1non hunc, ſed huius principium partiatur. Incrementa enim
motûs atque impulſûs per lineam fiunt parallelam illi plano, in
quo mouetur. Quia ergo grauitas mouens impulſum produ
cit continue maiorem: non quem ſibi grauitas collegit, ſed
quem natiuum habet ad grauitatem quieſcentem conferri de
bet: vt eadem ſit proportio vectis, quæ partium gravitatis;
Quod non niſi in principio motûs contingit. Augetur ergo
gravitas quieſcens eiuſdem mobilis in eá ratione, quam habet
reliquum ſegmentum vectis, ad diſtantiam centri grauitatis à
lineâ hypomochlij.
motûs atque impulſûs per lineam fiunt parallelam illi plano, in
quo mouetur. Quia ergo grauitas mouens impulſum produ
cit continue maiorem: non quem ſibi grauitas collegit, ſed
quem natiuum habet ad grauitatem quieſcentem conferri de
bet: vt eadem ſit proportio vectis, quæ partium gravitatis;
Quod non niſi in principio motûs contingit. Augetur ergo
gravitas quieſcens eiuſdem mobilis in eá ratione, quam habet
reliquum ſegmentum vectis, ad diſtantiam centri grauitatis à
lineâ hypomochlij.
His iam definitis: videamus quam vim habeat ille diſcurſus:
& an contrariâ illatione noſtram poſitionem conuellat. Cùm
itaque aſſumit ſegmenta æqvalia GHF. GIF. Iſorrhopa: propte
rea, quòd centrum grauitatis habeant in lineà hypomochlij F
G, ac proinde exceſſum ſeu præpondium ineſſe reliquo ſegmen
to GKFI, motúmque deorſum huius ratione fieri; errat primo
quòd ſupponat eadem ratione moueri partes, eundémque dare
& recipere impulſum in toto exiſtentes, & dum per ſe mo
uentur: quod à veritate eſt alienum. Mouentur enim partes
virtute ſui centri; neque uno modo omnes, neque ſimiliter. Nam
cùm per lineas ferantur motui centri parallelas, remotioribus
à centro plus ineſt violentiæ: atque unaquæque grauiùs percutit
in toto, quàm ſi per ſe moveretur. Licet ergo illa ſegmenta
ſint æqualia & Iſorrhopa, non tamen ſequitur in toto eandem uim
obtinere: cùm à centro grauitatis mutari poſſit, ſicuti habitu
do ad vectem, ita quoque ratio impulſus. Secundò decipi
tur, quòd comparationem inſtitui velit inter partes mobilis
circa hypomochlium ſitas, nullâ habitâ ratione ſitûs, & diſtan
tiæ ab hypomochlio: quod magnum eſt erratum. Neque enim
ſegmentum GIF, ſitu permutato C in I, & contrà, æquipon
derabit ſegmento GHF, aut ſibi ipſi: quomodo ergo reliquum
& an contrariâ illatione noſtram poſitionem conuellat. Cùm
itaque aſſumit ſegmenta æqvalia GHF. GIF. Iſorrhopa: propte
rea, quòd centrum grauitatis habeant in lineà hypomochlij F
G, ac proinde exceſſum ſeu præpondium ineſſe reliquo ſegmen
to GKFI, motúmque deorſum huius ratione fieri; errat primo
quòd ſupponat eadem ratione moueri partes, eundémque dare
& recipere impulſum in toto exiſtentes, & dum per ſe mo
uentur: quod à veritate eſt alienum. Mouentur enim partes
virtute ſui centri; neque uno modo omnes, neque ſimiliter. Nam
cùm per lineas ferantur motui centri parallelas, remotioribus
à centro plus ineſt violentiæ: atque unaquæque grauiùs percutit
in toto, quàm ſi per ſe moveretur. Licet ergo illa ſegmenta
ſint æqualia & Iſorrhopa, non tamen ſequitur in toto eandem uim
obtinere: cùm à centro grauitatis mutari poſſit, ſicuti habitu
do ad vectem, ita quoque ratio impulſus. Secundò decipi
tur, quòd comparationem inſtitui velit inter partes mobilis
circa hypomochlium ſitas, nullâ habitâ ratione ſitûs, & diſtan
tiæ ab hypomochlio: quod magnum eſt erratum. Neque enim
ſegmentum GIF, ſitu permutato C in I, & contrà, æquipon
derabit ſegmento GHF, aut ſibi ipſi: quomodo ergo reliquum
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib