Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
31
31
32
32
33
33
34
34
35
35
36
36
37
37
38
38
39
39
40
40
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000357">
                <pb pagenum="32" xlink:href="025/01/036.jpg"/>
              ſinuum rectorum: Vnde in E eſt maxima acceleratio; in F maxima retar­
                <lb/>
              datio, in I & H merus motus centri conſideratur: itaque ab H in I per E,
                <lb/>
              aqua Oceani juxta ea, quæ dicis, versùs Occaſum excurrere deberer; ab
                <lb/>
              I verò in H per F, versùs Ortum; Igitur in E ſemper eſſet maximus excur­
                <lb/>
              ſionis motus versùs Occaſum; in F versùs Ortum; in I & H quies; quan­
                <lb/>
              tum hæc Obſervationibus repugnent, omnibus rerum iſtarum peritis cogi­
                <lb/>
              tandum relinquo. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000358">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000359"> Quid ſi aliquis diceret, Nautis in hoc fidem habendam non
                <lb/>
              eſſe, qui forte ad libitum prædictas ad Lunam habitudines marino æſtui
                <lb/>
              affinxerunt? </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000360">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000361"> Cuique ſuæ artis perito credendum eſſe, optima ratio poſtu­
                <lb/>
              lat, præſertim ſi periti omnes illius artis aliquid aſſerant, quod alioquin
                <lb/>
              nihil illorum intereſt. </s>
              <s id="s.000362">Cùm igitur Naucleri omnes periti, & principes illi
                <lb/>
              autores, qui de hoc argumento ſcripſerunt, omni aſſeveratione affirment,
                <lb/>
              rem ita eſſe, nemo prudens fidem iis detrectet; accedit, quod illi om­
                <lb/>
              nes, qui in litore Oceani Gallici, Britannici, Anglici, Belgici habitant
                <lb/>
              (neque te ad Antipodas vel Garamantas amando) omnimodam huiuſce
                <lb/>
              rei teſtificationem facere poſſunt, cùm illam præ oculis habeant; omitto
                <lb/>
              alia innumera argumenta, quibus hoc veſtrum commentum refutatur;
                <lb/>
              quia ſupervacaneum puto, actum iam agere, illud tamen non omitto,
                <lb/>
              quod præ cæteris vrgere videtur; ſuppono enim cum iis omnibus, qui
                <lb/>
              vel delibârunt hanc materiam, maximam eſſe vim æſtus in Plenilunio,
                <lb/>
              magnam etiam in Novilunio, in Quadraturis perexiguam; Quid porro ad
                <lb/>
              hæc terræ motus? </s>
              <s id="s.000363">Nihil prorſus. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000364">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000365"> In Novilunio Luna propios ad Solem accedit, & minores
                <lb/>
              arcus decurrit, contraverò in Plenilunio. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000366">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000367"> Quid in de? </s>
              <s id="s.000368">An fortè Luna ſuos motus in Terram derivat? </s>
              <s id="s.000369">Mi­
                <lb/>
              nimè verò, alioquin maior æſtus eſſetin Quadraturis, quàm in Novilunio,
                <lb/>
              quod certè cum veritate minimè conſentit: deinde Terra ipſa in Novilu­
                <lb/>
              nio tardiùs moveretur, quod nemo vnquam ſomniavit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000370">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000371"> Saltem negari non poteſt, quin terræ aut Solis motus ali­
                <lb/>
              quid conferat ad mutationem illam æſtuum, quam omnes hucuſque cir­
                <lb/>
              ca Æquinoctia Obſervarunt; nihil enim ad hæc Luna. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000372">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000373"> Sed quid quæſo ad hæc terræ motus? </s>
              <s id="s.000374">equidem in diurno ter­
                <lb/>
              ræ motu, illa revolutio annua Globi, ad retinendum Axis Paralleliſmum,
                <lb/>
              aliquid facit, quod tamen ſub ſenſum non cadit: nempe motui orbis
                <lb/>
              opponi videtur: ſed reverà hoc nihil eſt, nec quidquam ad hanc rem fa­
                <lb/>
              cit, vt conſideranti patebit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000375">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000376"> Quid autem ad hæc Luna, quis hominum aliquando dicat? </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000377">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000378"> Ego fortè minimus hominum; illam enim æſtus marini cau­
                <lb/>
              ſam affero, quæ & communibus principiis nittitur, & ad quam cuncta
                <lb/>
              phænomena, quæ per ſe ex marino æſtu ſequuntur, facilè reduci poſſunt:
                <lb/>
              ſed cùm altioris indaginis res ſit, in alium congreſſum remittendam illam
                <lb/>
              eſſe putarem, ne cœpta diſceptatio intermittatur: itaque omiſſo maris
                <lb/>
              æſtu, quid tandem de Magnete dicis? </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>