Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000764">
                <pb pagenum="39" xlink:href="009/01/039.jpg"/>
              ineſſe; ſic græcè,
                <foreign lang="grc">έκ τῶν κατὰ αληθείαν διαγεγραμμένον </foreign>
              vbi manifeſtè vtitur
                <lb/>
              verbo, Deſcribere, per quod ſuperius annotauimus apud Ariſt. ſignificari
                <lb/>
              Geometricas demonſtrationes, nam eas opponit dialecticis ſyllogiſmis, ſe­
                <lb/>
              quentibus verbis, cum dixit (ad dialecticos autem ſyllogiſmos ex propoſi­
                <lb/>
              tionibus ſecundum opinionem) hac adhibita conſideratione, quam inter­
                <lb/>
              pres non videtur adhibuiſſe, ſenſus huius loci non erit obſcurus.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000765">
                <arrow.to.target n="marg8"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000766">
                <margin.target id="marg8"/>
              8</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000767">Ex eodem loco paulo poſt
                <emph type="italics"/>
              (Quare principia quidem, quæ ſecundum
                <expan abbr="vnum-quodq;">vnum­
                  <lb/>
                quodque</expan>
              ſunt experimenti est tradere: dico autem, vt aſtrologicam experientiam
                <lb/>
              aſtrologicæ ſcientiæ: acceptis enim apparentibus
                <expan abbr="ſufficiẽter">ſufficienter</expan>
              , ita inuentæ ſunt aſtro­
                <lb/>
              logicæ demonstrationes)
                <emph.end type="italics"/>
              Cum rationem tradat inueniendorum mediorum ad
                <lb/>
              quodlibet problema demonſtrandum; nunc docet, non omnia in ſcientijs
                <lb/>
              poſſe probari, aut demoνſtrari: principia enim ſcientiarum
                <expan abbr="">non</expan>
              demonſtran­
                <lb/>
              tur, ſed ſola experientia manifeſta ſunt; vt patet in Aſtronomia, quæ ab ex­
                <lb/>
              perientia ſua ſolet ſtabilire principia: principijs autem
                <expan abbr="experimẽto">experimento</expan>
              conſti­
                <lb/>
              tutis ex ipſis reliqua problemata
                <expan abbr="demonſtrãtur">demonſtrantur</expan>
              . </s>
              <s id="s.000768">duo autem ſunt apud aſtro­
                <lb/>
              nomos genera experimenti, primum dicitur Phænomena, ideſt,
                <expan abbr="apparẽtiæ">apparentiæ</expan>
              ;
                <lb/>
              & ſunt ea, quæ vulgo omnibus patent, vt Solem oriri, & occidere; aſtra fer­
                <lb/>
              ri circulariter, diem augeri modo, modo minui: & his ſimilia. </s>
              <s id="s.000769">alterum ge­
                <lb/>
              nus dicitur obſeruationes, quæ tantummodo aſtronomiæ peritis per obſer­
                <lb/>
              uationem innoteſcunt, vt Solem inæqualiter ferri proprio motu per Zodia­
                <lb/>
              cum; aliquando maiorem, aliquando minorem videri; plures dies immo­
                <lb/>
              rari citra æquatiorem in parte Zodiaci boreali, quam in altera vltra æqua­
                <lb/>
              torem auſtrali. </s>
              <s id="s.000770">dies naturales eſſe inuicem inæquales, &c. </s>
              <s id="s.000771">ex quibus deinde
                <lb/>
              ponunt eccentricos, & augem, ad ſaluandas tum apparentias, tum obſerua­
                <lb/>
              tiones; & hac ratione aſtrologica ſcientia paulatim reperta eſt, ac in dies
                <lb/>
              reperitur.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000772">
                <arrow.to.target n="marg9"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000773">
                <margin.target id="marg9"/>
              9</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000774">Ex cap. 3. ſecti 2. lib. 1.
                <emph type="italics"/>
              (Vt an ne diameter incomm.)
                <emph.end type="italics"/>
              loquitur de aſymme­
                <lb/>
              tria diametri, & coſtæ eiuſdem quadrati, de qua fusè egimus ſuperius in
                <lb/>
              cap. 23. ſecti 1. huius libri; quæ ſi repetantur, optimè hunc
                <expan abbr="locũ">locum</expan>
              declarant.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000775">
                <arrow.to.target n="marg10"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000776">
                <margin.target id="marg10"/>
              10</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000777">Ex cap. 1. ſecti 3. lib. 1.
                <emph type="italics"/>
              (Sit A, duo recti, in quo B, triangulus, in quo C,
                <lb/>
              æquicrus, ipſi
                <expan abbr="itaq;">itaque</expan>
              C, ineſt A. per B; ipſi vero B, non amplius per aliud, per ſe
                <lb/>
              namque triangulus habet duos rectos)
                <emph.end type="italics"/>
              nullum aliud exemplum tam frequenter
                <lb/>
              vſurpat Philoſophus, quam iſtud ex Mathematicis deſumptum de triangu­
                <lb/>
              lo, ſcilicet, omnis triangulus habet tres angulos æquales duobus rectis an­
                <lb/>
              gulis, cuius Demonſtratio eſt in 32. primi Elem. quod, vt probè intelliga­
                <lb/>
              tur, explicandum eſt penes quid attendenda ſit æqualitas inter angulum, &
                <lb/>
              angulum, quod facile aſſequemur, ſi meminerimus angulum eſſe inclinatio­
                <lb/>
              nem illam, quam duæ lineæ non in directum poſitæ faciunt: ſiue etiam (vt
                <lb/>
              melius percipiamus) angulum eſſe acumen illud, ſiue mucronem
                <expan abbr="illũ">illum</expan>
              , quem
                <lb/>
              duæ lineæ non in directum conſtitutæ faciunt, vt duarum linearum A B, A C,
                <lb/>
                <figure id="id.009.01.039.1.jpg" place="text" xlink:href="009/01/039/1.jpg" number="7"/>
                <lb/>
              inclinatio in puncto A, ſiue acumen illud, ſiue mucro,
                <lb/>
              eſt ratio anguli. </s>
              <s id="s.000778">ſolum igitur duo anguli erunt æqua­
                <lb/>
              les,
                <expan abbr="quãdo">quando</expan>
              vnius acumen æquale erit acumini alterius;
                <lb/>
              etiam ſi lineæ conſtituentes vnum angulum ſint lon­
                <lb/>
              giores lineis alterum angulum conſtituentibus, quia
                <lb/>
              quantitas anguli non attenditur penes longitudinem </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>