Buonamici, Francesco, De motu libri X

Table of figures

< >
< >
page |< < of 1055 > >|
1
b Lib. 1. de
his
, quę
veh
.
in aque
c Prop. 3.
a Prop. 4.
b Prop. 5.
c Prop. 6.
Deſcriptio communis Propp. III. V. & VI.

10[Figure 10]11[Figure 11]12[Figure 12]
Cęterùm non ſatis hęc cum Ariſtotelica ſententia con­
uenire
mihi videntur.
Mirum enim admodum eſt aquá
ſua
grauitate ſuperare terram, cùm grauior ſeipſa vi­
deatur
eſſe propter terræ participationem.
Tum de­
inde
quòd non plenè mihi ſatisfaciunt rationes, ſi
cauſſam
doceri velim, cur lignum & vas, quod alio­

quin
enatat, tum demum ſubmergatur, vbi aqua ple­
num
fuerit; nihilominus quia par aquæ illius quæ
continetur in vaſe, pondus exiſtit, ad ſummum in
ſuperficie
conſiſteret: attamen ad imum vſque prope­
rare
conſpicitur.
Huc accedit quae perſpicuè veteres confutauit Ariſt. a quia corporum leuium motus ſursum

ad
ſuum locum ex grauiorum pulſione fieri contenderent, & profectò videretur illud neceſſariò conſequi,
vt
omnia corpora naturalia forent grauia ſecundùm naturam; nulla omnino leuia, quin prorſus eueniret idem, ſi
aër
& ignis in ima aquæ ſede collocarentur.
Et quauis ab Ariſt. b pulſio concedatur in elementis, vnde terræ

partes
contrahantur in orbem, non eſt, mea quidem ſententia, talis, vt de ſuo loco naturali grauia pellat, ſed
vt
magis centrum verſus deducat.
Itaque confluxus erit in humido ſuperante ad partes inferiores per ſe qui­
dem
ad centrum, ſed ſi fortè quæ ſunt in ſuo loco reſiſtant (nam propter grauitatem non facilè ſe de ſuo loco
patiuntur extrudi) collapſus in inferiorem ſedem, vt, ſi non directò, ſaltem eo quo poſſunt, modo centrum con­
ſequantur
: omnino verò per accidens ex hoc impulſu leuia feruntur in ſuum locum, ſed ſuapte natura id etiam ob­
tinuere
, vt pergrauiora enatent.
Proptereà tanti faciemus has cauſſas à mathematicis approbatas, quan­

tum cum corporum propenſione conſentiunt, & accipiemus ea quę ſequuntur; ex quibus illa ſequuntur, omittemus,
& quae per humidum quidque quocunque moueatur, ad facilem difficilemque.
medij partitionem deducamus, de
qua
re ſuprà diximus, qua de elementorum motibus verba fecimus.
Ob eam igitur cauſsam videtur id tribuiſſe Phi­
loſophus
craſsitudini & ſubtilitati medij.
quemadmodum de nauibus onerariis dictum eſt ſuprà. Ergo
cauſſa
illorum quae à Seneca quærebantur, ad initia ſolita referenda eſt per ſe; dominium videlicet elementorum,
& medij facultatem.
quo fit, vt ſi mobile poteſtatem, medij ſuperet, veluti plumbum aquæ continuitatem; per
ipsam moueatur; ſi minus, vt oleum aut lignum, ſeu natiua propenſione, ſiue etiam externa aliqua affectione; plus
aquæ
minuſúe ratione virtutis propollentis ſuperemineat, ſed quam liquida ſubeunt; etiam p accidens euenit, vt gra­
uia
quadam ex parte natarum videantur in aqs.
Cur aut vas, vbi plenum fuerit, in aqua mergatur, mox aperiemus.
a 1. de cęl.
b 2. de cęl.
T. 104.
EORVM occaſio quæ nuper expoſuimus, & contra mathematicos (vt opinamur) tranſegi­
mus
; illa item quæ de grauium motu per aquam & aërem communiter fieri ſolent, à neotericis
in
controuerſiam reuocata fuerunt, me quoque adigunt ad rerum nonnullarum cauſſas perquirendas.
Nanque etſi videntur hæc vim problematum redolere, & idcirco ſeparatum quoddam flagitare volu­

men
; ita poteſt apud me ſignificandæ cauſſæ deſiderium, vt etiam lectoris auctoritate cogat abuti, quae
etſi
veluti viator itineris optat finem, ſic & mens exitum quæſtionis attendit; tamen ſicut in antro­
feſſum
requieſcere nonnunquam eſt iucundum; ſic menti tantiſper in rebus quæ frequenter ſeſe dant,
eſſe
curioſam, & illò diuerti placet.
Nam præter id quod ſuprà tetigimus ab experientia ſignifica­
tum
nempe vas, quod cęteroquin eminebat in aquis, vbi plenum aqua fuerit, nihilominus ad imum
proficiſci
, quod ſanè difficiles extricatus habet; quin neque id vaſis naturæ potest adſcribi, quod etiam ſi diſ­
ſoluatur
ex aqua extabit; nec illi aquę, quæ recipitur, cum ipſa propter æqualem poteſtatem, quam habet
cum reliqua, in eadem ſuperficie manere potius debeat: quęſitum quoque eſt; quare ligna quæ per aërem
erecta
ceciderunt, vbi ad aquam peruenere, ſtrata fluitare conſuerint.
Ego verò primi illius cauſsam duo
capita
continere crediderim.
Primum quidem, quod pertinet ad motum ipſum qui fit in proprio loco;
alterum
verò, cur id aquę illius peculiare ſit, vt naturam ſuam non ſeruet, cùm etiam aër in vaſe naturam ſuam
retinens ex aquis enatet.
Arbitror equidem, quam aqua per illud vas, à quo continetur, à toto ſegregata eſt:
ideoque.
totius beneficio non pollens, tanquam aliud quid, ab aqua diuerſum, proprium pondus habet, & reliquam
aquam, tanquam medium per quod feratur, opprimit, ſimul diuidit, neque vas, vt lignum simpliciter deſcendit, ſed

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index