Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001302
">
<
pb
pagenum
="
112
"
xlink:href
="
025/01/116.jpg
"/>
humoris inſit aliis corporibus, quæ facile humorem, ſubtilem ſcili
<
lb
/>
cet exugunt, aëri quoque plus humoris ineſſe, neceſſe eſt, cùm facillimè
<
lb
/>
tenuis humor ab illo exugatur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001303
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001304
"> Sed vnde amabò ille humor; an fortè Luna ex corporibus
<
lb
/>
illum educit, circa Plenilunium, tunc enim major illius vis eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001305
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001306
"> Si Luna humorem illum educeret, inde certè corpora humi
<
lb
/>
da ſicciora manerent, vt patet ex terminis, & vt mole ita & pondere im
<
lb
/>
minuta; cùm tamen ſecùs accidat. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001307
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001308
"> Vnde procedat hic humor, cujus major vis ineſt aëri, ſicuti aliis
<
lb
/>
corporibus, circa Plenilunium, ad præſentem effectum nihil facit, pro
<
lb
/>
quo ſatis eſt, rem ita eſſe, à quacumque tandem cauſa ſit; certum eſt, ta
<
lb
/>
men, Lunam cauſam eſſe, vel occaſionem, pro cujus ſcilicet diverſo ad
<
lb
/>
ſpectu, humoris affuſi diverſa ratio eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001309
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001310
"> Rem mihi gratiſſimam feceris, ſi vel obiter ſaltem indicâ
<
lb
/>
ris, quid ſentias de cauſa illa; niſi enim fallor, fieri non poteſt, quin aliquid
<
lb
/>
apud te ſtatueris. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001311
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001312
"> Dicam, ſed ex hypotheſi ; ſupponamus, Lunam ex noſtris ele
<
lb
/>
mentis conſtare, ac præſertim ex multo humore, longè noſtro ſubtiliore,
<
lb
/>
& puriore; nempe lympha noſtra non eſt pura, ſed mixta ex aliis elemen
<
lb
/>
tis; quis ſcit, an aquæ illæ ibi ſint, quæ ſuper cœlos in ſacro textu eſſe
<
lb
/>
dicuntur; nullos tamen in iis piſces eſſe putes, nulla animantium, aut
<
lb
/>
vegetantium ſemina; ibi enim fruſtra eſſent, cùm hæc propter hominem
<
lb
/>
ſint terreſtris orbis incolam; Sol autem, vt agit in terram, ita & in Lu
<
lb
/>
nam, & caloris vi, multum humoris rarefacti educit; cùm enim ſubtilior
<
lb
/>
ſit, longè faciliùs calore ſolvitur, educitúrque; hic porrò humor aëri ad
<
lb
/>
mixtus, caloris vi etiam vltra rareſcit; donec tandem à Luna recedens,
<
lb
/>
in conum vmbræ terræ immergatur, vbi præ frigore, denſatur, & priſti
<
lb
/>
næ gravitati reſtituitur; quia verò Luna versùs occaſum interim non pa
<
lb
/>
rum deflectit, ille tractus aëris, cui prædictus humor admixtus eſt, pro
<
lb
/>
pior terræ fit, quàm Lunæ, atque adeò, infra lineam dirimentem, versùs
<
lb
/>
ipſam terram gravitat. </
s
>
<
s
id
="
s.001313
">Sed vt hoc clariùs explicetur, nonnihil ſchematis
<
lb
/>
adhibeo: Sit
<
expan
abbr
="
centrũ
">centrum</
expan
>
terræ A, (
<
emph
type
="
italics
"/>
Poſterioris Fig.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
) ſit Luna L, & Sol è regione op
<
lb
/>
poſitus, ſecundùm lineam LAK, erit Plenilunium; ac proinde
<
expan
abbr
="
hemiſphætiũ
">hemiſphætium</
expan
>
<
lb
/>
Lunaris globi BED ſolaribus radiis illuſtratur, quorum vi, humor ex illo
<
lb
/>
educitur, ſecundùm lineas eductas ex centro L, vt fit in globo terræ;
<
lb
/>
cùm pariter Luna globus totalis ſit: Cùm autem vmbram ſuam terra proji
<
lb
/>
ciat ſecundum lineam AL, haud dubiè ſi Luna ſit in Nodis, ſeu in plano
<
lb
/>
Eclipticæ, in dictam vmbram immerſa eſt, ſecus verò, ſi à dicto plano
<
lb
/>
abſit, & quia interea Luna ab L tranſit in M, K, R, aëris tractus, cui prædictus
<
lb
/>
humor admixtus eſt, paulò inde gravior redditus,
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
iam ſit vicinior terræ,
<
lb
/>
quam Lunæ, versùs terram tendit; vnde fit, vt redeunte Luna in L,
<
expan
abbr
="
invmbrã
">in vmbram</
expan
>
<
lb
/>
immerſus,
<
expan
abbr
="
cõdenſato
">condenſato</
expan
>
humore, multo gravior evadat, &
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
ſit infra
<
expan
abbr
="
dirimẽ-tẽ
">dirimen
<
lb
/>
tem</
expan
>
, in terram magis gravitet:
<
expan
abbr
="
idẽ
">idem</
expan
>
dico de reliquo aëris tractu, in
<
expan
abbr
="
orbẽ
">orbem</
expan
>
circa
<
lb
/>
A ; ac proinde major ſequitur preſſionis effectus, igitur major æſtus In No
<
lb
/>
<
gap
/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>