Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

List of thumbnails

< >
31
31
32
32
33
33
34
34
35
35
36
36
37
37
38
38
39
39
40
40
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <p id="N11042" type="main">
              <s id="N11049">
                <pb pagenum="31" xlink:href="005/01/039.jpg"/>
              ribus, ſeu amplioribus, ac ſimplicioribus ſubiectis pertractant,
                <lb/>
              vt per ſe patet; tum etiam quia vel parem, vel maiorem cer-
                <lb/>
              titudinem, & euidentiam habent, præſertim illæ, quibus ipſa
                <lb/>
              Mechanica ſubalternatur, & à quibus accipit ſua principia,
                <lb/>
              vt Geometria ac Stereometria. </s>
              <s id="N11061">Quandoquidem immedia­
                <lb/>
              tius attingunt primam rationem aſſentiendi, in qua fundatur
                <lb/>
              tota euidentia. </s>
              <s id="N11068">Vnde vniuerſaliter colligit Ariſtoteles primo
                <lb/>
              Metaphyſices cap. 2. Omnem ſcientiam ſubalternantem, per­
                <lb/>
              fectiorem eſſe ſcientia ſubalternata. </s>
            </p>
            <p id="N1106F" type="main">
              <s id="N11071">Quod verò attinet ad Phyſicam, ac Metaphyſicam, idem
                <lb/>
              ſimiliter conſtat ex longe maiori nobilitate obiecti,
                <expan abbr="modoq.">modoque</expan>
                <lb/>
              indagandi ſpeculatiuo, quo ipſæ circa illud verſantur, etiamſi
                <lb/>
              non ſemper parem
                <expan abbr="obtineãt">obtineant</expan>
              certitudinem, & euidentiam.
                <lb/>
              </s>
              <s id="N11083">Quod nihil vtique obſtat, cum in ſententia Ariſtotelis lib. 1.
                <lb/>
              de par. </s>
              <s id="N11088">animal. </s>
              <s id="N1108C">cap. 5. hoc quod eſt, res illas ſuperiores leui­
                <lb/>
              ter tantum nos poſſe attingere, non tollat eius cognoſcendi
                <lb/>
              generis excellentiam, qua certè amplius oblectamur, quàm
                <lb/>
              cum hæc nobis iuncta omnia tenemus. </s>
              <s id="N11095">Et ratio eſt, quia ex­
                <lb/>
              cellentia cognitionis, quæ attenditur ex parte obiecti, ſumitur
                <lb/>
              ex propria differentia,
                <expan abbr="proindeq.">proindeque</expan>
              eſſentialiter
                <expan abbr="illã">illam</expan>
              ſibi vendicat
                <lb/>
              ipſa
                <expan abbr="ſciẽtia">ſcientia</expan>
              , vt talis cognitio eſt ex proprio ſuo genere. </s>
              <s id="N110AA">Perfe­
                <lb/>
              ctio verò cognitionis, quæ attenditur ex maiori certitudine,
                <lb/>
              aut euidentia; licet maxima ſit, non eſt tamen eſſentialis, cum
                <lb/>
              ſupponat ſcientiam ipſam
                <expan abbr="conſtitutã">conſtitutam</expan>
              in eſſe talis ſcientiæ cum
                <lb/>
              ſufficienti certitudine, aut euidentia. </s>
            </p>
            <p id="N110B9" type="main">
              <s id="N110BB">Quod ſi comparemus Mechanicam facultatem cum parti­
                <lb/>
              bus quibuſdam, ac ſubalternatis ſcientijs Phyſicæ, præſertim
                <lb/>
              practicis, vt Medicina, & Agricultura,
                <expan abbr="alijsq.">alijsque</expan>
              annexis, mixtis,
                <lb/>
              vel ſubalternatis etiam Mathematicis, vt Architectura, &
                <lb/>
              Nautica; diuerſa omnino ratio eſt. </s>
              <s id="N110C6">Nam vel ſubiectum illa­
                <lb/>
              rum fecundum ſuam rationem ſpecificam ignobilius eſt gra­
                <lb/>
              ui, & leui, virtuteque eorum motrici in vniuerſum, vt multa
                <lb/>
              de quibus tanquam de ſubiectis partialibus agitur in Medici­
                <lb/>
              na, & Agricultura: Vel tanta eſt incertitudo, & imperfectio
                <lb/>
              inferendi concluſiones in talibus ſcientijs, vt ex genere ſuo
                <lb/>
              vix ſcientiæ
                <expan abbr="nũcupari">nuncupari</expan>
              poſſint, potiuſque ex probabilibus,
                <expan abbr="quã">quam</expan>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>