1exederat, collum, capútque vt ſerpenti.
Huic alæ duæ paruæ atque cartilagineæ ve
lut veſpertilioni: nec volaturum eum credi
derim, etiamſi viueret, ob alarum prauita
tem. Sed haud dubium eſſe debet, fuiſſe pi
ſcem draconem, ſed alterius generis nuncu
patum inſertis pedibus: nam draconem ve
rum apud Madios amicos noſtros vidimus
longa cauda, & collo: in quo altrinſecùs ge
minæ ſpinæ, & in cauda totidem pennæ, ſed
ſpinæ: hæ tum omnes aliæ parui catuli den
tibus ſimiles erant. Erant autem in cauda
triplici ordine diſpoſitæ, numero ſexaginta.
Et inter alas, & in dorſo aliquot, & ante
caudæ initium ſingulæ altrinſecùs, in lateri
bus. Alæ prægrandes ex membrana, velut
veſpertilionibus. Ea corio ſquatinæ perſimi
lis erat, qua etiam totum corpus integeba
tur. Caput paruum, ipſúmque cum tota ſpina
eadem membrana, ſed quaſi roſtrata muni
tum. Sed in capite ſpeciem pilei referebat.
Os amplum atque diductum: labia oſſeis granu
lis denſata. Canini dentes altrinſecùs gemi
ni: vnus ſiquidem in ſuperiore, alter inferio
re mandibula. Medij vt canibus, admodum
breues. Molares in ſuperiore mandibula ſin
guli altrinſecùs in inferiore gemini lingua
locus erat, non lingua exiſtimo exeſam. Ocu
lorum ſpacia ampla valde. Cæterum circu
lator ille duos ſerpentes viuos etiam habuit,
qui è viperarum genere erant, duorum lon
gitudine cubitorum, cauda purpurea, ſplen
dentéque ac lurida, vngula ſeu cornu in naſi
ſummitatem ſuperiùs reflexum: cætera vipe
rarum communia, caput, oculi dentes.
Huic alæ duæ paruæ atque cartilagineæ ve
lut veſpertilioni: nec volaturum eum credi
derim, etiamſi viueret, ob alarum prauita
tem. Sed haud dubium eſſe debet, fuiſſe pi
ſcem draconem, ſed alterius generis nuncu
patum inſertis pedibus: nam draconem ve
rum apud Madios amicos noſtros vidimus
longa cauda, & collo: in quo altrinſecùs ge
minæ ſpinæ, & in cauda totidem pennæ, ſed
ſpinæ: hæ tum omnes aliæ parui catuli den
tibus ſimiles erant. Erant autem in cauda
triplici ordine diſpoſitæ, numero ſexaginta.
Et inter alas, & in dorſo aliquot, & ante
caudæ initium ſingulæ altrinſecùs, in lateri
bus. Alæ prægrandes ex membrana, velut
veſpertilionibus. Ea corio ſquatinæ perſimi
lis erat, qua etiam totum corpus integeba
tur. Caput paruum, ipſúmque cum tota ſpina
eadem membrana, ſed quaſi roſtrata muni
tum. Sed in capite ſpeciem pilei referebat.
Os amplum atque diductum: labia oſſeis granu
lis denſata. Canini dentes altrinſecùs gemi
ni: vnus ſiquidem in ſuperiore, alter inferio
re mandibula. Medij vt canibus, admodum
breues. Molares in ſuperiore mandibula ſin
guli altrinſecùs in inferiore gemini lingua
locus erat, non lingua exiſtimo exeſam. Ocu
lorum ſpacia ampla valde. Cæterum circu
lator ille duos ſerpentes viuos etiam habuit,
qui è viperarum genere erant, duorum lon
gitudine cubitorum, cauda purpurea, ſplen
dentéque ac lurida, vngula ſeu cornu in naſi
ſummitatem ſuperiùs reflexum: cætera vipe
rarum communia, caput, oculi dentes.
Serpentum
ſtercus olet
benè.
ſtercus olet
benè.
Serpentes
quibus ſpiri
tus redolet.
Serpentes
Mandali
pernicioſiſſi
mi.
quibus ſpiri
tus redolet.
Serpentes
Mandali
pernicioſiſſi
mi.
Viperæ quæ.
Cur vene
num quædam
cum vita
amittant quæ
dam non.
num quædam
cum vita
amittant quæ
dam non.
Cur angui
bus excidat
ſenecta.
bus excidat
ſenecta.
Cur in aquis
pauca ani
malia vene
noſa.
pauca ani
malia vene
noſa.
Serpentum
varia for
mæ.
varia for
mæ.
Ioannes
Meona Piſa
nus.
Meona Piſa
nus.
Salamandræ
duo mira.
duo mira.
Animal an
duo poſſit ha
bere capita.
duo poſſit ha
bere capita.
Homines di
uiſi ſuperui
uunt.
uiſi ſuperui
uunt.
Similem fermè huic, & ab omni ſuſpicio
ne confictæ artificio fermè alienum in ma
nibus habui: ſed alæ nullæ erant, inuentum
in maceriis domus dirutæ Mediolani. Ca
put oui magnitudine, ac pro corporis ratio
ne prægrande Os ex illo mihi retinui. Den
tes in vtraque mandibula, vt viperis: corpore
ſtellioni magnitudine, & forma ſimili: ſed
pedes tantùm duo, cruráque breuia, vt con
ſtet non ſatis commodè à natura fabrica
tum, cùm tantæ longitudini quatuor pedes
fuiſſent neceſſarij: ſed tamen grandes erant,
& vngulis magnis, vt felium. Cauda totius
animalis longitudinem æquabat: in cuius ex
tremo tuber capiti Italici ſtellionis magni
tudine æquale, ac quaſi rotundum aderat.
Crediderim ego hunc è baſiliſci genere fuiſ
ſe. Nam cùm ſtaret gallo ſimilis videri po
tuit, niſi quòd corio, non plumis, tectus eſ
ſet, carerétque alis.
ne confictæ artificio fermè alienum in ma
nibus habui: ſed alæ nullæ erant, inuentum
in maceriis domus dirutæ Mediolani. Ca
put oui magnitudine, ac pro corporis ratio
ne prægrande Os ex illo mihi retinui. Den
tes in vtraque mandibula, vt viperis: corpore
ſtellioni magnitudine, & forma ſimili: ſed
pedes tantùm duo, cruráque breuia, vt con
ſtet non ſatis commodè à natura fabrica
tum, cùm tantæ longitudini quatuor pedes
fuiſſent neceſſarij: ſed tamen grandes erant,
& vngulis magnis, vt felium. Cauda totius
animalis longitudinem æquabat: in cuius ex
tremo tuber capiti Italici ſtellionis magni
tudine æquale, ac quaſi rotundum aderat.
Crediderim ego hunc è baſiliſci genere fuiſ
ſe. Nam cùm ſtaret gallo ſimilis videri po
tuit, niſi quòd corio, non plumis, tectus eſ
ſet, carerétque alis.
Animalia è
putrida ma
teria fermè
tot generum,
quot ea, quæ
putreſcunt.
putrida ma
teria fermè
tot generum,
quot ea, quæ
putreſcunt.
Sed his relictis, ad apum genus reuerta
mur. Gignuntur propagatione, & ex putre
dine non omnium, ſed boum, vt ex equis
veſpæ, ex aſinis fuci, & crabrones ex mulis:
quare videntur ſingula cum putreſcunt ani
malis genus quoddam proprium generare.
E ſolani foliis vermis oritur, tum in iaſemi
ni planta, viridi, palearíque colore diſtinctus,
pollicis ambitu, minore palmo, longior, ſu
pina parte viridis, ternis vtrinque nigris iux
ta caput pedibus. Sub ventre quaternis al
trinſecùs apophiſidibus, quibus manum loco
adhærens ſtringit: caudæ loco, cornu hac
forma
77[Figure 77] magnitudinéque gerit: colo
ris crocei granulis candidis conſperſum.
Hoctamen, mirumdictu, cum animali ta
beſcente euaneſcit, nouem vtrinque à lateri
bus maculas nigras gerit, adeò ementientes
foramina totidem, vt acu opus fuerit ad fal
laciam depræhendendam. Roſtrum nigrum, te
nuéque cum duobus altrinſecùs, quaſi vn
cis, tantum foliorum iaſemini in ſingulos
dies deuorat: vt eorum pondus vermis pon
deri æquetur. Quò fit, vt etiam paulò minus
ſtercoris emittat: hoc ſine odore, nigrum, le
ue, teres, ſtriatum, craſſitudine fermè vermis:
fœmina vnco in cauda caret, in capite vtrin
que maculas habet nigras. Tranſit vt reliqua
eiuſdem generis in necydalum cinereo co
lore puluerulentum maximum ſui generis,
ac pro more deſidem. Salix quoque ſuos ha
bet cimices: vermiculos pernicioſos ruta: po
pulus alia, alia habet abies. Itaque rectè de
apum ortu Virgil ceciniſſe videtur:
Tum vitulus bima curuant iam cornua fronte
Quæritur: huic geminæ nares, & ſpiritus oris
Multa reluctanti obſtruitur: plagiſque perempto
Tenſa per integram ſoluuntur viſcera pellem.
Sic poſitum in clauſo linquunt: & ramea coſtis
Subiiciunt fragmenta, thymum, caſiáſ
que recentes.
Hoc geritur Zephyris primùm impellentibus vndas,
Antè nouis rubeant, quàm prata coloribus: antè
Garrula uàm tignis nidum ſuſpendat hirundo,
Interea teneris tepefactus in oſſibus humor
Æſtuat, & viſenda modis animalia miris,
Trunca pedum primo, mox & ſtridentia pinnis.
Miſcentur, tenuémque magis, magis aëre carpunt:
Donec, vt æſtiuis effuſus nubibus imber
Erupêre, aut vt neruo pulſante ſagittæ,
Prima leues ineunt, ſi quando prælia
Parthi.
mur. Gignuntur propagatione, & ex putre
dine non omnium, ſed boum, vt ex equis
veſpæ, ex aſinis fuci, & crabrones ex mulis:
quare videntur ſingula cum putreſcunt ani
malis genus quoddam proprium generare.
E ſolani foliis vermis oritur, tum in iaſemi
ni planta, viridi, palearíque colore diſtinctus,
pollicis ambitu, minore palmo, longior, ſu
pina parte viridis, ternis vtrinque nigris iux
ta caput pedibus. Sub ventre quaternis al
trinſecùs apophiſidibus, quibus manum loco
adhærens ſtringit: caudæ loco, cornu hac
forma
77[Figure 77] magnitudinéque gerit: coloris crocei granulis candidis conſperſum.
Hoctamen, mirumdictu, cum animali ta
beſcente euaneſcit, nouem vtrinque à lateri
bus maculas nigras gerit, adeò ementientes
foramina totidem, vt acu opus fuerit ad fal
laciam depræhendendam. Roſtrum nigrum, te
nuéque cum duobus altrinſecùs, quaſi vn
cis, tantum foliorum iaſemini in ſingulos
dies deuorat: vt eorum pondus vermis pon
deri æquetur. Quò fit, vt etiam paulò minus
ſtercoris emittat: hoc ſine odore, nigrum, le
ue, teres, ſtriatum, craſſitudine fermè vermis:
fœmina vnco in cauda caret, in capite vtrin
que maculas habet nigras. Tranſit vt reliqua
eiuſdem generis in necydalum cinereo co
lore puluerulentum maximum ſui generis,
ac pro more deſidem. Salix quoque ſuos ha
bet cimices: vermiculos pernicioſos ruta: po
pulus alia, alia habet abies. Itaque rectè de
apum ortu Virgil ceciniſſe videtur:
Tum vitulus bima curuant iam cornua fronte
Quæritur: huic geminæ nares, & ſpiritus oris
Multa reluctanti obſtruitur: plagiſque perempto
Tenſa per integram ſoluuntur viſcera pellem.
Sic poſitum in clauſo linquunt: & ramea coſtis
Subiiciunt fragmenta, thymum, caſiáſ
que recentes.
Hoc geritur Zephyris primùm impellentibus vndas,
Antè nouis rubeant, quàm prata coloribus: antè
Garrula uàm tignis nidum ſuſpendat hirundo,
Interea teneris tepefactus in oſſibus humor
Æſtuat, & viſenda modis animalia miris,
Trunca pedum primo, mox & ſtridentia pinnis.
Miſcentur, tenuémque magis, magis aëre carpunt:
Donec, vt æſtiuis effuſus nubibus imber
Erupêre, aut vt neruo pulſante ſagittæ,
Prima leues ineunt, ſi quando prælia
Parthi.
De apum ge
neratione.
neratione.
Verùm cùm de harum generatione Ari
ſtoteles ſatis dubitet, conſtat tamen nec
mel, nec ceram alio ex animali gigni potuiſ
ſe. Nam mel neceſſariò ex humido tenui,
pinguíque roríque miſto, gigni oportuit.
Animalia igitur parua, quæ inſiderent, vo
lantia, quæ citò redirent, multa quæ collige
rent, quòd minimum eſt, ſollicita, quæ opus
celeriter implerent, eſſe debuerant. At talia
ouum incubare non poterant: gignuntur igi
tur è melle apes. Creſcit hoc genus etiam in
frigidiſſimis regionibus ſagaci naturæ in
uento: nam hyeme latent. Itaque in Moſcho
uia mellis, & ceræ vſque ad contemptum
abundantia. Frigus regionis mitigat diei
prolixitas: eſt enim horarum decem & octo,
ac plurium.
ſtoteles ſatis dubitet, conſtat tamen nec
mel, nec ceram alio ex animali gigni potuiſ
ſe. Nam mel neceſſariò ex humido tenui,
pinguíque roríque miſto, gigni oportuit.
Animalia igitur parua, quæ inſiderent, vo
lantia, quæ citò redirent, multa quæ collige
rent, quòd minimum eſt, ſollicita, quæ opus
celeriter implerent, eſſe debuerant. At talia
ouum incubare non poterant: gignuntur igi
tur è melle apes. Creſcit hoc genus etiam in
frigidiſſimis regionibus ſagaci naturæ in
uento: nam hyeme latent. Itaque in Moſcho
uia mellis, & ceræ vſque ad contemptum
abundantia. Frigus regionis mitigat diei
prolixitas: eſt enim horarum decem & octo,
ac plurium.
Bombyces ab
Aristotele
cogniti. Lib.
5 de Hiſter.
animal.c.19.
Aristotele
cogniti. Lib.
5 de Hiſter.
animal.c.19.
Non ſecùs è foliis mori bombyces in ca
lidiore cœlo, quam ex bobus apes gignun
tur. Hos cognouiſſe Ariſtotelem palam, eſt
lidiore cœlo, quam ex bobus apes gignun
tur. Hos cognouiſſe Ariſtotelem palam, eſt