Descartes, René
,
Renati Des-Cartes principia philosophiae
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 334
>
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 334
>
page
|<
<
of 334
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
293
"/>
rectas verſus R & S, donec ibi tam multis particulis
<
lb
/>
ſecundi aut tertii elementi occurrerint, ut ab ipſis
<
lb
/>
utrimque reflectantur verſus V. </
s
>
<
s
>Totumque ſpatium
<
lb
/>
RVS per quòd ita ſparguntur, vocatur ſphaera virtutis,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1861
"/>
ſive activitatis, hujus magnetis O; quam patet eò ma
<
lb
/>
jorem eſſe debere, quò magnes eſt major, praeſertim
<
lb
/>
quò longior ſecundùm lineam AB, quia particulae
<
lb
/>
ſtriatae longiùs per illum progredientesajorem agi
<
lb
/>
tationem acquirunt. </
s
>
<
s
>Ita etiam quae tranſeunt per
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1862
"/>
magnetem P, recta utrimque pergunt verſus S & T,
<
lb
/>
atque inde reflectuntur verſus X, totumque ae
<
gap
/>
rem in
<
lb
/>
ſphaerâ ſuae activitatis contentum propellunt; ſed non
<
lb
/>
ideò expellunt, ſi nullum habeat locum quò poſſit
<
lb
/>
recedere, ut nullum habet, cùm iſtorum magnetum
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1863
"/>
ſphaerae virtutis ſunt ab invicem disjunctae. </
s
>
<
s
>Sed cùm
<
lb
/>
in unam coaleſcunt, tunc primò facilius eſt particulis
<
lb
/>
ſtriatis, quae veniunt ab O verſus S, recta pergere
<
lb
/>
uſque ad P in locum earum quae ex T per X ad S &
<
emph
type
="
italics
"/>
b
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
revertebantur, quàm reflecti verſus V & R, quò non
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1864
"/>
difficulter pergunt venientes ab X; faciliuſque eſt ve
<
lb
/>
nientibus à P ad S pergere uſque ad O, quàm reflecti
<
lb
/>
verſus X, quò etiam non difficulter pergunt venientes
<
lb
/>
ab V; ſicque iſtae particulae ſtriatae non aliter tranſeunt
<
lb
/>
per hos duos magnetes O & P, quàm ſi unicus eſſet.
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1865
"/>
Deinde facilius eſt particulis ſtriatis, rectà pergenti
<
lb
/>
bus ab O ad P, atque à P ad O, ae
<
gap
/>
rem intermedium
<
lb
/>
expellere ab S verſus R & T in locum magnetum O &
<
lb
/>
P, ſicque efficere, ut hi magnetes ad invicem acce
<
lb
/>
dant, donec ſe contingant in S, quàm per totum iſtum
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1866
"/>
aerem eniti ab A ad
<
emph
type
="
italics
"/>
b
<
emph.end
type
="
italics
"/>
, atque ab V ad X; quae duae
<
lb
/>
viae breviores fiunt, cùm hi duo magnetes ad invicem </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>