Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

List of thumbnails

< >
91
91
92
92
93
93
94
94
95
95
96
96
97
97
98
98
99
99
100
100
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="3">
            <p type="main">
              <s id="s.000705">
                <pb xlink:href="079/01/138.jpg" pagenum="89"/>
              Tum quasi vaccillans primum consurgit; & omnis
                <lb/>
              Paullatim redit in sensus, animamque receptat.</s>
              <s id="s.000706">
                <lb/>
              Haec igitur tantis ubi morbis corpore in ipso
                <lb/>
              Iactentur, miserisque modis distracta laborent:
                <lb/>
              Cur eadem credis sine corpore in aere aperto
                <lb/>
              Cum validis ventis aetatem degere posse? </s>
              <s id="s.000707">
                <lb/>
              Et quoniam mentem sanari, corpus ut aegrum,
                <lb/>
              Cernimus, & flecti medicina posse videmus:
                <lb/>
              Id quoque praesagit mortalem vivere mentem.</s>
              <s id="s.000708">
                <lb/>
              Addere enim partis, aut ordine traiecere aequum est
                <lb/>
              Aut aliquid prorsum de summa detrahere, illum,
                <lb/>
              Commutare animum quicumque adoritur, & infit;
                <lb/>
              Aut aliam quamvis naturam flectere quaerit.</s>
              <s id="s.000709">
                <lb/>
              At neque transferri sibi partis, nec tribui vult,
                <lb/>
              Inmortale quod est, quidquam neque defluere
                <expan abbr="hilũ">hilum</expan>
              .</s>
              <s id="s.000710">
                <lb/>
              Nam quodcumque suis mutatum finibus exit,
                <lb/>
              Continuo hoc mors est illius, quod fuit ante.</s>
              <s id="s.000711">
                <lb/>
              Ergo animus sive aegrescit, mortalia signa
                <lb/>
              Mittit, uti docui, seu flectitur a medicina.</s>
              <s id="s.000712">
                <lb/>
              Usque adeo falsae rationi vera videtur
                <lb/>
              Res occurrere, & effugium praecludere eunti,
                <lb/>
              Ancipitique refutatu convincere falsum.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000713">Denique saepe hominem paullatim cernimus ire,
                <lb/>
              Et membratim vitalem deperdere sensum:
                <lb/>
              In pedibus primum digitos livescere, & unguis;
                <lb/>
              Inde pedes & crura mori: post inde per artus
                <lb/>
              Ire alios tractim gelidi vestigia leti.</s>
              <s id="s.000714">
                <lb/>
              Scinditur itque animae hoc quoniam natura, nec uno
                <lb/>
              Tempore sincera existit, mortalis habenda est.</s>
              <s id="s.000715">
                <lb/>
              Quod si forte putas ipsam se posse per artus
                <lb/>
              Introsum trahere, & partis conducere in unum,
                <lb/>
              Atque adeo cunctis sensum deducere membris;
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>