Descartes, René - Renati Des-Cartes principia philosophiae

1ut fingeremus aliquem potentiſſimum noſtrae originis
authorem modis omnibus nos fallere conari; nihilo
minus enim hanc in nobis libertatem eſſe experieba
mur, ut poſſemus ab iis credendis abſtinere, quae non
planècerta erant & explorata. Nec ulla magis per
nota & perſpecta eſſe poſſunt, quàm quae tunc temporis
non dubia videbantur.

XXXIX.
Libertatem arbitrii eſſe
per ſe notam.

Sed quia jam Deum agnoſcentes, tam immensam in
eo poteſtatem eſſe percipimus, ut nefas eſſe putemus
exiſtimare, aliquid unquam à nobis fieri poſſe, quod
non antè ab ipſo fuerit praeordinatum: facilè poſſumus
nos ipſos magnis difficultatibus intricare, ſi hanc Dei
praeordinationem cum arbitrii noſtri libertate conci
liare, atque utramque ſimul comprehendere conemur.

XL.
Certum etiam omnia
eſſe à Deo praeordi
nata.

Illis verò nos expedieimus, ſi recordemur
noſtram eſſe finitam; Dei autem potentiam, per quam
non tantùm omnia, quae ſunt aut eſſe poſſunt, ab
aeterno praeſcivit, ſed etiam voluit ac praeordinavit,
eſſe infinitam: ideòque hanc quidem à nobis ſatis at
tingi, ut clarè & diſtinctèpercipiamus ipſam in
eſſe; non autem ſatis comprehendi, ut videamus quo
pacto liberas hominum actiones indeterminatas relin
quat; libertatis autem & indifferentiae, quae in nobis
eſt, nos ita conſcios eſſe, ut nihil ſit quod evidentius
&sperfectius comprehendamus. Abſurdum enim
propterea quòd non comprehendimus unam rem,
quam ſcimus ex naturâ ſuâ nobis eſſe debere incom
prehenſibilem, de alia dubitare, quam intimè compre
hendimus, atque apud noſmet ipſos experimur.

XLI.
Quomodo arbitrii no
ſtri libertas & Dei
praeordinatio ſimul
concilientur.

Jam verò, cùm ſciamus errores omnes noſtros vo
luntate pendere, mirum videri poteſt, quòd unquam

21	22
23	24
25	26
27	28
29	30

List of thumbnails

Text layer

Text normalization

Search