1Cymba fuiſſe uidetur inter piſcatorias, ex M.
Tul
lio in tertio officiorum: Cum Cannius, quæſo in
quit, Pythi, tantumne piſcium? tantumne cym
barum? Et ille: Quid mirum? hoc loco Syracuſis
quicquid eſt piſcium, &c. Lenunculos etiam piſca
torios uocat Annianus Marcellinus libro XIIII.
Nam ſole orto magnitudine anguſti gurgitis &
profundi, à tranſitu arcebantur: & dum piſcatorios
quærunt lenunculos, uel innare temerè contextis
ratibus. Idem in XVI. Auido flatu uentorum lenum
culo ſe commiſiſſe piſcantis. Et ne quis exiſtimet uo
cabulum illud fortaſſe barbarum, propterea quòd
ætate Anniani lingua Latina non parum degene
rauerat à puritate Tulliana: ſciat Iulium Cæſarem
eo uocabulo uſum in ſecundo belli ciuilis, dum in
quit: Harum fuga nauium onerariarum magiſtros
incitabat, pauci lenunculi ad officium imperium
que conueniebant. Quo certe loco Cæſar lenun
culos poſuiſſe uidetur non pro naue piſcatoria, ſed
pro ſcaphis nauium. M. enim Ruffus quæſtor re
lictus à Curione, magiſtris nauium Imperarat, ut pri
mo ueſpere omnes ſcaphas ad littus appulſas ha
berent. Quod ſi lenunculi legendum in Cæſare, au
ſim & affirmare apud Gellium libro decimo, Cap.
XXV. quo loco remieculi legitur, mendum ineſſe:
legendum〈qué〉 lenunculi. fuit enim facilis lapſus. uer
ba Gellij ſic habent: Nauium autem quas remini
ſci tunc potuimus, appellationes hæ ſunt, Gauli,
corbitæ, caudicæ, longæ, hippagines, cercuri, celo-
lio in tertio officiorum: Cum Cannius, quæſo in
quit, Pythi, tantumne piſcium? tantumne cym
barum? Et ille: Quid mirum? hoc loco Syracuſis
quicquid eſt piſcium, &c. Lenunculos etiam piſca
torios uocat Annianus Marcellinus libro XIIII.
Nam ſole orto magnitudine anguſti gurgitis &
profundi, à tranſitu arcebantur: & dum piſcatorios
quærunt lenunculos, uel innare temerè contextis
ratibus. Idem in XVI. Auido flatu uentorum lenum
culo ſe commiſiſſe piſcantis. Et ne quis exiſtimet uo
cabulum illud fortaſſe barbarum, propterea quòd
ætate Anniani lingua Latina non parum degene
rauerat à puritate Tulliana: ſciat Iulium Cæſarem
eo uocabulo uſum in ſecundo belli ciuilis, dum in
quit: Harum fuga nauium onerariarum magiſtros
incitabat, pauci lenunculi ad officium imperium
que conueniebant. Quo certe loco Cæſar lenun
culos poſuiſſe uidetur non pro naue piſcatoria, ſed
pro ſcaphis nauium. M. enim Ruffus quæſtor re
lictus à Curione, magiſtris nauium Imperarat, ut pri
mo ueſpere omnes ſcaphas ad littus appulſas ha
berent. Quod ſi lenunculi legendum in Cæſare, au
ſim & affirmare apud Gellium libro decimo, Cap.
XXV. quo loco remieculi legitur, mendum ineſſe:
legendum〈qué〉 lenunculi. fuit enim facilis lapſus. uer
ba Gellij ſic habent: Nauium autem quas remini
ſci tunc potuimus, appellationes hæ ſunt, Gauli,
corbitæ, caudicæ, longæ, hippagines, cercuri, celo-
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib