Cardano, Girolamo, De subtilitate, 1663

List of thumbnails

< >
121
121
122
122
123
123
124
124
125
125
126
126
127
127
128
128
129
129
130
130
< >
page |< < of 403 > >|
1
Et rurſus, dum è dextra in ſiniſtram tendis,
hoc aliud in ſepto:
Magnus veſtit honor, latus loquor hoc nationi.
Simili curioſitate Plautus vſus eſt, in con­
ſcribendo nomine, argumenti fabulæ per
capita dictionum, quæ in initio argumenti
ipſius fabulæ poſita ſunt, literas primas col­
ligendo.
Sed illa magis Comœdum decue­
runt, quàm ſi ex compoſito, hanc ratio­
nem totus ſe illi dedens iniſſet.
Velut Hug­
baldus Gallus, monachus Eluomenſis, ex or­
dine beati Benedicti, qui centum triginta­
ſex carminibus, quorum ſingulæ dictiones
elemento C, initium ſumebant, Laudes Ca­
roli Calui Francorum Regis ſcripſit, quorum
initium eſt:
Carmina clariſona caluis cantate camœnæ.
Simili illud Placentij Porcij, qui Pu­
gnam porcorum trecentis penè carmini­
bus cecinit: quorum ſingulæ dictiones ex
P, littera initium ſumunt.
Extat opus im­
preſſum non inelegans, apud me: cuius ini­
tium eſt:
Plandite porcelli, porcorum pigra propago.
Sed ſi hæc coniunctam in ſe habe rent
aliquam vtilitatem, ſumma dignum laude
hominem arbitrarer: nunc verò tam operam
irridere licet, quàm etiam ingenium admi­
rari.
Placere poteſt exemplum, copia horum
certè tædium parit.
Hócque vnum fermè eſt
commune his, quorum nullus inter homines
vſus eſt.
Atque hæc penè ſimilia induſtriæ egregij
illius viri, qui cicere, cùm quemcunque
vellet locum feriret, ciceris modium ab A­
lexandro promeruit: magis auerſatus ina­
nem laborem, quàm induſtriam admira­
tus.
Eiuſdem etiam, ſed aliquantò vtilio­
ris argumenti ſunt libri illi quatuor Geo­

metrici Procli in Euclidis elementa: nihil
enim nouum docent, ob idque ad artem non
ſpectant.
Quia tamen varia eſt ſubtilitas il­
la, non vnius prorſus generis, vt in Rhabano
& Lullio, ideò non omninò vt inutiles abii­
ci, & ſperni debent.
Nam & ipſius ſubtilita­
tis cùm plura fuerint exempla, ars quædam
etiam erit.
Procli libri
non ſpectant
ad artem
Geometricam.
Quomodo
quæcunque
in elementis
Euclid.
de­
monſtrata
ſunt, abſque
vlla propoſi­
ti vnius tan
tum circuli
mutatione
oſtendi poſ­
ſint.
Igitur conſimili argumento quale fuit
Procli, oſtentatione potius iuuenili, quàm
vtilitate manifeſta, tum ego, tum Ludo­
uicus Ferrarius paucis in diebus inuenimus,
quónam pacto quæcunque ab Euclide de­
monſtrantur, variata circini latitudine, à
nobis ſub quacunque latitudine illius à con­
tradicente propoſita inuariabilique, præ­
ter circulorum ſolam inſcriptionem ac cir­
cumſcriptionem, perfectè à nobis poſſent
oſtendi.
Et quamvis dum hæc ſcriberemus,
Ludouicus ipſe hanc totam demonſtratio­
nem typis exceptam edidiſſet optimè, quia
tamen opus illud contentionis gratia ſcri­
ptum eſt, haud arbitror ſuperfuturum, cùm
nihil aliud fermè egregij contineat: & ſi
quædam ſint egregia, ſeorſum tamen poſi­
ta ſunt, & non vnius generis, ita poſtu­
lante materia: quo fit vt operæ pretium eſſe
duxerim, ne quandoque tam rarum ſubtili­
tatis exemplum periret, illud denuò hîc ſub
iicere.
Sed quomodo? breuius demonſtratio­
nibus: ne abhorrentes à Geometricis tædio
capiantur.
Igitur primò, quarta primi Elemento­
rum, velut ab Euclide demonſtratur, cùm
nullius præcedentis alterius propoſitionis
auxilio indigeat, erit demonſtranda.
Inde
quinta: nam quòd ad demonſtrationem at­
tinet, ſola quarta, quam primam vocabi­
mus, vt quintam ſecundam, indiget: quò
verò ad protrahendum lineas, circuli am­
plitudo nobis propoſita ſufficiet, cùm lineas
quantumlibet in directum producere liceat.
Inde tertia erit nobis, quæ ſeptima & quar­
ta, qua octaua: nam etſi ab Euclide ex ſe­
ptima demonſtretur, tamen & ſine abſur­
do ſic poterit demonſtrari.
Collocato alte­
ro trigono ex aduerſo ſuper baſim, lineáque
à vertice ad verticem recta ducta: nam con­
ſtat, vt etiam à Proclo oſtenditur in tertio
libro ex ſecunda, & animi communi ſen­
tentia, trigonos habere angulos ſupremos,
& latera illos continentia æqualia, igitur
ex prima erunt æquales, transferre autem
trigonos licet, cùm Euclides in quarta ſua
Propoſitione id admittat.
Quarta nobis erit
nona Euclidis in primo libro: nam de il­
lo intelligo, donec alterius libri mentio­
nem adiecero.
Igitur factis lineis angu­
lum continentibus æqualibus iuxta circini
latitudinem propoſitum, circulos duos ſe­
cundum datam latitudinem factis centris
terminis linearum deſcribam, ſecantes ſe
in angulo propoſito & ex aduerſo, ad quam
ſectionem è centris circulorum ductis li­
neis, inde è ſectione ad ſectionem ex ter­
tia harum, & circuli diffinitione illicò pa­
tet propoſitum.
Quòd ſi quis adeò peruer­
ſus ſit, vt ne admittat circulos alibi ſe
ſecare, quàm in angulo, ducta linea in­
ter fines angulum continentium recta, to­
ties vtrunque circulos repetemus, donec
ſe tandem, aut ſecent, aut contingant.
Per

ſecundam & primam harum aſſequemur,
tandémque per tertiam propoſitum angu­
lum, ducta ex angulo, ad aduerſam circulo­
rum ſectionem recta, bifariàm.
ſecari. Quin­
tam ſtatuemus decimam Euclidis, per præ­
cedentis modum, vim ac figuram demon­
ſtratam.

Primi Eucl.
noſtræ.
4 1
5 2
7 3
8 4

Eucl.
noſtræ.
10 6
11 7
Sexta erit vndecima illius: hinc inde ex
puncto dato, quantum eſt circuli latitudo
capiemus: vtraque verò per quintam diui­
ſa bifariàm, erunt partes quæ ad punctum
iungentur dimidium latitudinis circini, am­
bæque iunctæ ipſa latitudo, vnde extremis
illius lineæ pro centris poſitis, vbi circuli
ſe interſecabunt, linea ducta ad punctum
datum, ex tertia harum perpendicularis erit.
Inde decimamtertiam, decimamquartam, &
decimamquintam Euclidis, ſeptimam, octa­

uam, & nonam harum ſtatuemus, cùm nullis
aliis, niſi demonſtratis, iam hîc indigeant.

13 8
14 9
15 10
Pars tertia.
11.
PARS TERTIÆ DECIMÆ.
Decima propoſitio erit hæc: Propoſitis
duabus lineis inæqualibus ſe tangentibus,
de maiore quantum æquale ſit minori abſ­
cindere: eſtque hæc pars tertiæ Euclidis: at

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index