198186IO. BAPT. BENED.
cap .4. lib. 4. de cęlo, etiam fi triangulus ex duobus angulis rectis conſurgat, ſed ſunt
figurę infinitorum angulorum rectorum, & hanc ob cauſam à me dicuntur vltimæ &
perfectę, quia infinito nihil addi poteſt. Numerus angulorum rectorum circuli, eft
minor duplo infinito per duo infinita angulorum contingentiæ, quæ duo infinita mi
nora funt quouis angulo acuto rectilineo, & numerus angulorum rectorum folidorum
ſphęræ, minor eft quadruplo infinito per .4. infinita angulorum ſolidorum contingen-
tiæ, quæ .4. infinita, minora ſunt quouis angulo ſolido acuto terminato à tribus pla-
nis. Triangulus inter figuras planas ſuperſiciales eft primus, & circulus vltimus; &
pyramis quadrilatera, inter corpora eft prima, & ſphęra vltima.
figurę infinitorum angulorum rectorum, & hanc ob cauſam à me dicuntur vltimæ &
perfectę, quia infinito nihil addi poteſt. Numerus angulorum rectorum circuli, eft
minor duplo infinito per duo infinita angulorum contingentiæ, quæ duo infinita mi
nora funt quouis angulo acuto rectilineo, & numerus angulorum rectorum folidorum
ſphęræ, minor eft quadruplo infinito per .4. infinita angulorum ſolidorum contingen-
tiæ, quæ .4. infinita, minora ſunt quouis angulo ſolido acuto terminato à tribus pla-
nis. Triangulus inter figuras planas ſuperſiciales eft primus, & circulus vltimus; &
pyramis quadrilatera, inter corpora eft prima, & ſphęra vltima.
Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-
tionis ſtellarum.
tionis ſtellarum.
CAP. XXVIII.
VBi Ariſtoteles ait ſcintillationem ſtellarum ſieriratione aſpectus @oſtri ob, ma
ximam diſtantiam, maximum errorem committit, vt etiam facid quum putat
vifionem fieri extramittendo, contra id, quod alio loco, immo contra veritatem ip
ſam afferuit. Scintillatio ergo ſtellarum, neque aſpectus noſtri ratione, neque ali-
cuius mutationis earundem ſtellarum, ſed ab inæqualitate motus corporum diapha
norum mediorum naſcitur, quemadmodum clarè cernitur, quòd fi inter aliquod obie
ctum, & nos, aliquis ſumus, qui aſcendat, intercefferit, videbimus obiectum illud qua
ſi tremere. Hoc autem tantò magis fiet, quantò magis diſtabit obiectum ab ipſo fu
mo; vnde admirationi locus non erit, fi ftellas fixas magis ſcintillare, quam errantes
cernamus. Lumen ſtellæ ad oculum noſtrum accedens, perpetuò per diuerfas dia-
phaneitates penetrat, medio continuorum motuum corporum mediorum, vnde
continuò eorum lumen variatur, & hoc in longinquis magis, quàm in propinquis ſtel
lis apparet, quemadmodum ab exemplo de fumo allato, & etiam ab aliquibus vi-
tris ex ſuperficie non plana, ſed irregulari conſtantibus, quilibet cognoſcere poteft.
ximam diſtantiam, maximum errorem committit, vt etiam facid quum putat
vifionem fieri extramittendo, contra id, quod alio loco, immo contra veritatem ip
ſam afferuit. Scintillatio ergo ſtellarum, neque aſpectus noſtri ratione, neque ali-
cuius mutationis earundem ſtellarum, ſed ab inæqualitate motus corporum diapha
norum mediorum naſcitur, quemadmodum clarè cernitur, quòd fi inter aliquod obie
ctum, & nos, aliquis ſumus, qui aſcendat, intercefferit, videbimus obiectum illud qua
ſi tremere. Hoc autem tantò magis fiet, quantò magis diſtabit obiectum ab ipſo fu
mo; vnde admirationi locus non erit, fi ftellas fixas magis ſcintillare, quam errantes
cernamus. Lumen ſtellæ ad oculum noſtrum accedens, perpetuò per diuerfas dia-
phaneitates penetrat, medio continuorum motuum corporum mediorum, vnde
continuò eorum lumen variatur, & hoc in longinquis magis, quàm in propinquis ſtel
lis apparet, quemadmodum ab exemplo de fumo allato, & etiam ab aliquibus vi-
tris ex ſuperficie non plana, ſed irregulari conſtantibus, quilibet cognoſcere poteft.
Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que
finitam lineam.
finitam lineam.
CAP. XXIX.
OMnes hactenus ſenſerunt imposfibile eſſe dari per imaginationem motum con-
tinuum & perpetuum
259[Figure 259]
ſuper vnam lineam rectam
finit: in quo tantum decipiuntur.
Imaginemur ion duas lineas
parallelas .a.b. et .t.x. quarum
b.a. fit infinita à qualibet par
te, & in ea imaginemur pun
ctum .a. moueri continuò ad
quam voluerimus partem,
&
tinuum & perpetuum
finit: in quo tantum decipiuntur.
Imaginemur ion duas lineas
parallelas .a.b. et .t.x. quarum
b.a. fit infinita à qualibet par
te, & in ea imaginemur pun
ctum .a. moueri continuò ad
quam voluerimus partem,
&