Delfino, Federico
,
De fluxu et refluxu aquae maris
,
1559
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 75
>
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 75
>
page
|<
<
of 75
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
024/01/070.jpg
"/>
quandoque recedunt, ſeu remouentur ab eis per quantita
<
lb
/>
tem, ſcilicet IX grad. talis autem acceſſus, & receſſus fit ſu
<
lb
/>
per circulo magno per polos zodiaci nonæ, & centra circulo
<
lb
/>
rum paruorum eunte. </
s
>
<
s
>Contingit itaque, quòd per motum
<
lb
/>
nonæ ſphæræ, qui in 49000 annis perficitur quod quilibet
<
lb
/>
punctus eclipticæ nonæ ſphæræ ſecat æquinoctioualem primi
<
lb
/>
mobilis, uidelicet decimæ in eodem puncto, in quo ecliptica
<
lb
/>
decima, ſeu primi mobilis, ſecat eum: ecliptica autem octauæ
<
lb
/>
ſphæræ ſub diuerſa eius habitudine, propter motum eius titu
<
lb
/>
bationis æquinoctialem primi mobilis prope caput arietis, et
<
lb
/>
etiam prope caput libræ primi mobilis ſecabit, et quandoque
<
lb
/>
in eo, quando ſcilicet omnes eclipticæ erunt ſimul, quod con
<
lb
/>
tingit, quando capite arietis, et libræ octauæ ſphæræ fuerint in
<
lb
/>
ſectionibus ſuorum circulorum paruorum cum ecliptica no
<
lb
/>
næ ſphæræ; quæ quidem ſectiones eclipticæ octauæ cum æqui
<
lb
/>
noctionali primi mobilis recedunt, quandoque ad capita arie
<
lb
/>
tis, & libræ primi mobilis, et quandoque ab eis recedunt, ali
<
lb
/>
quando ſecundum ſucceſſionem ſignorum; aliquando contra
<
lb
/>
progrediendo; unde fit per iſtam uariam ſectionem eclipticæ
<
lb
/>
octauæ cum æquinoctionali primi mobilis, ut maxime declina
<
lb
/>
tiones zodiaci, ſeu eclipticæ octauæ ſphæræ uariabiles exi
<
lb
/>
ſtant, et ob hoc contigiſſe uidetur in diuerſis temporibus à
<
lb
/>
diuerſis aſtronomis quantitates maximarum declinationum
<
lb
/>
zodiaci, ſeu eclipticæ octauæ ſphæræ fuiſſe inæqualiter inuen
<
lb
/>
tas maiores; nanque inuentæ ſunt à Ptolomæo, quam ab Al
<
lb
/>
meone, et Albatægni, qui cum ſimilibus uiis, et modis pro
<
lb
/>
ceſſerunt in inueniendo eas, non potuit hæc diuerſitas eueni
<
lb
/>
re, niſi propter talem motum titubationis, aut ſimilem huic
<
lb
/>
talem diuerſitatem aptum cauſare ad uariationem autem ſe
<
lb
/>
ctionis eclipticæ octauæ ſphæræ cum æquinoctiali primi mobi
<
lb
/>
lis neceſſarium eſt, ut ſolſtitia, et ſimiliter æquinoctia continue
<
lb
/>
diuerſificentur: unde non ſemper, cum ſol fuerit in capite a
<
lb
/>
rietis, uel libræ primi mobilis, neceſſe eſt æquinoctium eſſe,
<
lb
/>
ſed erat ante fuiſſe ſol, uel poſt futurum eſſe, cum fuerit in ſe
<
lb
/>
ctione eclipticæ octauæ cum æquinoctionali. </
s
>
<
s
>ex quo enim ſic </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>