.
ART. XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII.
XXXVIII. De Tempore, quo R. P. colligit
ſingulas parteis decurſum iri.
XXXVIII. De Tempore, quo R. P. colligit
ſingulas parteis decurſum iri.
Diuiſo caſus spatio in parteis æqualeis quotcumque,
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib