Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

List of thumbnails

< >
51
51
52
52
53
53
54
54
55
55
56
56
57
57
58
58
59
59
60
60
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="id.000441">
                  <pb xlink:href="035/01/056.jpg" pagenum="16"/>
                  <emph type="italics"/>
                legem ſimul reperiuntur, repugnantia. </s>
                <s id="id.000442">Ex his triplex deprehenditur
                  <lb/>
                in circulo dum fit: duplex vero dum factus eſt. </s>
                <s id="id.000443">Primum enim dum fit
                  <lb/>
                habet hoc admirabile, quod fiat ab vna recta, cuius vnum extremo­
                  <lb/>
                rum quieſcit & fixum eſt: alterum vnà cum tota linea mouetur: ſe­
                  <lb/>
                cundum quod in mota linea puncta, cum infinita ſint, & omnia ſi­
                  <lb/>
                mul moueantur, inæqualiter tamen moueantur: Tertium quod extre­
                  <lb/>
                mum motum eodem tempore duobus motibus contrarijs, vno natu­
                  <lb/>
                rali ad peripheriam ſcilicet, altero violento ad centrum moueatur. </s>
                <s id="id.000444">In
                  <lb/>
                facto verò hoc admirabile eſt, quod eius terminus vna linea exi­
                  <lb/>
                ſtens, ob ídque latitudinis expers, concauum tamen & conuexum,
                  <lb/>
                quæ quodammodo contraria ſunt, admittat: præterea mobilitas,
                  <lb/>
                quæ ineſt, admirabilis eſt, quia eodem tempore ad contrarias loci dif­
                  <lb/>
                ferentias, vt ſurſum deorſum: dextrorſum ſinistrorſum, fiat. </s>
                <s id="id.000445">Hæc
                  <lb/>
                ſingula ſuis locis delineabuntur & explicabuntur. </s>
                <s id="id.000446">Sed præter hæc,
                  <lb/>
                quæ ab Ariſtotele de circulo dicuntur, valde notabilia ſunt & alia,
                  <lb/>
                quæ in Geometria in eo ineſſe, partim ponuntur, partim demonſtrata
                  <lb/>
                ſunt. </s>
                <s id="id.000447">Primum quod vna linea terminetur, eâque ſimplici, ſimilari
                  <lb/>
                vniformi, & carente principio, & fine, neque tamen infinita, vt
                  <lb/>
                cuius, cum partes aliquot ſumptæ ſunt, quæ reſtant, minus ſint, quam
                  <lb/>
                ante quam ſumptæ eſſent, quod repugnat infinito in magnitudine: ſed
                  <lb/>
                tota eſt, & perfecta: vnde circulus figura eſt planarum ſimplicißi­
                  <lb/>
                ma, regularißima, perfectißima: Deinde quod ea linea non ſit an­
                  <lb/>
                gulus, ad angulum tamen proxime accedat, vt oſtendimus in noſtro
                  <lb/>
                libello de angulo contactus, & ob id
                  <expan abbr="quodãmodo">quodammodo</expan>
                vndequaque angu­
                  <lb/>
                lata, cum nuſquam ſit, dici poßit, & figura
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">pa/ngwnos & o(lo/gwnos,</foreign>
                  <lb/>
                  <emph type="italics"/>
                tum prima figurarum & vltima: poſtea, quod ex infinitis punctis
                  <lb/>
                quæ in ſpatio ab ea comprehenſo ſunt, vnum eſt tantum, à quo omnes
                  <lb/>
                rectæ ad peripheriam ductæ, ſunt æquales: quod Diametro bifariam
                  <lb/>
                ſecetur: quod hinc ſemicirculus circa Diametrum manentem
                  <lb/>
                voluens, quouſque redierit ad eum locum vnde moueri cœpit, ſphæ­
                  <lb/>
                ram constituat, corporum ſimplicißimum, capacißimum, mobilißi­
                  <lb/>
                mum, mouentißimum: quod circulus omnium figurarum eiuſdem
                  <lb/>
                perimetri ſit capacißima: quod vno puncto lineam rectam attin­
                  <lb/>
                gat, ſicque offenſationibus & occurſationibus minimum pateat,
                  <lb/>
                ſicque inſiſtens dimidia ſui totius parte nutet, vnde propenſißimus
                  <lb/>
                eſt ad motum, & dimotus cum moueat annexa, aptißimus quoque
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>