Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
93
"
xlink:href
="
009/01/093.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001682
">Præterea aiunt, quis ſanæ mentis dixerit, Meteoron vllum ex materia
<
lb
/>
vaga, ac fluxa conſtans, poſſe tanta pernicitate moueri, vt diurnam con
<
lb
/>
uerſionem abſoluat? </
s
>
<
s
id
="
s.001683
">vnde illi motus iſte? </
s
>
<
s
id
="
s.001684
">præſertim cum videamus cætera
<
lb
/>
ignita meteora eſſe ad modum temporanea,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
euanida.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001685
">4. Comprobationem nobis ſuppeditant ex via, ſeu ductus circuli, quem
<
lb
/>
toto durationis tempore proprio curſu deſignarunt: prædicti
<
expan
abbr
="
namq;
">namque</
expan
>
quin
<
lb
/>
que cometæ motu ſibi proprio, quo ab occidente non omninò orientem
<
lb
/>
verſus, ſed ad aquilonem deflectentes ab initio ſuæ apparitionis,
<
expan
abbr
="
vſq;
">vſque</
expan
>
ad vl
<
lb
/>
timum finem exquiſitiſſimè portionem circuli maximi in cęlo deſignarunt;
<
lb
/>
non aliter quàm Sol proprio motu per eclypticam in cœlo mundi ſphæram
<
lb
/>
in duo æqualia diuidentem deſcribit. </
s
>
<
s
id
="
s.001686
">necnon aliter ac Luna ſuum iter per
<
lb
/>
circulum maximum cœlum bifariam diuidentem perficit. </
s
>
<
s
id
="
s.001687
">quapropter co
<
lb
/>
metas hoſce
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
minus quam Sol, vel Luna in ipſo æthere ſpatiatos eſſe con
<
lb
/>
tendunt. </
s
>
<
s
id
="
s.001688
">qui enim, aiunt, fieri potuiſſet, ſi in mundo elementari flagraſſent,
<
lb
/>
vt tam regulari,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
conſtanti ductu circuli maximi portionem tam exactè
<
lb
/>
delineaſſent, quam quidem inter elementa vagum,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
inſtabilem pro ma
<
lb
/>
teriæ inſtabilitate exercere debuiſſent?</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001689
">5. Adde, quod in maximo hoc circulo deſcribendo, etiam ſi inæquali ve
<
lb
/>
locitate viſi ſint moueri, inæqualitatem tamen illam regularem
<
expan
abbr
="
vbiq;
">vbique</
expan
>
ſem
<
lb
/>
per ſeruauerunt, in principio quidem velociores, deinde ſucceſſiuè, & pro
<
lb
/>
portionaliter velocitatem illam ſimili analogia ſemper ſeruata
<
expan
abbr
="
inhibuerũt
">inhibuerunt</
expan
>
,
<
lb
/>
nullo igitur pacto inordinatam inæqualitatem, qua à tardiore motu ſubito
<
lb
/>
in celeriorem, & rurſus ſtatim ab hoc in
<
expan
abbr
="
illũ
">illum</
expan
>
proſilirent exhibuerunt: prout
<
lb
/>
omnia Meteora, quæ in mundi parte elementari ex flammanti materia ge
<
lb
/>
nerantur, talem diſparem,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
inconſtantem motum obtinere cernuntur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001690
">6. Argumento præterea eſt cometas hoſce minimè elementares fuiſſe,
<
lb
/>
quod hic eorum proprius motus, quo maximo illo tramite ferebantur, nun
<
lb
/>
quam tantus fuit, vt proprium Lunæ motum, vel tardiſſimum adæquauerit,
<
lb
/>
quæ quidem cum lentiſſima eſt plus denis gradibus vna die promouetur;
<
lb
/>
cum tamen cometæ initio cum velociſſimi ſunt non multum vltra quinos
<
lb
/>
gradus diurno motu progreſſi ſint, vt ob id longè ſupra Lunam curſum ſuum
<
lb
/>
abſoluiſſe manifeſtè comprobari poſſit: quo enim ſydera magis à terra at
<
lb
/>
tolluntur,
<
expan
abbr
="
octauæq́
">octauæque</
expan
>
; ſphæræ propius accedunt, eò tardioribus proprijs la
<
lb
/>
tionibus proferuntur: ita vt ſtellæ iſtæ cœlo adſcititiæ ſupra Lunam admo
<
lb
/>
dum euehendæ videantur. </
s
>
<
s
id
="
s.001691
">Quod ſi in ſuprema aeris regione conflagrarent,
<
lb
/>
qua nam ratione vnà cum toto cœlo diurnam conuerſionem abſoluiſſent:
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
enim putandum eſt ſupremum hunc aeris limbum eadem perne citate,
<
lb
/>
qua cœleſtes orbes, verum minori admodum imò tardiſſimè à diurno mo
<
lb
/>
tu, ſi tamen eo rapitur circumduci.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001692
">7. Tandem argumentum ex ipſorum duratione deſumatur. </
s
>
<
s
id
="
s.001693
">cætera nam
<
lb
/>
que meteora ſtatim
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
apparuerint, veluti temporanea prorſus,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
eua
<
lb
/>
nida extinguuntur: At verò cometæ ad menſem aliquando integrum per
<
lb
/>
ſeuerant. </
s
>
<
s
id
="
s.001694
">quì igitur fieri potuerit, vt in hac corruptibili
<
expan
abbr
="
mũdi
">mundi</
expan
>
parte ex ma
<
lb
/>
teria adeò fluxa, & vaga, quam illis Ariſtoteles ſupponit, tandiu perdura
<
lb
/>
re potuiſſent.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001695
">
<
expan
abbr
="
Atq;
">Atque</
expan
>
hæ ſunt rationes, quibus plurimi aſtronomorum recentiorum, </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>