Baif, Lazare de, De re navali commentarius, 1537

List of thumbnails

< >
101
101
102
102
103
103
104
104
105
105
106
106
107
107
108
108
109
109
110
110
< >
page |< < of 166 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001563">
                <pb pagenum="81" xlink:href="006/01/105.jpg"/>
              Cymba fuiſſe uidetur inter piſcatorias, ex M. </s>
              <s id="s.001564">Tul­
                <lb/>
              lio in tertio officiorum: Cum Cannius, quæſo in­
                <lb/>
              quit, Pythi, tantumne piſcium? </s>
              <s id="s.001565">tantumne cym­
                <lb/>
              barum? </s>
              <s id="s.001566">Et ille: Quid mirum? </s>
              <s id="s.001567">hoc loco Syracuſis
                <lb/>
              quicquid eſt piſcium, &c. </s>
              <s id="s.001568">Lenunculos etiam piſca­
                <lb/>
              torios uocat Annianus Marcellinus libro XIIII.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001569">Nam ſole orto magnitudine anguſti gurgitis &
                <lb/>
              profundi, à tranſitu
                <expan abbr="arcebãtur">arcebantur</expan>
              : & dum piſcatorios
                <lb/>
              quærunt lenunculos, uel innare temerè contextis
                <lb/>
              ratibus. </s>
              <s id="s.001570">Idem in XVI. </s>
              <s id="s.001571">Auido flatu uentorum
                <expan abbr="lenũ">lenum</expan>
                <lb/>
              culo ſe
                <expan abbr="cõmiſiſſe">commiſiſſe</expan>
              piſcantis. </s>
              <s id="s.001572">Et ne quis exiſtimet uo
                <lb/>
              cabulum illud fortaſſe
                <expan abbr="barbarũ">barbarum</expan>
              , propterea quòd
                <lb/>
              ætate Anniani lingua Latina non parum degene­
                <lb/>
              rauerat à puritate Tulliana: ſciat Iulium Cæſarem
                <lb/>
              eo uocabulo uſum in ſecundo belli ciuilis, dum in
                <lb/>
              quit: Harum fuga nauium
                <expan abbr="onerariarũ">onerariarum</expan>
              magiſtros
                <lb/>
              incitabat, pauci lenunculi ad officium imperium­
                <lb/>
              que conueniebant. </s>
              <s id="s.001573">Quo certe loco Cæſar lenun­
                <lb/>
              culos poſuiſſe uidetur
                <expan abbr="">non</expan>
              pro naue piſcatoria, ſed
                <lb/>
              pro ſcaphis nauium. </s>
              <s id="s.001574">M. enim Ruffus quæſtor re­
                <lb/>
              lictus à Curione, magiſtris
                <expan abbr="nauiũ">nauium</expan>
              Imperarat, ut pri
                <lb/>
              mo ueſpere omnes ſcaphas ad littus appulſas ha­
                <lb/>
              berent. </s>
              <s id="s.001575">Quod ſi lenunculi
                <expan abbr="legendũ">legendum</expan>
              in Cæſare, au­
                <lb/>
              ſim & affirmare apud Gellium libro decimo, Cap.
                <lb/>
              XXV. quo loco remieculi legitur, mendum ineſſe:
                <lb/>
              legendum〈qué〉 lenunculi. </s>
              <s id="s.001576">fuit enim facilis lapſus. </s>
              <s id="s.001577">uer
                <lb/>
              ba Gellij ſic habent: Nauium autem quas remini­
                <lb/>
              ſci tunc potuimus, appellationes hæ ſunt, Gauli,
                <lb/>
              corbitæ, caudicæ, longæ, hippagines, cercuri, celo-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>