Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

Table of figures

< >
[Figure 71]
[Figure 72]
[Figure 73]
[Figure 74]
[Figure 75]
[Figure 76]
[Figure 77]
[Figure 78]
[Figure 79]
[Figure 80]
[Figure 81]
[Figure 82]
[Figure 83]
[Figure 84]
[Figure 85]
[Figure 86]
[Figure 87]
[Figure 88]
[Figure 89]
[Figure 90]
[Figure 91]
[Figure 92]
[Figure 93]
[Figure 94]
[Figure 95]
[Figure 96]
[Figure 97]
[Figure 98]
[Figure 99]
[Figure 100]
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <pb pagenum="74" xlink:href="009/01/074.jpg"/>
          <chap>
            <p type="head">
              <s id="s.001364">
                <emph type="italics"/>
              Ex Tertio Phyſicorum.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001365">
                <arrow.to.target n="marg93"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.001366">
                <margin.target id="marg93"/>
              93</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001367">Tex. 26.
                <emph type="italics"/>
              (Et hi quidem infinitum eſſe par; hoc enim compræhenſura, &
                <lb/>
              ab impari terminatum tribuit ijs, quæ ſunt, infinitatem. </s>
              <s id="s.001368">ſignum autem
                <lb/>
              huius id eſſe, quod contingit in numeris, circumpoſitis enim Gnomoni­
                <lb/>
              bus circa vnum, & ſeorſum, aliquando quidem ſemper aliam fieri ſpe­
                <lb/>
              ciem, aliquando autem vnam)
                <emph.end type="italics"/>
              vt melius percipiantur ea, quæ ſequuntur, lege
                <lb/>
              prius, quæ in cap. de Motu in poſt prædicamentis ſcripſi de Gnomone, ad
                <lb/>
              ſimilitudinem enim Gnomonis illius Geometrici, inueniuntur etiam in nu­
                <lb/>
              meris Gnomones Arithmetici. </s>
              <s id="s.001369">Pythagorici enim (à quibus iſta mutuatus
                <lb/>
              eſt Ariſt. numeros impares ſolos appellabant Gnomones, eò quod in for­
                <lb/>
              mam normæ æquilateræ, ſiue Gnomonis conſtitui poſſint, vt patet in his
                <lb/>
                <figure id="id.009.01.074.1.jpg" place="text" xlink:href="009/01/074/1.jpg" number="37"/>
                <lb/>
              nimirum in ternario, quinario, ſeptenario, & ſic de
                <lb/>
              reliquis imparibus. </s>
              <s id="s.001370">pares autem numeri, quia ne­
                <lb/>
              queunt in figuram normæ æquilateræ diſponi, cum
                <lb/>
              non habeant vnitatem pro angulo, & paria poſtea la­
                <lb/>
              tera, vt oportet, non merentur appellari Gnomones, vt quaternarius, ſi di­
                <lb/>
              ſponatur ſic
                <figure id="id.009.01.074.2.jpg" place="text" xlink:href="009/01/074/2.jpg" number="38"/>
              non refert Gnomonem, quia lateribus inęqualibus con­
                <lb/>
              ſtat;
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              ſi hoc modo
                <figure id="id.009.01.074.3.jpg" place="text" xlink:href="009/01/074/3.jpg" number="39"/>
              quia deeſt huic figuræ angularis vnitas, quæ
                <lb/>
              illi neceſſaria eſt. </s>
              <s id="s.001371">Pythagorici igitur dicebant, numerum parem ideò eſſe
                <lb/>
              infinitum ipſum, quia videbant ipſum eſſe cauſam perpetuæ diuiſionis, cum
                <lb/>
              quælibet res quanta ſit diuiſibilis bifariam, ideſt in duo ſecundum numerum
                <lb/>
              parem, & ſubdiuiſibilis poſtea bifariam, & ſic in infinitum, vt de linea pro­
                <lb/>
              blematicè probatur in 10. primi Elem. quamuis theorematicè ſit axioma.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001372">hunc porrò numerum parem dicebant terminatum eſſe ab impari, quia ori­
                <lb/>
              tur ex diuiſione cuiuſuis rei, quæ vna ſit, ſumentes vnitatem pro impari.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001373">ſignum præterea huius finitatis ab impari, & infinitatis à pari numero pro­
                <lb/>
              cedentis, aiunt eſſe Gnomones, numeros ſcilicet impares: Gnomones enim,
                <lb/>
              ideſt impares numeri vnitati additi, producunt eandem perpetuò numero­
                <lb/>
              rum formam, videlicet quadratum: at verò è contrariò numeri pares vni­
                <lb/>
              tati additi, conflant perpetuò varias numerorum formas: quapropter vi­
                <lb/>
              dentur numeri impares eſſe finitatis cauſa; ſicut pares ex aduersò infinitatis
                <lb/>
              principium. </s>
              <s id="s.001374">quæ vt melius intelligas, declaranda eſt 26. propoſ. </s>
              <s id="s.001375">7. Arith­
                <lb/>
              metices lordani, vbi iſtud idem demonſtrat, quæ eſt hæc. </s>
              <s id="s.001376">ſit vnitas, & ſuo or­
                <lb/>
              dine ſequantur impares, vt in ſequenti hac ſerie apparet 1. 3. 5. 7. 9. & c.
                <lb/>
                <figure id="id.009.01.074.4.jpg" place="text" xlink:href="009/01/074/4.jpg" number="40"/>
                <lb/>
              ſi igitur vnitati addatur ternarius in Gnomo­
                <lb/>
              nis modum, vt vides in prima figura, produ­
                <lb/>
              cetur quaternarius numerus, qui eſt numerus
                <lb/>
              quadratus (quid ſit quadratus numerus expli­
                <lb/>
              caui in Logicis tex. 9. primi Poſter.) etſi huic
                <lb/>
              quaternario addatur ſequens impar, qui eſt
                <lb/>
              quinarius in modum Gnomonis, vt in ſecunda
                <lb/>
              figura, ſit numerus nouenarius, qui pariter eſt quadratus. </s>
              <s id="s.001377">etſi huic ſimiliter
                <lb/>
              addatur ſequens impar, nimirum ſeptenarius, conflabitur ſedenarius, qui
                <lb/>
              numerus pariter quadratus eſt, vt in tertia figura, & hoc modo, ſi in </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>