Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
Scan
Original
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000176
">
<
pb
pagenum
="
13
"
xlink:href
="
025/01/017.jpg
"/>
nuum rectorum arcuum decurſorum: In his, crede mihi, nulla eſt diffi
<
lb
/>
cultas, ſed par vtrinque facilitas; noſter tamen modus naturæ, veritati,
<
lb
/>
& rationi congruit, veſter errori & fallaciis patrocinatur. </
s
>
<
s
id
="
s.000177
">Hic autem ac
<
lb
/>
curatas revolutionum menſuras non definio, ſed illud duntaxat intendo
<
lb
/>
æquè facilè in noſtra hypotheſi, atque in tua, explicari illa omnia, quæ ad
<
lb
/>
Planetarum paſſiones ſpectant, licet noſtra hypotheſis naturæ ac rationi
<
lb
/>
magis congruat. </
s
>
<
s
id
="
s.000178
">Sed ne in hoc quidem pares eſſe videamur, per te mihi
<
lb
/>
liceat, quæro, rem iſtam paulò minutiùs enucleare. </
s
>
<
s
id
="
s.000179
">Suppone, Martem,
<
lb
/>
cum eo velocitatis gradu, quo velociùs Sole movetur, moveri ab ortu in
<
lb
/>
occaſum, haud dubiè Solem poſt ſe relinquit, & poſt aliquot revolutio
<
lb
/>
nes, modò eſt in Quadraturis, modò in oppoſitione, modò in Coniunctio
<
lb
/>
ne; ſit enim v.g. Sol in C, Mars in F, & vterque versùs occaſum eat, ſci
<
lb
/>
licet Sol à C, versùs D, Mars ab F, versùs S ; haud dubiè Mars Solem à
<
lb
/>
tergo relinquit versùs ortum, atque adeò poſt aliquot revolutiones Mars
<
lb
/>
erit in F ; & Solem aſpiciet in B, tum in F ; poſtea in D, ac demum
<
lb
/>
eum aſſequetur in C, redibitque Conjunctio; Vides, vtrumque moveri
<
lb
/>
ſimpliciſſimo motu; Cogita duos equos in duobus circulis currentes,
<
lb
/>
quorum alter velociùs ſuum orbem abſoluit; Hinc Mars ſemper aſſequi
<
lb
/>
tur partem ortivam diſci Solaris; hinc ſemper veſpertinus occidit He
<
lb
/>
liacè, id eſt, immergitur in radios Solis, ac proinde deſinit videri; Matuti
<
lb
/>
nus verò Heliacè oritur; id eſt, emergit ex radiis ſolaribus, Sole poſt ſe
<
lb
/>
relicto versùs ortum; ac proinde incipit videri. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000180
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000181
"> Optimè ſanè intelligo, quomodò ex diverſo velocitatis gra
<
lb
/>
du, ſuppoſito etiam motu ſimpliciſſimo, vtriuſque Planetæ diverſi aſpe
<
lb
/>
ctus ſequantur, & ſuppleatur vtriuſque motus ortum versùs, motu illo
<
lb
/>
diurno; ſed quæſo te, quomodò Apogæum & Perigæum explicabis? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000182
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000183
"> Perſpicuè omninò; ſuppoſito enim illo velocitatis gradu,
<
lb
/>
quem Mars motu recto acquiſivit, eo temporis momento, quo cœpit agi
<
lb
/>
in orbem, ſimul vna cum Sole, retinuit tantulam inclinationem primus
<
lb
/>
ille impetus deorſum, ab Apogæo, ſcilicet, in quo tune erat, cum volui
<
lb
/>
cœpit, eamque ad inſtar motus accelerati, vſque ad mediocrem diſtan
<
lb
/>
tiam, & ab hac vſque ad Perigæum ad inſtar motus retardati; atque ita
<
lb
/>
deinceps: Ita porrò hæc inclinatio, qua Planeta deorſum ſurſumque vi
<
lb
/>
bratur, eo modo, quo dixi, attemperata eſt, vt menſura illius periodi, qua
<
lb
/>
ſcilicet Planeta ab Apogæo ad Apagæum redit, ſit ferè æqualis, priori pe
<
lb
/>
riodo, quæ ſcilicet intercedit, ab vna Conjunctione ad aliam Conjunctio
<
lb
/>
nem, ac proinde, poſito quod, Mars initio, cum primùm cœpit moveri mo
<
lb
/>
tu circulari, eſſet in Apogæo & in conjunctione, neceſſatiò ſequitur oppo
<
lb
/>
ſitionem fieri, cùm eſt in Perigæo, ac ſimul deinde ad Coniunctionem &
<
lb
/>
Apogæum redire. </
s
>
<
s
id
="
s.000184
">Cur autem prædictæ inclinationis ſit talis menſura, vel
<
lb
/>
periodus, facilè dictu eſt; poſito ſcilicet, quod Naturæ Auctor ita diſpo
<
lb
/>
nere voluerit; nempe negari non poteſt, quin res ſecus eſſe potuerit, ac
<
lb
/>
diverſus motuum & revolutionum modus; ſed ſtatuto ſemel hoc ordi
<
lb
/>
ne, finis Planetæ fuit, ita volvi, & ad Solem componere ſeſe; proportio
<
lb
/>
nata igitur fuit ad hunc finem prædicta inclinatio, imò & talis medio-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>