Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
21
21
22
22
23
23
24
24
25
25
26
26
27
27
28
28
29
29
30
30
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000264">
                <pb pagenum="21" xlink:href="025/01/025.jpg"/>
              quat, quàm Mars, illum citiùs à tergo aſſequatur; ac proinde à Coniun­
                <lb/>
              ctione ad Oppoſitionem minus temporis excurrat; atque adeò, cùm il­
                <lb/>
              lud temporis intervallum, æquè dividatur à mediocris diſtantiæ momen­
                <lb/>
              to, ad eundem finem obtinendum, Iovis ſcilicet Apogæi, in Coniunctio­
                <lb/>
              ne, & Perigæi in Oppoſitione; brevior eſt
                <expan abbr="acceſſuũ">acceſſuum</expan>
              &
                <expan abbr="receſſuũ">receſſuum</expan>
              periodus in
                <lb/>
              Iove quàm in Marte; vnde frequentiùs recurrunt Coniunctiones in Iove,
                <lb/>
                <expan abbr="quā">quam</expan>
              in Marte; cur verò Iupiter matutinus emergat, veſpertinus verò immer­
                <lb/>
              gatur, cur plus temporis ponat à Coniunctione ad Quadraturam, quàm
                <lb/>
              ab hac ad Perigæum; cur aliquando retrogredi, & ſtare aliquando vi­
                <lb/>
              deatur, eodem modo in Iove explicamus, quo iam in Marte explicuimus;
                <lb/>
              item cur Iupiter citiùs in conſequentia moveri videatur circa Apogæum ;
                <lb/>
              hic porro Planeta dies ponit in ſua revolutione integra, nimirum à Con­
                <lb/>
              iunctione ad Coniunctionem 399. ita vt diebus 283. directo motu feratur,
                <lb/>
              ſcilicet apparenter; diebus 118. retrogrado; 4. verò ſit ſtationarius. </s>
              <s id="s.000265">In
                <lb/>
              Saturno cuncta hæc locum habent; niſi quod maioribus adhuc intervallis
                <lb/>
              Solem poſt ſe relinquit versus Ortum; ac proinde periodus revolutionis
                <lb/>
              à Coniunctione ad Coniunctionem brevior eſt, illa autem eſt dierum 378.
                <lb/>
              ita vt ſit directus diebus 244. retrogradus 136. ſtationarius fere 8. Hæc
                <lb/>
              omnia ex iiſdem noſtris principiis neceſſariò conſequuntur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000266">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000267"> Inaudij non nihil de motu Apogæi; trium ſuperiorum Plane­
                <lb/>
              tarum; neſcio, vtrùm in tua hypotheſi rectè illud explicare poſſis. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000268">
                <emph type="italics"/>
              Antimus.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000269"> Rectiſſime Nam ſupponamus, Apogæum Marris coniuncti
                <lb/>
              eſſe in primo Arietis gradu; cùm illius revolutio ab Apogæo ad Apogæum,
                <lb/>
              duret diebus 780. Sol bis redit ad idem punctum diebus fere 731. quibus
                <lb/>
              detractis ex 780. reſtant adhuc 49. ac proinde poſt 49. ferè dies, Mars tan­
                <lb/>
              tùm aſſequitur Solem, quibus per totidem ferè gradus Eclipticæ Sol pro­
                <lb/>
              gredi videtur; Igitur Apogæum Martis tunc erit circa gradus 19. Tauri.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000270">Igitur ſingulis annis & diebus 25. Apogæum Martis 25. circiter gradi­
                <lb/>
              bus in conſequentia moveri videtur. </s>
              <s id="s.000271">In Iove autem, cum illius revolutio
                <lb/>
              fiat diebus 399. detractis 365. ſuperſunt adhuc 34. quibus Sol totidem
                <lb/>
              decurrere videtur; Igitur Apogæum Iovis poſito quod prior Coniunctio
                <lb/>
              fuerit in primo gradu Arietis, erit in 4. gradu Tauri. </s>
              <s id="s.000272">Igitur ſingulis annis
                <lb/>
              & diebus 34. Apogæum Iovis moveri videtur in conſequentia 34. grad.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000273">In Saturno denique, cùm eius revolutio fiat diebus 378. ex his ſi detrahas
                <lb/>
              365. ſuperſunt 13. Igitur, ne idem repetam, ſingulis annis, diebus 13.
                <lb/>
              Apogæum Saturni moveri videtur in conſequentia gradibus 13. circiter
                <lb/>
              Sunt autem huiuſmodi motus apparentes tantùm, in mea hypotheſi, vt
                <lb/>
              tuteſcis, qui ramen ex illo reali ſimpliciſſimo neceſſariò conſequuntur,
                <lb/>
              nec alio Apogæo excentrici opus eſſe crediderim. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000274">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000275"> Dubito, an poſſis alia explicare in tua hypotheſi, quæ no­
                <lb/>
              ſtræ tantum hominum plauſum conciliarunt, v. g. quod Saturnus
                <lb/>
              directus Iovi & Marti conjungi non poſſit, niſi hi ſint directi; nec Marti
                <lb/>
              retrogrado, alij duo, niſi ſint retrogradi, licèt Saturno retrogrado alij
                <lb/>
              duo conjungi poſſint, licèt directi ſint, & Iovi retrogrado Mars dire­
                <lb/>
              ctus. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>