Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
93
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg803
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
At verò hæc omnia planiſsimè intelliges ex Ariſtotele. </
s
>
<
s
>Is enim ita docuit. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
“Quæcunque verò
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg804
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg805
"/>
<
lb
/>
neque
<
expan
abbr
="
intelligẽdam
">intelligendam</
expan
>
, neque ſenſilem materiam habent, ſtatim vnum quiddam eſſe
<
expan
abbr
="
vnũ
">vnum</
expan
>
quodque
<
lb
/>
eſt, quemadmodum id ipſum, quod eſt hoc quiddam, hoc quale, hoc quantum. </
s
>
<
s
>Quare non ineſt
<
lb
/>
in definitionibus neque ens, neque vnum. </
s
>
<
s
>Et ipſum quid erat eſſe ſtatim vnum quiddam eſt,
<
expan
abbr
="
quẽ-admodum
">quen
<
lb
/>
admodum</
expan
>
& quod quid dam eſt. </
s
>
<
s
>Proptereà non alia aliqua cauſſa vlli iſtorum, vt vnum ſint, nec
<
lb
/>
vt quiddam ſint. </
s
>
<
s
>ſtatim enim vnumquodque quiddam eſt, & vnum quiddam, non vt in genere
<
lb
/>
in ente & vno, nec tanquam ſint ſeparata præter ſingularia.” Ariſtotelis ipſius verba ſunt hæc.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>
<
foreign
lang
="
grc
">Οσἃ δὲ μὴ ἒχει ὑλην μήτε νουτὴν, μήτε αἰστητήν ἐυθύς ὁπερ ἔν τὶ εῖναι ἐστιν ἑκαστον, ὧσπερ καὶ
<
lb
/>
ὁπερ ὄντι τὸ τὸδε, τὸ ποιόν, τὁ ποσὸν. </
foreign
>
</
s
>
<
s
>
<
foreign
lang
="
grc
">διο καὶ ὀυκ ἒνεστον ἐν τοῖς ορισμοῖς οῦτε τὁ ὄν, ὀυτε τὸ ἑν,
<
lb
/>
καὶ τὸ τὶ ἦν εῖναι ἐυθὑς ἐν τι ἐστὶν ὧσπερ, καὶ ὂν τί. διο ὀυκ ἐστὶν ἑτερον τι αἴτιον τοῦ ἓν εῖναἰ ουδενὶ
<
lb
/>
τόυτων, ὀυδε τοῦ ὄν τὶ εῖναι. </
foreign
>
</
s
>
<
s
>
<
foreign
lang
="
grc
">ἐυθύς γαρ ἑκαστόν ἐστὶν ὄντι καὶ ἑν τι. </
foreign
>
</
s
>
<
s
>
<
foreign
lang
="
grc
">ουκ ὡς ἐν γὲνει τῶ ὄντι καὶ τῶ
<
lb
/>
ἑνὶ ὀυδ' ὡς χωριστῶν ὄυτων παῤα τὰ καθέκαστα</
foreign
>
. </
s
>
<
s
>Nam quanuis aliqua mendæ ſuſpicio ſubſit in
<
lb
/>
codice Gręco, & quędam ex his ab interprete Sepulueda omittantur, Alexandri tamen commen
<
lb
/>
tarij lectionem noſtram perſpicuè receperunt. </
s
>
<
s
>Alia loca mitto
<
emph
type
="
sup
"/>
c
<
emph.end
type
="
sup
"/>
quibus tanquàm certiſsimum aſ
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg806
"/>
<
lb
/>
ſumpſit Ariſtoteles ens, vnum & ſimilia non indicare naturam quampiam illis omnibus commu
<
lb
/>
nem & velut adiunctam, quod poſteà non placuit Auicennæ: ſed vnum quodque per quod eſt, vt
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg807
"/>
<
lb
/>
album, aut homo, per idem eſſe ens & vnum, nec per vllum. </
s
>
<
s
>alium naturæ gradum, vt per quem
<
lb
/>
homo eſt animal, aut ſubſtantia. </
s
>
<
s
>Ex quo naſcitur, vt ſi dicamus hominem ens, nihilo plus ſignifi
<
lb
/>
cemus quàm ſi hominem tantummodo pronuntiaremus. </
s
>
<
s
>Et planè quantum eſt de ente & vno
<
lb
/>
quæ ſunt extra genera & tranſcendentia, perbellè Auicennam reprehendit Auerroës. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
d
<
emph.end
type
="
sup
"/>
Si ens &
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg808
"/>
<
lb
/>
vnum ſignificant aliquid additum rebus, cùm illud item ſit ens & vnum. </
s
>
<
s
>ſin; nihil omnino eſſet;
<
lb
/>
vel eſt tale ſeipſo, vel per aliquid aliud. </
s
>
<
s
>Quòd ſi ſeipſo ens eſſe fatearis, eodem quoque modo
<
lb
/>
quælibet res poterit eſſe ſeipſa, nec per aliud quicquam. </
s
>
<
s
>Si contrà dixeris: rurſus eadem dici poſ
<
lb
/>
ſunt. </
s
>
<
s
>nanque & illa, aut eadem ſeipſis erunt, aut per aliud. </
s
>
<
s
>& ſic abibimus in
<
expan
abbr
="
infinitũ
">infinitum</
expan
>
. </
s
>
<
s
>Sed ſit hoc
<
lb
/>
proprium entis & vnius quæ tranſcendentia ſunt, & omnium maximè communia: cętera tamen
<
lb
/>
idem de reliquis quæ ſunt ad vnum, erit iudicandum. </
s
>
<
s
>Audis igitur Ariſtotelem tibi naturam
<
expan
abbr
="
cõ-munium
">con
<
lb
/>
munium</
expan
>
ad vnum explanantem, ex quibus inſtar corollarij colligemus. </
s
>
<
s
>Cùm partes eorum ſolæ
<
lb
/>
per ſe ſint, non poſſe primùm illorum definitiones conſtitui ex genere & differentiis; ſed potius
<
lb
/>
ex notionibus quibuſdam quæ nobis ſignificent, vt Græci dicunt
<
foreign
lang
="
grc
">διαφόρους τινὰς ἰδιότντας</
foreign
>
, ideſt
<
lb
/>
differentes quaſdam proprietates, quemadmodum illæ ſunt, non eſſe in ſubiecto & eſſe in ſubie
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg809
"/>
<
lb
/>
cto quibus ſigillatim accidens & ſubſtantia deſcribuntur, & illarum actus potius ſenſui notiores
<
lb
/>
quàm natura priores. </
s
>
<
s
>Sequitur etiam, vt communiter definiri nequeant, ſed ſeorſum vnaquęque
<
lb
/>
pars ſua ipſius propria definitione ſit euoluenda. </
s
>
<
s
>Neque de illo communi demonſtratio colliga
<
lb
/>
tur, quatenus ipſum eſt. </
s
>
<
s
>Et quanuis ab Ariſtotele vſurpetur ea vox, quatenus, quæ vniuerſitatem
<
lb
/>
ſignificare conſueuit: vt cùm dicitur primam philoſophiam contemplari ens, quatenus ens: vni
<
lb
/>
uerſitas illa potius eſt collectiua, ideſt, pertinet ad omnes eius partes quàm ad commune aliquod
<
lb
/>
& abuſus quidam eſt vocis illius, aut ſi ita dicere placet eſt vniuerſitas rationis non rei. </
s
>
<
s
>Sed ea
<
lb
/>
fuit Ariſtoteli conſuetudo in tractandis iis quæ ſunt ad vnum, vt proprietates de primo demon
<
lb
/>
ſtrarentur, quemadmodum in ipſo præcipuè ſubſiſtunt: ſecundum analogiam verò ad cętera ſi
<
lb
/>
gnificata transferrentur: nec componens methodus quæ eſt à communioribus ad minus
<
expan
abbr
="
cõmu-nia
">commu
<
lb
/>
nia</
expan
>
in illis explicandis obſeruaretur. </
s
>
<
s
>Niſi fortè ea ſit compoſitio, qua procedimus ab eorum pri
<
lb
/>
ma parte ad alias; quandò prima illa ſimplicior eſt, cùm ſine reliquis eſſe &
<
expan
abbr
="
cõcipi
">concipi</
expan
>
queat, reliquæ
<
lb
/>
ſine illa non item, ob
<
expan
abbr
="
eamq́
">eamque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>cauſſam ſint magis compoſitæ. </
s
>
<
s
>Nam cęteroqui progreſſus in hiſce
<
lb
/>
notionibus à partibus ad totum in mente & ſecundum rationem reſoluens eſt. </
s
>
<
s
>ſiquidem
<
expan
abbr
="
cõmu-
">commu
<
lb
/>
</
expan
>
<
arrow.to.target
n
="
marg810
"/>
<
lb
/>
ne ſecundum rationem ſimplicius, & prius ſit, quàm partes; at verò natura & reipſa magis com
<
lb
/>
poſitum, atque poſterius. </
s
>
<
s
>Ita fit, vt progreſſus à partibus ad totum in hoc rerum genere duplex
<
lb
/>
fit, aut naturæ, aut mentis; atque mentis quidem progreſſus ſit reſoluens, naturæ autem ſit com
<
lb
/>
ponens. </
s
>
<
s
>Sed hæc multò accuratius infra diſſerentur, vbi de methodorum conſtitutione nonnulla
<
lb
/>
tractare decreuimus. </
s
>
<
s
>Hæc profectò nobis redolere videntur antiquam illam
<
expan
abbr
="
puramq́ue
">puramque</
expan
>
philoſo
<
lb
/>
phiam Peripateticam, nec ab vlla adhuc factionum macula contaminatam. </
s
>
<
s
>Neque enim appro
<
lb
/>
bare poſſumus illorum iudicium qui commune omnium genus analogum ſtatuunt,
<
expan
abbr
="
multoq́
">multoque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>mi
<
lb
/>
nus communiſsimam, tametſi analogam differentiam, à nulla certa
<
expan
abbr
="
determinataq́
">determinataque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>virtute deriua
<
lb
/>
tam, quod video recepiſſe nonnullos, quanuis accuratos & graues ſcriptores, quorum nomen de
<
lb
/>
induſtria ſilentio prætermittimus, ne aut doctiſsimorum hominum diligentiam infringamus, aut
<
lb
/>
in inuidiæ, maleuolentiæúe crimen incidamus: dum eorum lapſibus & ſæpiſsimè dignis venia
<
lb
/>
notatis,
<
expan
abbr
="
tantisq́
">tantisque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>laboribus in ſuſpicionem falſi vocatis ab eorum lectione veri cupidos abſterrea
<
lb
/>
mus. </
s
>
<
s
>Tu interim rationes noſtras audito. </
s
>
<
s
>Primùm enim ea quæ à nobis explicata ſunt, planè
<
expan
abbr
="
mõ-ſtrant
">mon
<
lb
/>
ſtrant</
expan
>
illud commune poſterius eſſe ſuis partibus, nec quicquàm deponere præter parteis quàm
<
lb
/>
ordinem quendam. </
s
>
<
s
>Quamobrem tota eius communis ratio ducitur à partibus; idque in ente </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>