1Cujus generis ſunt: Impossibile est idem ſimul eſſe &
non eſſe: Quod factum eſt, infectum eſſe nequit: Is qui
cogitat, non poteſt non exiſtere dum cogitat: & alia
innumera, quae quidem omnia recenſeri facilè non
poſſunt, ſed nec etiam ignorari, cùm occurrit
5
ut de iis cògitemus, & nullis preejudiciis excaecamur.
non eſſe: Quod factum eſt, infectum eſſe nequit: Is qui
cogitat, non poteſt non exiſtere dum cogitat: & alia
innumera, quae quidem omnia recenſeri facilè non
poſſunt, ſed nec etiam ignorari, cùm occurrit
5
ut de iis cògitemus, & nullis preejudiciis excaecamur.
25
30
5
Et quidem, quantum ad has communes notiones,
non dubium eſt quin clarè ac diſtinctè percipi poſſint,
alioqui enim communes notiones non eſſent dicendae:
ut etiam revera quaedam ex ipſis non aequ¬è om
to
bus percipiuntur. Non tamen, ut puto, quòd unius
hominis cognoſcendi facultas latiùs pateat quàm alte
rius; ſed quia fortè communes iſtae notiones adver
ſantur praejudicatis opinionibus quorundam hominum,
15
qui eas idcirco non facile capere poſſunt: etiamſi non
nulli alii, qui praejudiciis iſtis ſunt liberi, evidentiſſimè
ipſas percipiant.
10
15
Quantum autem ad ea, quae tanquam res vel rerum
modos ſpectamus, operae pretium eſt ut ſeor
ſim conſideremus. Per ſubſtantiam nihil aliud intelli
gere poſſumus, quam rem quae ita exiſtit, ut nullâ aliâ
re indigeat ad exiſtendum. Et quidem ſubſtantia quae
nullâ planè re indigeat, unica tantùm poteſt inteilligi,
nempe Deus. Alias verò omnes, non niſi concur
ſûs Dei exiſtere poſſe percipimus. Atque ideò nomen
ſubſtantiae non convenit Deo & illis univoci, ut dici
ſolet in Scholis, hoc eſt, nulla ejus nominis ſignificatio
poteſt diſtincte intelligi, quae Deo & creaturis ſit com
munis.
LI.
Quid ſit ſubstantia, &
quòd iſtud nomen Deo
&screaturis non con
veniat univocè.
Quid ſit ſubstantia, &
quòd iſtud nomen Deo
&screaturis non con
veniat univocè.
20
25
30