Antim.
Hoc ipſum ſubnectere meditabar; ſed præveniſti; infundo igi
65[Figure 65]
tur Mercurium in AB, donec totum vas plenum
ſit, ſtatue libellam AG; obſerva quantumlibet,
vides Mercurium aſſurgere in FG ; equidem cir
ca centrum V altiùs attollitur, quàm ſi eſſet aqua,
propter rationem à me ſupra expoſitam; tantu
lum enim ſubït cuneus aëris inter latera vaſis &
Mercurium, quod inaqua non fit; vnde altiùs
centrum V. attollitur; minus verò centrum ſu
perficiei FG, quia minor eſt ſuperficies: vides ta
men, vix oculo diſcerni poſſe, vtra ſuperficies al
tiùs aſſurgat; equidem ſi canaliculus IE angu
ſtior eſſet, difficilius per illum craſſior Mercurius aſſurgeret; hinc minùs
altè, in plumbo, & melle idem probabis; ſi verò, vt hic, paulò laxior ad ean
dem ſenſibiliter aſcendit altitudinem, & licèt tantulum aſſurgat, per cana
liculum id compenſatur ab altiore tumore ſuperficiei AB. Illud porrò tan
tulum, quo aſſurgit ab eadem ratione inæqualis preſſionis procedit; cùm
enim aquæ gravitas ſit ad gravitatem Mercurij ferè vt 1.ad 15.fit ſegmentum
aquæ ſupra libellam AG aſſurgens, FL; dividatur linea FM in 15.partes
æquales, vna ex illis erit altitudo ſegmenti Mercurij aſſurgentis in canali
culo ID; ſi tamen paulò laxior ſit, vt dixi; ſi enim anguſtior, præ craſſitudi
ne minùs aſſurgit: vides quàm facilè cuncta hæc ad commune illud princi
pium reducantur, immò ad aliud reduci nequeant; ac proinde ex præmiſſis
omnibus experimentis idem principium etiám ſtatuitur & confirmatur. Sci
licet humorem attolli in canaliculo propter inæqualem aëris preſſionem.
65[Figure 65]tur Mercurium in AB, donec totum vas plenum
ſit, ſtatue libellam AG; obſerva quantumlibet,
vides Mercurium aſſurgere in FG ; equidem cir
ca centrum V altiùs attollitur, quàm ſi eſſet aqua,
propter rationem à me ſupra expoſitam; tantu
lum enim ſubït cuneus aëris inter latera vaſis &
Mercurium, quod inaqua non fit; vnde altiùs
centrum V. attollitur; minus verò centrum ſu
perficiei FG, quia minor eſt ſuperficies: vides ta
men, vix oculo diſcerni poſſe, vtra ſuperficies al
tiùs aſſurgat; equidem ſi canaliculus IE angu
ſtior eſſet, difficilius per illum craſſior Mercurius aſſurgeret; hinc minùs
altè, in plumbo, & melle idem probabis; ſi verò, vt hic, paulò laxior ad ean
dem ſenſibiliter aſcendit altitudinem, & licèt tantulum aſſurgat, per cana
liculum id compenſatur ab altiore tumore ſuperficiei AB. Illud porrò tan
tulum, quo aſſurgit ab eadem ratione inæqualis preſſionis procedit; cùm
enim aquæ gravitas ſit ad gravitatem Mercurij ferè vt 1.ad 15.fit ſegmentum
aquæ ſupra libellam AG aſſurgens, FL; dividatur linea FM in 15.partes
æquales, vna ex illis erit altitudo ſegmenti Mercurij aſſurgentis in canali
culo ID; ſi tamen paulò laxior ſit, vt dixi; ſi enim anguſtior, præ craſſitudi
ne minùs aſſurgit: vides quàm facilè cuncta hæc ad commune illud princi
pium reducantur, immò ad aliud reduci nequeant; ac proinde ex præmiſſis
omnibus experimentis idem principium etiám ſtatuitur & confirmatur. Sci
licet humorem attolli in canaliculo propter inæqualem aëris preſſionem.
Auguſtin. Hæc mihi ſupra modum arrident; quid porrò fiat ſi canàli
culus intra alium inſeratur, quando ſcilicet in Mercurium immergitur, ex
te reſcire deſidero, cùm mihi dubium non ſit, quin cuncta hæc probaveris.
culus intra alium inſeratur, quando ſcilicet in Mercurium immergitur, ex
te reſcire deſidero, cùm mihi dubium non ſit, quin cuncta hæc probaveris.
66[Figure 66]
Antim.
Rectè conjicis, à me probata eſſe: Sit ergo
Cylindrus vitreus AD, cavus, ſed clauſus in CD,
apertus in AB; in quem tantulum Mercurij infuſus
occupet ſegmentum CO, & inſeratur canaliculus
vtrimque pervius IE; non aſſurgit Mercurius ſupra
libellam NO, ſed tantulum deprimitur in canaliculo;
aſſurgit verò in vacuitate intercepta, propter rationem
jam expoſitam. Si verò infundatur aqua in prædictam
vacuitatem interceptam, tantulum Mercurius in præ
dicta vacuitate contentus deprimitur infra libellam
NO, aſſurgit verò ſupra in canaliculo, puta in G ; quod
certè fieri debet, vt ſit perfectum æquilibrium; cùm
ſcilicet non modò pondus Mercurij NE attollat Mer
curium, verùm etiam pondus ſimul aquæ infuſæ; igitur
ſi pondus ſolius Mercurij ſuſtinet ſegmentum Mercu
rij EE, majus pondus, vtpote compoſitum ex Mercu
rio & aqua infuſa, majus Mercurij ſegmentum ſuſtinet, puta EG ; ſi autem
Cylindrus vitreus AD, cavus, ſed clauſus in CD,
apertus in AB; in quem tantulum Mercurij infuſus
occupet ſegmentum CO, & inſeratur canaliculus
vtrimque pervius IE; non aſſurgit Mercurius ſupra
libellam NO, ſed tantulum deprimitur in canaliculo;
aſſurgit verò in vacuitate intercepta, propter rationem
jam expoſitam. Si verò infundatur aqua in prædictam
vacuitatem interceptam, tantulum Mercurius in præ
dicta vacuitate contentus deprimitur infra libellam
NO, aſſurgit verò ſupra in canaliculo, puta in G ; quod
certè fieri debet, vt ſit perfectum æquilibrium; cùm
ſcilicet non modò pondus Mercurij NE attollat Mer
curium, verùm etiam pondus ſimul aquæ infuſæ; igitur
ſi pondus ſolius Mercurij ſuſtinet ſegmentum Mercu
rij EE, majus pondus, vtpote compoſitum ex Mercu
rio & aqua infuſa, majus Mercurij ſegmentum ſuſtinet, puta EG ; ſi autem