247235EPISTOLAE.
Quo ſupputato, ſumpſi inſtrumenta, & ad experimentum me paraui, & vltima
nocte menſis Auguſti anni .1565. reperi Martem eſſe in dicto gradu geminorum vt
ſcribebat Stadius. Deinde ſingulis ebdomadibus obſeruans retrogradationem; vidi
circa finem Octobris quod retrogradi incipiebat, & ea retrogradatio perſeuerauit
vſque ad medium menſem Ianuarium, aut circiter, anni .1566. obſeruaui poſtea
etiam ſitum eiuſdem planetæ die .11. Aprilis ſequentis eumque; inueni in gradu .16.
Cancri, vti eum poſuerat Stadius. Atque ita experimentum meum conuenit cum
calculo Stadij, comperique; eum non erraſſe: Et ſic quiſque binis quibusque; annis pote-
rit certior fieri de veritate. Si autem delectationis cauſa id experiri volueris, expe-
ctato primam retrogradationem Martis, cuius initium ſecundum Stadium futurum
eſt circa diem .20. Nouembris anni .1582. & finis circa diem .10. Februar .1583.
circa grad .9. Cancri, & animaduerte quando Mars erit circa dictum gra .9. Can-
cri prius quam retrogradi incipiat, quod erit circa diem .19. Septem .1582. Dein-
de aſpice quum erit in grad .9. Leonis, quod erit circa diem .7. Mai .1583. & vide-
bis quod ipſe Mars in his gra .30. morabitur per menſes .7. & dies .18. atque; vt eius rei pericu-
lum facias, obſerua noctem præcedentem diei .19. Septem .1582. locum longitudinis
eius ſtellæ, & idem poſtea obſerua nocte præcedente diei .7. Mai, aut nocte ſequen-
ti .1583. & inter duos hoſce terminos obſerua aliqua alia nocte ſtatum eius. Mani-
feſtoque; videbis Martem conſumere totum dictum tempus in hoc duodecatemorio.
Et quicunque aliquid intelligit in hac facultate quamuis non viderit Ptolomęi
Almageſtum, minori labore poſſet per calculos ſcientificos colligere verita-
tem, ſuppoſitis tamen terminis ſcriptis in theoricis planetarum. Qui enim vidit
Almageſtum vel reuolutiones orbium cœleſtium Nicolai Copernici, non poteſt de
hoc vllo pacto dubitare. Sed qui nondum tantopere progreſſus eſt, ſaltem capiat huius
rei notitiam vniuerſalem, hoc modo. Supponat primum eccentricitatem deferen-
tis epicycli Martis, eſſe .6. partium talium, quales ſunt ſexageſimæ ſemidiametri ipſius
deferentis, & ſemidiametrum epicycli eſſe, partium ſupradictarum .39. cum dimidia,
& quod argumenta vera, in temporibus primarum ſtationum ( cum epicyclus eſt in
auge, aut in eius oppoſito, aut in lungitudinib. me dio cribus ) iam ab antiquis rectè ſuppu
tata ſint, ſicuti ſunt. Et præſupponat motum diurnum centri epicycli. min .31. cum di
midio, quamuis reuera ſit min .31. & ſecundorum .27. aut circiter, nunc quidem præter
mittens, quod vnus habeat reſpectum ad augem mediam epicycli, & alter ad cen-
trum æquantis. Atque his præſuppoſitis fingat ( exempli gratia ) quod centrum
epicycli ſit in quauis longitudinum mediarum, & Mars in prima maxima æqua-
tione argumenti, ſcilicet in prima linea, quæ attingens epicyclum, à centro mundi
pergat ad circunferentiam Zodiaci, quæ erit illa linea contingentiæ a qua proficiſcens
Mars perget ad lineam primæ ſtationis, vt poſtea retrogradiatur, veluti ſi in infrapo
ſita figura maiori, centrum mundi eſſet .o. & vnus arcus eccentrici eſſet .a.b.c.d. & vna ex li
neis medio cribus longitudinum eſſet .o.c.f. & centrum epicycli .c. qui notabitur per
a.f.e.g. & lineæ contingentes epicyclum in punctis .i. et .t. ſint notatæ .o.i. et .o.t. & li-
nea primæ ſtationis .o.n.b. & linea ſecundæ .o.u.d. ſi igitur Mars eſſet in puncto .i. an-
gulus .i.o.e. maximæ æquationis argumenti eſſet gra .40. minut .55. quanuis talis maxi
ma æquatio argumenti in longitudinibus mediocribus Alfonſi ponatur eſſe gra .41.
minut .10. quod euenit quia calculatores ipſarum tabularum interuallum .o.c. quod
in eo ſitu epicycli interponitur inter centrum mundi, & centrum dicti epicycli, ac-
ceperunt partium ſexaginta præcisè, nihili facientes minuta illa .18. aut circiter, quę
verè ſunt præter dictas partes .60. quandoquid em euenit vt dictum interuallum in
nocte menſis Auguſti anni .1565. reperi Martem eſſe in dicto gradu geminorum vt
ſcribebat Stadius. Deinde ſingulis ebdomadibus obſeruans retrogradationem; vidi
circa finem Octobris quod retrogradi incipiebat, & ea retrogradatio perſeuerauit
vſque ad medium menſem Ianuarium, aut circiter, anni .1566. obſeruaui poſtea
etiam ſitum eiuſdem planetæ die .11. Aprilis ſequentis eumque; inueni in gradu .16.
Cancri, vti eum poſuerat Stadius. Atque ita experimentum meum conuenit cum
calculo Stadij, comperique; eum non erraſſe: Et ſic quiſque binis quibusque; annis pote-
rit certior fieri de veritate. Si autem delectationis cauſa id experiri volueris, expe-
ctato primam retrogradationem Martis, cuius initium ſecundum Stadium futurum
eſt circa diem .20. Nouembris anni .1582. & finis circa diem .10. Februar .1583.
circa grad .9. Cancri, & animaduerte quando Mars erit circa dictum gra .9. Can-
cri prius quam retrogradi incipiat, quod erit circa diem .19. Septem .1582. Dein-
de aſpice quum erit in grad .9. Leonis, quod erit circa diem .7. Mai .1583. & vide-
bis quod ipſe Mars in his gra .30. morabitur per menſes .7. & dies .18. atque; vt eius rei pericu-
lum facias, obſerua noctem præcedentem diei .19. Septem .1582. locum longitudinis
eius ſtellæ, & idem poſtea obſerua nocte præcedente diei .7. Mai, aut nocte ſequen-
ti .1583. & inter duos hoſce terminos obſerua aliqua alia nocte ſtatum eius. Mani-
feſtoque; videbis Martem conſumere totum dictum tempus in hoc duodecatemorio.
Et quicunque aliquid intelligit in hac facultate quamuis non viderit Ptolomęi
Almageſtum, minori labore poſſet per calculos ſcientificos colligere verita-
tem, ſuppoſitis tamen terminis ſcriptis in theoricis planetarum. Qui enim vidit
Almageſtum vel reuolutiones orbium cœleſtium Nicolai Copernici, non poteſt de
hoc vllo pacto dubitare. Sed qui nondum tantopere progreſſus eſt, ſaltem capiat huius
rei notitiam vniuerſalem, hoc modo. Supponat primum eccentricitatem deferen-
tis epicycli Martis, eſſe .6. partium talium, quales ſunt ſexageſimæ ſemidiametri ipſius
deferentis, & ſemidiametrum epicycli eſſe, partium ſupradictarum .39. cum dimidia,
& quod argumenta vera, in temporibus primarum ſtationum ( cum epicyclus eſt in
auge, aut in eius oppoſito, aut in lungitudinib. me dio cribus ) iam ab antiquis rectè ſuppu
tata ſint, ſicuti ſunt. Et præſupponat motum diurnum centri epicycli. min .31. cum di
midio, quamuis reuera ſit min .31. & ſecundorum .27. aut circiter, nunc quidem præter
mittens, quod vnus habeat reſpectum ad augem mediam epicycli, & alter ad cen-
trum æquantis. Atque his præſuppoſitis fingat ( exempli gratia ) quod centrum
epicycli ſit in quauis longitudinum mediarum, & Mars in prima maxima æqua-
tione argumenti, ſcilicet in prima linea, quæ attingens epicyclum, à centro mundi
pergat ad circunferentiam Zodiaci, quæ erit illa linea contingentiæ a qua proficiſcens
Mars perget ad lineam primæ ſtationis, vt poſtea retrogradiatur, veluti ſi in infrapo
ſita figura maiori, centrum mundi eſſet .o. & vnus arcus eccentrici eſſet .a.b.c.d. & vna ex li
neis medio cribus longitudinum eſſet .o.c.f. & centrum epicycli .c. qui notabitur per
a.f.e.g. & lineæ contingentes epicyclum in punctis .i. et .t. ſint notatæ .o.i. et .o.t. & li-
nea primæ ſtationis .o.n.b. & linea ſecundæ .o.u.d. ſi igitur Mars eſſet in puncto .i. an-
gulus .i.o.e. maximæ æquationis argumenti eſſet gra .40. minut .55. quanuis talis maxi
ma æquatio argumenti in longitudinibus mediocribus Alfonſi ponatur eſſe gra .41.
minut .10. quod euenit quia calculatores ipſarum tabularum interuallum .o.c. quod
in eo ſitu epicycli interponitur inter centrum mundi, & centrum dicti epicycli, ac-
ceperunt partium ſexaginta præcisè, nihili facientes minuta illa .18. aut circiter, quę
verè ſunt præter dictas partes .60. quandoquid em euenit vt dictum interuallum in