Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

List of thumbnails

< >
21
21
22
22
23
23
24
24
25
25
26
26
27
27
28
28
29
29
30
30
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <front>
          <section>
            <p type="main">
              <s id="id.000160">
                <pb xlink:href="035/01/027.jpg"/>
              propellit ſuo, trochlea euellit, & eadem ad altiſſimas ædi­
                <lb/>
              ficiorum vbi opus eſt ſedes trahit. </s>
              <s id="id.000161">Sit in polo horizontis qui
                <lb/>
              trochleæ appendiculum firmet, & ad eum homo ipſe ſe ſu­
                <lb/>
              bleuabit. </s>
              <s id="id.000162">Sed longior ſum in trochlea, in reliquis ero bre­
                <lb/>
              uior. </s>
              <s id="id.000163">Axis in peritrochio cylindrus eſt duobus fulcris per
                <lb/>
              extrema ſuſtentatus, habens propè vnum extremorum tym­
                <lb/>
              panum ſcytalis aliquot in peripheria in fixis perforatum, ita
                <lb/>
              quidem, vt
                <expan abbr="potẽtia">potentia</expan>
              , quæ ſemper in ſcytalis eſt, dum circum­
                <lb/>
              uertit tympanum & axem, ſurſum etiam ex inferis euehat
                <lb/>
              pondus quodlibet axi fune circa ipſum axem reuoluto
                <lb/>
              appenſum. </s>
              <s id="id.000164">Huius machinæ beneficio deſcenditur in viſce­
                <lb/>
              ra terræ, & illinc effoſſæ opes, non vt Ouidius ait, ſemper</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000165">
                <emph type="italics"/>
              Irritamenta malorum:
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000166">quin potius occaſiones & adiumenta bonorum multorum,
                <lb/>
              ſi
                <expan abbr="bonũ">bonum</expan>
                <expan abbr="poſſeſſorẽ">poſſeſſorem</expan>
              nactæ ſint. </s>
              <s id="id.000167">Nam vt recte dixit Pindarus,</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000168">
                <emph type="italics"/>
              Quæ Virtute pecunia
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000169">
                <emph type="italics"/>
              Exornata nitet, ſuppeditat Vias
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000170">
                <emph type="italics"/>
              Non vnas, bene agas, quibus
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000171">
                <emph type="italics"/>
              Quæ ſors cunque ferens obtulerit tibi:
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000172">Et vt Antiphanes,</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000173">
                <emph type="italics"/>
              Per deos cur optet quis diteſcere?
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000174">
                <emph type="italics"/>
              Pecuniæ cur optet habere plurimum:
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000175">
                <emph type="italics"/>
              Quam poſsit auxiliari vt amicis? </s>
              <s id="id.000176">Gratiæ
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000177">
                <emph type="italics"/>
              Fructúmque ſerere Diuarum ſuauiſsimæ?
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000178">Illinc in quam effoſſæ opes, ſucci, terræ medicatæ, metalli
                <lb/>
              omne genus, lapides, arena, ad ædificiorum ſubſtructiones,
                <lb/>
              ad medicamenta prauarum & contumacium affectionum,
                <lb/>
              ad ornamenta in altum, lucém que euehuntur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000179">Cuneus vero eſt
                <expan abbr="inſtrumẽtum">inſtrumentum</expan>
              exiguum in formam pyra­
                <lb/>
              midis quadrangulę, ad vnam
                <expan abbr="rectã">rectam</expan>
                <expan abbr="lineã">lineam</expan>
              faſtigiatæ ad diui­
                <lb/>
              dendum ligna factum. </s>
              <s id="id.000180">Hoc
                <expan abbr="">cum</expan>
              malleo lignator inſtructus,
                <lb/>
              ſyluam breuiori tempore integram diuiſerit: quam ſine ijs
                <lb/>
              arboris vnius vnum truncum. </s>
              <s id="id.000181">Milo Crotoniates Athleta
                <lb/>
              ille robuſtiſſimus fertur cum arborem bifurcatam proprijs
                <lb/>
              viribus diuellere contenderet, & diuelli in cœptam retinere
                <lb/>
              non poſſet, quin partes diuulſæ ſumma celeritate in ſeſe re­
                <lb/>
              dirent, vnâque raptas manus interciperent, præda vt im­</s>
            </p>
          </section>
        </front>
      </text>
    </archimedes>