1mentem, quae ſola ſentit ſive cogitat ſe videre aut am
bulare, eſt planè certa.
bulare, eſt planè certa.
IX.
Quid ſit cogitatio
Quid ſit cogitatio
20
25
30
Non hîc explico alia multa nomina, quibus jam uſus
ſum, vel utar in ſequentibus, quia per ſe ſatis nota
mihi videntur. Et ſaepe adverti Philoſophos in er
rare, quòd ea, quae ſimpliciſſima erant ac per ſe nota,
Logicis definitionibus explicare conarentur; ita enim
ipſa obſcuriora reddebant. Atque ubi dixi hanc pro
poſitionem, ego cogito, ergo ſum, eſſe omnium primam
&scertiſſimam, quae cuilibet ordine oc
currat, non ideò negavi quin ante ipſam ſcire opor
teat, quid ſit cogitatio, quid exiſtentia, quid certitudo;
item, quòd fieri non poſſit, ut id quod cogitet non exiſtat;
&stalia; ſed quia hae ſunt ſimpliciſſimae notiones &
quae ſolae nullius rei exiſtentis notitiam id
circo non cenſui eſſe numerandas.
X.
Quae ſimpliciſſima ſunt
&sper ſ nota, defini
tionibus Logicis ob
ſcuriora reddi; &
talia inter cognitio
nes ſtudio acquiſitas
non eſſe numeranda.
Quae ſimpliciſſima ſunt
&sper ſ nota, defini
tionibus Logicis ob
ſcuriora reddi; &
talia inter cognitio
nes ſtudio acquiſitas
non eſſe numeranda.
5
10
15
Jam verò ut ſciatur, mentem noſtram non modò
prius & certiùs, ſed etiam evidentiùs quàm corpus co
gnoſci, notandum eſt, lumine naturali eſſe notiſſimum,
nihili nullas eſſe affectiones ſive qualitates; atque
ubicunque aliquas deprehendimus, ibi rem ſive ſub
ſtantiam, cujus illae ſint, neceſſariò inveniri; & quò
plures in eâdem re ſive ſubſtantiâ deprehendimus,
tantò clariùs nos illam cognoſcere. Plura verò in
mente noſtrâ, quàm in ullâ aliâ re à nobis deprehendi,
ex hoc manifeſtum eſt, quòd nihil planè efficiat, ut ali
quid aliud cognoſcamus, quin idem etiam multò cer
tius in mentis noſtrae cognitionem nos adducat. Ut ſi
terram judico exiſtere, ex eo quòd illam tangam vel
videam, certèex hoc ipſo adhuc magis judican
dum eſt mentem meam exiſtere: fieri enim forſan