Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
111
111
112
112
113
113
114
114
115
115
116
116
117
117
118
118
119
119
120
120
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001336">
                <pb pagenum="116" xlink:href="025/01/120.jpg"/>
              in YD, in ratione compoſita, ex ratione Quadrati ab ad differentiam
                <lb/>
              Quadrati BD & ex permutata Quadrati ſub chorda arcus EY ad differen­
                <lb/>
              tiam Quadrati ſub chorda arcus ED, vel ex ratione Quadrati LB, ad Qua­
                <lb/>
              dratum bD, plus bis rectangulum ſub LbD, ſeu ad rectangulum ſub bD,
                <lb/>
              & aD, & Lc. ad cE &c. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001337">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001338"> Non intelligo hæc Geometrica, tam enim jejunè illa pro­
                <lb/>
              ponis; cùm tamèn abſtruſas demonſtrationes contineant; vix ea curtim &
                <lb/>
              raptim indicata potiùs quàm expoſita quiſquam mente capiat. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001339">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001340"> Suppono ea, quæ jam aliàs demonſtravi, ſcilicet circulum ſub
                <lb/>
              radio, æquali chordæ, æqualem eſſe portioni ſuperficiei Sphæræ, quam
                <lb/>
              metitur, vel gignit arcus, cujus eſt chorda, v. g. ſi accipiatur circulus ſub
                <lb/>
              radio æquali chordæ ſubtenſæ arcui EY, erit æqualis portioni ſuperficiei
                <lb/>
              Sphæræ,
                <expan abbr="quã">quam</expan>
              metitur, vel gignit arcus EY revolutus ſcilicet circa axem EC,
                <lb/>
              hinc chorda ſubtenſa arcui ED eſt æqualis radio circuli æqualis ſuperficiei
                <lb/>
              Hemiſphærij; demonſtratum eſt item, portionem ſuperficiei genitæ ab arcu
                <lb/>
              YE eſſe ad genitam ab arcu YD, vt Ec, ad cL; præterea lumina inci­
                <lb/>
              dentia, per parallelas, ſunt vt baſes, ſi conſiderentur in ſe; ſi verò conſi­
                <lb/>
              derentur in ſubjecto, id eſt in diverſa ſuperficie, cui incidunt, ſi ſint
                <lb/>
              æqualia lumina, erunt in ſubjecto, vt ſuperficies illuſtratæ permutando; v.
                <lb/>
              g. ſi eadem vis, ſeu quantitas luminis, (ſic enim vocare liceat) incidat in
                <lb/>
              ſuperficiem duplam alterius, erit lumen, vel luminis intenſio ſuperficiei
                <lb/>
              duplæ ad aliam, vt 1.ad 2. Si verò ſuperficies ſunt æquales, ſed lumina inæ­
                <lb/>
              qualia, erunt intenſiones, vt ipſa lumina; ſi demum & ſuperficies inæqua­
                <lb/>
              les ſunt, erunt intenſiones in ratione compoſita luminum & ſuperficierum
                <lb/>
              permutando; jam applica. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001341">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001342"> Satis eſt, probe intelligo; inde autem conſtat, quod jam
                <lb/>
              ſubindicare viſus es, vim Solis potiſſimum effectum habere circa Polum
                <lb/>
              Hemiſphærij Lunaris ab eo illuſtrati, v. g. circa E, intra arcum Zy, vltra
                <lb/>
              verò versùs B & D parum valet; hinc etiam ſimilis ratio ducitur, cur Sol
                <lb/>
              Oriens vel Occidens, terræ ſuperficiem parum afficiat, plus verò de meri­
                <lb/>
              die, plus demum, quò Sol propiùs ad punctum verticale accedit; hinc vis
                <lb/>
              debilior radij obliqui, non tantùm à radij reflexi carentia petenda eſt; vt
                <lb/>
              aliqui faciunt. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001343">
                <emph type="italics"/>
              Chryſocom.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001344"> Ex iis, quæ dicis, Antime, ſequeretur Lunaris diſci, vel
                <lb/>
              Hemiſphærij extremitates, minùs ſplendidas & illuſtratas videri; nul­
                <lb/>
              lum tamen ego diſcrimen obſervo; oculis autem meis magis credo, quàm
                <lb/>
              veſtris demonſtrationibus. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001345">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001346"> Demonſtratio, Chryſocome, nunquam fallit, nec fallere poteſt
                <lb/>
              ſtatue igitur oculum in A; Lunam, licèt Sphærica ſit, vt planum diſcum
                <lb/>
              aſpicis, cujus diameter eſt BD, paulò minor; & Ba, ſegmentum ſcilicet
                <lb/>
              apparentis Semidiametri, vides ſub angulo BAa; aL verò ſub angulo
                <lb/>
              aAL; ſed ob parvitatem anguli BAL, qui vix eſt 16.minutorum, anguli
                <lb/>
              ſub quibus videntur ſegmenta aB, aL, ſunt vt ipſa ſegmenta; igitur tanta
                <lb/>
              lux videtur in aB quanta in aL; quia in eadem ratione videtur contra­
                <lb/>
              ctior, in qua primùm incidit diſtractior; vt enim rem in plano tantùm, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>