Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 241 > >|
1 Et maestum simul ante aras adstare parentem
Sensit, & hunc propter ferrum celare ministros;
Aspectuque suo lacrumas effundere civis;
Muta metu terram genibus summissa petebat.

Nec miserae prodesse in tali tempore quibat,
Quod patrio princeps donarat nomine regem:
Nam sublata virum manibus, tremibundaque ad aras
Deducta est, non ut sollemni more sacrorum
Perfecto, posset claro comitari Hymenaeo;
Sed casta inceste nubendi tempore in ipso
Hostia concideret mactatu maesta parentis;
Exitus ut classi felix faustusque daretur.

Tantum religio potuit suadere malorum.

Tutemet a nobis iam quovis tempore vatum
Terriloquis victus dictis desciscere quaeres.

Quippe etenim quam multa tibi me fingere possum
Somnia, quae vitae rationes vertere possint;
Fortunasque tuas omnis turbare timore?

Et merito, nam si certam finem esse viderent
Aerumnarum homines; aliqua ratione valerent
Religionibus, atque minis obsistere vatum:
Nunc ratio nulla est restandi, nulla facultas,
Aeternas quoniam poenas in morte timendum.

Ignoratur enim, quae sit natura animai:
Nata sit; an contra, nascentibus insinuetur:
Et simul intereat nobiscum morte dirempta;
An tenebras Orci visat, vastasque lacunas:
An pecudes alias divinitus insinuet se;
Ennius ut noster cecinit, qui primus amoeno
Detulit ex Helicone perenni fronde coronam,
Per gentis Italas omninum quae clara clueret:
Etsi praeterea tamen esse Acherusia templa

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index