1illud humidum denſius, & aerem deinde circa oculum rarius.
Vicomerca
tus igitur quamuis vtatur voce reflexionis in Halone, non tamen ex prædi
ctis videtur reprehendendus.
tus igitur quamuis vtatur voce reflexionis in Halone, non tamen ex prædi
ctis videtur reprehendendus.
161
Summæ 2. cap. 2. De Areæ figura (Refrangitur autem à conſiſtente caligine
circa Solem, aut Lunam viſus; quapropter non ex oppoſito ſicut iris, apparet. Vn
dique autem ſimiliter refracto, neceſſe eſt circulum eſſe, aut circuli partem. ab co
dem enim ſigno ad idem ſignum æquales frangentur ſuper circuli lineam ſemper. ſit
56[Figure 56]
enim à puncto, in quo A, ad B, fracta, & ea, quæ est
A C B, & quæ A F B, & quæ A D B, æquales autem
& hæ A C, A F, A D, inuicem. & quæ ad B, inui
cem ſcilicet C B, E B, D B. & protrahatur A E B,
quare trianguli æquales, etenim ſuper æqualem, quæ
eſt A E B, ducantur autem perpendiculares ad A E B,
ex angulis; à C, quidem, quæ eſt C E; ab F, autem,
quæ eſt F E; à D, autem, quæ eſt D E, æquales itaque
hæ, in æqualibus enim triăngulis, & in vno plano om
nes, ad rectum enim omnes ei, quæ eſt A E B. & ad
vnum punctum E, copulantur, circulus igitur erit
deſcripta, centrum autem E. ſit autem B, quidem Sol,
A, autem viſus, quæ autem eſt circa C D F, circun
ferentia nubes, à qua refrangitur viſus ad Solem)
quia ſuppono Aream, ſiue Halonem fieri per re
fractionem, vt vult etiam Vitellio, propterea
præmittendum eſt principium quoddam, quo tra
ctatio de refractione innititur; eſt autem huiuſ
modi; ea, quæ videntur per refractionem, ſiue ſub
aliquo refractionis angulo, manentibus nobis &
aſtro, & medio ijſdem in locis, non poſſunt vide
ri ſub diuerſo angulo à priori, nec per conſequens
alibi apparere. v. g. Sol (vt in præſenti figura)
videatur ab oculo A, media nube C D F, ſub an
gulo refractionis B C A, vel B F A, & alijs ſimilibus angulis in eadem nube;
manente igitur oculo A, & aſtro B, necnon nube C D E. eodem in loco, im
poſſibile eſt Solem videri ab eodem oculo ſub diuerſo angulo à priori, nec
conſequenter alibi apparere, quam in B. Nunc ad textus declarationem, in
quo continetur Geometrica demonſtratio rotunditatis Areæ, quam ſic bre
uiter prius veteres excogitarunt: Viderunt primò Solem in Area apparere
in orbem, & conſimiliter: hinc intulerunt neceſſe eſſe apparere etiam per
conſimiles, ſiue æquales refractionis angulos; quia diuerſi anguli, diuerſam
etiam apparentiam efficiunt: atqui conſimiles, ſiue æquales refractionis an
gulos neceſſe eſt in circulum conſtitui, vt mox conſtabit; cauſa igitur rotun
ditatis huius, eſt angulorum refractionis æqualitas. Sed iam textum Ariſt.
qui geometricam huius rei continet demonſtrationem, explicemus. Suppo
nit igitur primò Ariſt. lineas viſuales à ſydere B, ad oculos noſtros A, per
nubem roridam C D F, procedentes, in nube conſimiliter refrangi, ideſt vn
dique circa Solem, Lunamuè facere angulos refractionis æquales. quod etiam
circa Solem, aut Lunam viſus; quapropter non ex oppoſito ſicut iris, apparet. Vn
dique autem ſimiliter refracto, neceſſe eſt circulum eſſe, aut circuli partem. ab co
dem enim ſigno ad idem ſignum æquales frangentur ſuper circuli lineam ſemper. ſit
56[Figure 56]enim à puncto, in quo A, ad B, fracta, & ea, quæ est
A C B, & quæ A F B, & quæ A D B, æquales autem
& hæ A C, A F, A D, inuicem. & quæ ad B, inui
cem ſcilicet C B, E B, D B. & protrahatur A E B,
quare trianguli æquales, etenim ſuper æqualem, quæ
eſt A E B, ducantur autem perpendiculares ad A E B,
ex angulis; à C, quidem, quæ eſt C E; ab F, autem,
quæ eſt F E; à D, autem, quæ eſt D E, æquales itaque
hæ, in æqualibus enim triăngulis, & in vno plano om
nes, ad rectum enim omnes ei, quæ eſt A E B. & ad
vnum punctum E, copulantur, circulus igitur erit
deſcripta, centrum autem E. ſit autem B, quidem Sol,
A, autem viſus, quæ autem eſt circa C D F, circun
ferentia nubes, à qua refrangitur viſus ad Solem)
quia ſuppono Aream, ſiue Halonem fieri per re
fractionem, vt vult etiam Vitellio, propterea
præmittendum eſt principium quoddam, quo tra
ctatio de refractione innititur; eſt autem huiuſ
modi; ea, quæ videntur per refractionem, ſiue ſub
aliquo refractionis angulo, manentibus nobis &
aſtro, & medio ijſdem in locis, non poſſunt vide
ri ſub diuerſo angulo à priori, nec per conſequens
alibi apparere. v. g. Sol (vt in præſenti figura)
videatur ab oculo A, media nube C D F, ſub an
gulo refractionis B C A, vel B F A, & alijs ſimilibus angulis in eadem nube;
manente igitur oculo A, & aſtro B, necnon nube C D E. eodem in loco, im
poſſibile eſt Solem videri ab eodem oculo ſub diuerſo angulo à priori, nec
conſequenter alibi apparere, quam in B. Nunc ad textus declarationem, in
quo continetur Geometrica demonſtratio rotunditatis Areæ, quam ſic bre
uiter prius veteres excogitarunt: Viderunt primò Solem in Area apparere
in orbem, & conſimiliter: hinc intulerunt neceſſe eſſe apparere etiam per
conſimiles, ſiue æquales refractionis angulos; quia diuerſi anguli, diuerſam
etiam apparentiam efficiunt: atqui conſimiles, ſiue æquales refractionis an
gulos neceſſe eſt in circulum conſtitui, vt mox conſtabit; cauſa igitur rotun
ditatis huius, eſt angulorum refractionis æqualitas. Sed iam textum Ariſt.
qui geometricam huius rei continet demonſtrationem, explicemus. Suppo
nit igitur primò Ariſt. lineas viſuales à ſydere B, ad oculos noſtros A, per
nubem roridam C D F, procedentes, in nube conſimiliter refrangi, ideſt vn
dique circa Solem, Lunamuè facere angulos refractionis æquales. quod etiam