Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

List of thumbnails

< >
91
91
92
92
93
93
94
94
95
95
96
96
97
97
98
98
99
99
100
100
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="93" xlink:href="009/01/093.jpg"/>
            <p type="main">
              <s id="s.001682">Præterea aiunt, quis ſanæ mentis dixerit, Meteoron vllum ex materia
                <lb/>
              vaga, ac fluxa conſtans, poſſe tanta pernicitate moueri, vt diurnam con­
                <lb/>
              uerſionem abſoluat? </s>
              <s id="s.001683">vnde illi motus iſte? </s>
              <s id="s.001684">præſertim cum videamus cætera
                <lb/>
              ignita meteora eſſe ad modum temporanea,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              euanida.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001685">4. Comprobationem nobis ſuppeditant ex via, ſeu ductus circuli, quem
                <lb/>
              toto durationis tempore proprio curſu deſignarunt: prædicti
                <expan abbr="namq;">namque</expan>
              quin­
                <lb/>
              que cometæ motu ſibi proprio, quo ab occidente non omninò orientem
                <lb/>
              verſus, ſed ad aquilonem deflectentes ab initio ſuæ apparitionis,
                <expan abbr="vſq;">vſque</expan>
              ad vl­
                <lb/>
              timum finem exquiſitiſſimè portionem circuli maximi in cęlo deſignarunt;
                <lb/>
              non aliter quàm Sol proprio motu per eclypticam in cœlo mundi ſphæram
                <lb/>
              in duo æqualia diuidentem deſcribit. </s>
              <s id="s.001686">necnon aliter ac Luna ſuum iter per
                <lb/>
              circulum maximum cœlum bifariam diuidentem perficit. </s>
              <s id="s.001687">quapropter co­
                <lb/>
              metas hoſce
                <expan abbr="">non</expan>
              minus quam Sol, vel Luna in ipſo æthere ſpatiatos eſſe con­
                <lb/>
              tendunt. </s>
              <s id="s.001688">qui enim, aiunt, fieri potuiſſet, ſi in mundo elementari flagraſſent,
                <lb/>
              vt tam regulari,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              conſtanti ductu circuli maximi portionem tam exactè
                <lb/>
              delineaſſent, quam quidem inter elementa vagum,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              inſtabilem pro ma­
                <lb/>
              teriæ inſtabilitate exercere debuiſſent?</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001689">5. Adde, quod in maximo hoc circulo deſcribendo, etiam ſi inæquali ve­
                <lb/>
              locitate viſi ſint moueri, inæqualitatem tamen illam regularem
                <expan abbr="vbiq;">vbique</expan>
              ſem­
                <lb/>
              per ſeruauerunt, in principio quidem velociores, deinde ſucceſſiuè, & pro­
                <lb/>
              portionaliter velocitatem illam ſimili analogia ſemper ſeruata
                <expan abbr="inhibuerũt">inhibuerunt</expan>
              ,
                <lb/>
              nullo igitur pacto inordinatam inæqualitatem, qua à tardiore motu ſubito
                <lb/>
              in celeriorem, & rurſus ſtatim ab hoc in
                <expan abbr="illũ">illum</expan>
              proſilirent exhibuerunt: prout
                <lb/>
              omnia Meteora, quæ in mundi parte elementari ex flammanti materia ge­
                <lb/>
              nerantur, talem diſparem,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              inconſtantem motum obtinere cernuntur.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001690">6. Argumento præterea eſt cometas hoſce minimè elementares fuiſſe,
                <lb/>
              quod hic eorum proprius motus, quo maximo illo tramite ferebantur, nun­
                <lb/>
              quam tantus fuit, vt proprium Lunæ motum, vel tardiſſimum adæquauerit,
                <lb/>
              quæ quidem cum lentiſſima eſt plus denis gradibus vna die promouetur;
                <lb/>
              cum tamen cometæ initio cum velociſſimi ſunt non multum vltra quinos
                <lb/>
              gradus diurno motu progreſſi ſint, vt ob id longè ſupra Lunam curſum ſuum
                <lb/>
              abſoluiſſe manifeſtè comprobari poſſit: quo enim ſydera magis à terra at­
                <lb/>
              tolluntur,
                <expan abbr="octauæq́">octauæque</expan>
              ; ſphæræ propius accedunt, eò tardioribus proprijs la­
                <lb/>
              tionibus proferuntur: ita vt ſtellæ iſtæ cœlo adſcititiæ ſupra Lunam admo­
                <lb/>
              dum euehendæ videantur. </s>
              <s id="s.001691">Quod ſi in ſuprema aeris regione conflagrarent,
                <lb/>
              qua nam ratione vnà cum toto cœlo diurnam conuerſionem abſoluiſſent:
                <lb/>
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              enim putandum eſt ſupremum hunc aeris limbum eadem perne citate,
                <lb/>
              qua cœleſtes orbes, verum minori admodum imò tardiſſimè à diurno mo­
                <lb/>
              tu, ſi tamen eo rapitur circumduci.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001692">7. Tandem argumentum ex ipſorum duratione deſumatur. </s>
              <s id="s.001693">cætera nam­
                <lb/>
              que meteora ſtatim
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              apparuerint, veluti temporanea prorſus,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              eua­
                <lb/>
              nida extinguuntur: At verò cometæ ad menſem aliquando integrum per­
                <lb/>
              ſeuerant. </s>
              <s id="s.001694">quì igitur fieri potuerit, vt in hac corruptibili
                <expan abbr="mũdi">mundi</expan>
              parte ex ma­
                <lb/>
              teria adeò fluxa, & vaga, quam illis Ariſtoteles ſupponit, tandiu perdura­
                <lb/>
              re potuiſſent.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001695">
                <expan abbr="Atq;">Atque</expan>
              hæ ſunt rationes, quibus plurimi aſtronomorum recentiorum, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>